Ο διαχρονικά αγαπημένος ηθοποιός των Ελλήνων γεννήθηκε σαν σήμερα
– Σε ποιο χωριό της Κορινθίας είχε το εξοχικό του
– Οι φήμες για την ταφή του
Ο Θανάσης Βέγγος γεννήθηκε στο Φάληρο, σαν σήμερα, 29 Μαΐου 1927.
Κατάγεται από τα Θολάρια της Αιγιάλης από την πλευρά της μητέρας του
Ευδοκίας, του γένους Ιωάννη Σμυρνή. Η γιαγιά του η Μαρουλιώ ήταν πρακτική μαία στα Θολάρια της Αμοργού (Τα στοιχεία καταγωγής προέρχονται από την έκδοση «Επιφανείς Αμοργίνοι» 1983 του Συνδέσμου Αμοργίνων). Ήταν το μοναχοπαίδι του κυρ Βασίλη και της κυρα-Ευδοκίας που κατάφεραν να δώσουν στον Θανάση μόνο τις εγκύκλιες σπουδές.
Ο πατέρας Βέγγος, υπάλληλος στο εργοστάσιο της Ηλεκτρικής Εταιρίας στο Φάληρο, αγωνίστηκε επί Κατοχής για να το σώσει από την ανατίναξη που σχεδίαζαν οι Γερμανοί οι μαρτυρίες λένε πως το εργοστάσιο σώθηκε χάρη στις προσπάθειες αυτού ακριβώς του ανθρώπου, ο οποίος στη συνέχεια απολύθηκε από τη δουλειά του εξαιτίας των αριστερών φρονημάτων του.Το σπίτι των παιδικών του χρόνων, ένα ταπεινό κατάλυμα –μια σειρά από δωμάτια γύρω από μία εσωτερική αυλή– για το οποίο ο σπιτονοικοκύρης δεν ζητούσε από τον πατέρα του, Βασίλη, ούτε καν νοίκι.
Αναγκασμένος να κυνηγάει από μικρό παιδί το μεροκάματο («Γυμνάσιο δεν πήγα ούτε μισή ώρα», εξομολογείται στον Τάκη Τσιρτσώνη) και εσωστρεφής χαρακτήρας, δεν πολυσυμμετέχει στα παιχνίδια των συνομηλίκων του. Κάποια απογεύματα στη Μοσχοπούλου και τη Φαληρέως κάτι γειτονόπαιδα συνήθιζαν να στήνουν εμπόδια και να πηδούν. Συμμετέχει στα παιχνίδια τους και τρέχει πιο γρήγορα απ’ όλους.
Φαντάρος στην Κόρινθο και εξορία στη Μακρόνησο
Όταν ήρθε η ώρα να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία, παρουσιάστηκε στην Κόρινθο. Χαρακτηρισμένος αριστερός λόγω οικογενειακών καταβολών. Δεν έμεινε ούτε μια νύχτα. Τον φόρτωσαν μαζί με άλλους σε στρατιωτικά καμιόνια και ξεκίνησαν για τη Μακρόνησο, «κάνοντας επίτηδες στάση στο Μαρκόπουλο, την Κερατέα, το Λαύριο και τα άλλα χωριά των Μεσογείων, δήθεν για να ξεκουραστεί ο οδηγός, αλλά στην πραγματικότητα για να μας πετάξουν πέτρες, να μας χτυπήσουν και να μας βρίσουν οι κάτοικοί τους», όπως λέει στον Τάκη Τσιρτσώνη.Στη Μακρόνησο έκανε τεσσεράμισι χρόνια άοπλη θητεία στο ΒΕΤΟ (Β’ Ειδικό Τάγμα Οπλιτών) και εκεί συνάντησε τον Νίκο Κούνδουρο, για τον οποίον όπως έλεγε «τον έκανε ηθοποιό». Με τον Κούνδουρο θα κάνει και τον πρώτο κινηματογραφικό του ρόλο στην ταινία «Μαγική Πόλις» το 1954. Για τα επόμενα πέντε χρόνια έπαιξε μικρούς ρόλους σε ταινίες που άφησαν εποχή, δείχνοντας το μεγάλο και έμφυτο ταλέντο του.
Επάγγελμα: Ηθοποιός
Το 1959 πήρε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος ηθοποιού, όχι από Σχολή, αλλά ως εξαιρετικό ταλέντο, με εξετάσεις σε ειδική επιτροπή. Την ίδια χρονιά έκανε και το θεατρικό του ντεμπούτο, στην επιθεώρηση Ομόνοια πλατς πλουτς, δίπλα στους Νίκο Ρίζο και Γιάννη Γκιωνάκη.Την περίοδο αυτή εμφανίστηκε σε μερικές από τις πιο ιστορικές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, όπως Ο δράκος, Διακοπές στην Αίγινα, Μανταλένα, Ο Ηλίας του 16ου, Ποτέ την Κυριακή. Ο πρώτος του μεγάλος ρόλος είναι μαζί με τον Νίκο Σταυρίδη στην ταινία Οι δοσατζήδες του 1960.
Τα χρόνια που ακολούθησαν συνεργάστηκε, κυρίως, με τον σκηνοθέτη Πάνο Γλυκοφρύδη και ανέπτυξε τον τύπο του νευρικού, αεικίνητου ανθρώπου, που τον καθιέρωσε. Έγινε ιδιαίτερα αγαπητός στο ελληνικό κοινό, με ταινίες
όπως Ψηλά τα χέρια, Χίτλερ, Μην είδατε τον Παναή, Ζήτω η τρέλα, Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης.
