ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ “ΟΜΕΡ ΤΣΑΟΥΣΗ” (“ΣΠΑΘΟΒΟΥΝΙ”)

Ονομασία – Πληθυσμιακή εξέλιξη

«Τουρκικό όνομα χωριού στο Β.Δ. μέρος της πεδιάδας των Κλεωνών. Μνημονεύεται συχνά από τους περιηγητές, επειδή βρισκόταν στο δρόμο, που συνέδεε την Κόρινθο με τη Νεμέα». Για το εθνικό περιβόλι του Ομέρ Τζαούσι προσέφερε στη δημοπρασία 500 φοίνικες ο Σταθάκης Κάτζικας από Φονιά στις 2.4.1831. Ανήκε μέχρι  το 1912 στον τ. δ. Κλεωνών και μέχρι το 1896 δεν αναγράφεται συγκεκριμένα ο πληθυσμός του χωριού.

 1896: 27 κ., 1907: 56 κ..
Από το  1912 – 1948 ανήκε στην κοινότητα Κοντοσταύλου. Το 1927 μετονομάστηκε σε Σπαθοβούνι και από το 1948-1998 μαζί με τον Κουταλά και το Μαψό αποτέλεσαν την κοινότητα «Κουταλά». Σήμερα ανήκει στο δ. Τενέας.
1920: 126 κ., 1928: 105 κ., 1940: 153 κ., 1951: 215 κ., 1961: 266 κ., 1971: 240 κ., 1981: 301 κ., 1991: 354κ. 2001: 446 κ.

Συνοικισμός Ομέρ Τσαούση

Το χωριό Ομέρ Τσαούση μέχρι το 1858 ήταν
ερειπωμένο. Από τα παρακάτω έγγραφα προκύπτει ότι 16 οικογένειες από το χωριό Μάρκασι δήμου Πελλήνης εγκαταστάθηκαν, εκεί έκτισαν οικίες και δημιούργησαν το σημερινό χωριό.
Δεκαεπτά γεωργοποιμένες στις 22.6.1859 από το χωριό Μάρκασι ζήτησαν από τον Έφορο Κορινθίας να τους επιτρέψει να οικοδομήσουν στη θέση Ομέρ Τσαούση ( Μουργιές ), όπου παραχείμαζαν τα ποίμνιά τους, κατοικίες.

Δημοτικό Σχολείο

Με το από 26.10.1940 Β.Δ. ΦΕΚ 376/9.11.1940 ιδρύθηκε μονοτάξιο Δημ. Σχολείο. Αυτό στεγαζόταν σε μισθωμένα οικήματα. Με την 30732/22.3.1957 Δ/γή της Δ/νσης Τεχνικών Υπηρεσιών του ΥΠΕΠΘ εγκρίθηκε η αγορά γηπέδου 1.400 τ.μ. στη θέση «Ελίτσα ή Στεργέικα» για την ανέγερση διδακτηρίου. Με το 3653/5.5.1957 συμβόλαιο η Σχολική Εφορεία (Σωτηρούλα συζ. Αλεξάνδρου Ρεκλείτη, το γένος Χρήστου Κορδώση δασκάλα, Μιχαλόπουλος Γεωρ. Σωτήριος και Αργυρόπουλος Αργ. Παναγιώτης) αγόρασε το παραπάνω οικόπεδο από το Χρυσαφίδη Παντ. Δημήτριο , σιδηρουργό κάτοικο Αγίου Βασιλείου με όρια: Β. με αγρό Στεργιόπουλου Π. Γεωργίου, Δ. με δρόμο, Α. με Δούρου Κ. Σπύρου και Στεργιόπουλου Δημητρίου και Ν. με Βάσαγα, αντί 4.000 δρχ.
Με το 4207 /28.9.1958 συμβόλαιο ανταλλάχτηκε το παραπάνω οικόπεδο με άλλο ιδιοκτησίας Στεργιόπουλου Παν. Ιωάννη στη θέση «Κοκκίνα ή Ορθό» 870 τ.μ. Το 1958 είχε δωρίσει ο Στεργιόπουλος Αθανάσιος οικόπεδο 240 τ.μ. συνεχόμενο μετά του προσφερομένου προς ανταλλαγή γηπέδου. Με το 1507 /11.5.1966 συμβόλαιο του συμβ/φου Κορίνθου Περιάνδρου Ι. Τόγια, η Αναστασία συζ. Σπυρίδωνα Στεργιόπουλου δώρισε στη Σχολική Εφορεία (Κάντας Νικ. Γεώργιος, δάσκαλος) αγρό 675 τ.μ. παραπλεύρως του Δημοτικού Σχολείου για την επέκταση των κτιριακών εγκαταστάσεων και του προαυλίου του.
Το 1959 κατασκευάστηκε μονοτάξιο Σχολείο και η Κοινότητα Κουταλά διέθεσε για την αποπεράτωσή του το ποσόν των 7.500 δρχ. (32/31.5.1959). Το 1964 προστέθηκε και δεύτερη αίθουσα και το 1982 κατασκευάστηκαν το W. C.
Σήμερα στεγάζεται στο διδακτήριο και το Νηπιαγωγείο.
Σ’ αυτό υπηρέτησαν οι: Κορδώση Χρ. Σωτηρούλα 1949-61, Βλάχος Μιχαήλ 1961-65, Κάντας Ν. Γεώργιος 1965-70, Κίτσος Α. 1970-72, Ματούλας Γεώργιος 1972-73, Δημογέροντας Χ. 1973-74, Κουτσούκης Χ. 1974-76, Βαδόλα Κρυσταλία 1976-79, Δημογέροντας Ιωάννης 1979-88, Βανικιώτη Δήμητρα 1988-89, Βολυράκης Γεώργιος 1989-90, Δούρος Κων-νος 1990-91, Κακογιάννης Παναγιώτης και Κωνσταντινίδης Φίλιππος 1991-92, Κώστη Βάγια 1992-95, Νεκτάριος Λουκάς 1995-96, Τσούκας Νικόλαος 1996-97.
Το Δημ. Σχολείο μέχρι το 1981 λειτουργούσε ως μονοθέσιο. Μετέπειτα λειτουργούσε τις περισσότερες χρονιές ως διθέσιο.

Όνομα βιβλίου: Ο ΤΕΩΣ ΔΗΜΟΣ ΚΛΕΩΝΩΝ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ 19^ος  – 20^ός  Αιώνας
Συγγραφείς: Ξενοφών Ηλίας –Ζωή Ηλία