Το 1964 ίδρυσε τη δική του εταιρία παραγωγής ΘΒ – Ταινίες Γέλιου. Έως το 1969, συνεργαζόμενος με τον Πάνο Γλυκοφρύδη και τον Ερρίκο Θαλασσινό, αλλά και σκηνοθετώντας ο ίδιος κάποιες φορές, γύρισε τις καλύτερες κατά γενική ομολογία ταινίες του, όπως τις Φανερός πράκτωρ 000, Τρελός, παλαβός και Βέγγος, Ποιος Θανάσης;, οι οποίες πρόσφεραν άφθονο γέλιο με τον σουρεαλισμό τους και τις τρελές ατάκες του πρωταγωνιστή τους. Ωστόσο, παρά την εμπορική και καλλιτεχνική τους επιτυχία, οι ταινίες αυτές οδηγούν την εταιρία του Βέγγου σε κλείσιμο και τον ίδιο σε οικονομική καταστροφή.
Τη δεκαετία του ’80 αποσύρεται από το σινεμά και κάνει λίγες βιντεοταινίες. Θα επιστρέψει στον κινηματογράφο το 1991, με την ταινία Ήσυχες μέρες του Αυγούστου του Παντελή Βούλγαρη. Η ερμηνεία του έχει πια διαφοροποιηθεί, είναι χαμηλών τόνων, αλλά μεγάλης εκφραστικότητας.
Το 1995 συμμετείχε στην ταινία Το βλέμμα του Οδυσσέα, του Θόδωρου Αγγελόπουλου, ενώ κορυφαία στιγμή υπήρξε ο ρόλος του στο Όλα είναι δρόμος του 1998. Τελευταία εμφάνισή του στη μεγάλη οθόνη ήταν στην ταινία του Παντελή Βούλγαρη «Ψυχή Βαθιά» (2009).
Το 1997 εμφανίστηκε επίσης στην Επίδαυρο, στο ρόλο του Δικαιόπολι στους Αχαρνής και το 2001 στην Ειρήνη του Αριστοφάνη, με μεγάλη επιτυχία.
Ο Θανάσης Βέγγος ήταν παντρεμένος με την Ασημίνα Βέγγου, με την οποία απέκτησε δυο γιους κι έζησε μαζί της μέχρι το τέλος της ζωής του, στις 3 Μαΐου του 2011, μετά από νοσηλεία αρκετών μηνών στην εντατική μονάδα του νοσοκομείου Ερυθρός Σταυρός λόγω εγκεφαλικού επεισοδίου. Ήταν 84 ετών.
Λίγες μόνο ώρες μετά τη γνωστοποίηση της είδησης για το θάνατό του, το όνομα του Θανάση Βέγγου έγινε παγκόσμιο trending topic στο Twitter με τους ξένους χρήστες να ρωτούν τί σημαίνει και να κάνουν σχετικές αναρτήσεις.
Η γνωριμία με την Κόρινθο
«Η Αρχαία Κόρινθος είναι αρχαία, ενώ η Νέα Κόρινθος δεν είναι αρχαία. Εδώ ήτανε που λένε το Παρίσι της αρχαιότητος. Εδώ ήτανε που λένε “ου παντός πλύνεν εις Κόρινθον”. Αυτό θα πει ότι δεν μπορούσε καθένας να πλένει στην Κόρινθο. Γιατί δεν είχανε πλυντήρια»! Αυτά είναι τα λόγια του κινηματογραφικού καταφερτζή όπου ο Θανάσης Βέγγος ενσαρκώνει έναν φουκαρά που για να βγάλει το μεροκάματο παριστάνει τον ξεναγό και ξεναγεί δύο πλούσιους Ελληνοαμερικάνους στις αρχαιότητες της Κορίνθου.Η ταινία γυρίστηκε το 1964 και δεν ήταν η πρώτη γνωριμία με την Κόρινθο, αφού όπως είπαμε ο Βέγγος είχε παρουσιαστεί φαντάρος στο Κέντρο κατατάξεως Κορίνθου, στο 6ο Σύνταγμα Πεζικού.
Ο Βέγγος αγάπησε την Κορινθία και γι’ αυτό έχτισε το ησυχαστήριο του στον Άσσο. Ένα σπίτι, απλό, πνιγμένο στο πράσινο, όπου ξεκουραζόταν και γαλήνευε. Ένα σπίτι γεμάτο με τις δικές του κατασκευές: Την (ασήκωτη όπως γράφει ο Τάκης Τσιρτσώνης) σχάρα ψησίματος, το σπίτι του σκύλου, χτισμένο με κεραμίδι και τοίχο 40 πόντους, με τούβλα, μπετά, κανονικό σκελετό και τσιμεντοκονία θαλάσσης, όπως το περιέγραφε ο ίδιος!
Το 2000, ενώ έρχονταν στο σπίτι τους στον Άσσο, ο Θανάσης Βέγγος μαζί με τη σύζυγό του είχαν ένα σοβαρό τροχαίο ατύχημα. Λίγο έξω από τους Αγίους Θεοδώρους το αυτοκίνητό τους συγκρούστηκε με διερχόμενη αμαξοστοιχία. Ο ηθοποιός δεν υπολόγισε σωστά και θεώρησε ότι προλάβαινε να περάσει τις γραμμές του τρένου τη στιγμή που κατέβαιναν οι μπάρες. Μάλιστα ο Βέγγος παραδέχτηκε το λάθος του και ανέλαβε την ευθύνη για το λάθος του δηλώνοντας «Εγώ φταίω».
Λίγο καιρό μετά ο Βέγγος γύρισε ένα διαφημιστικό σποτ-κοινωνικό μήνυμα σε συνεργασία με το υπουργείο Μεταφορών και τον ΟΣΕ και σε σκηνοθεσία Ντίνου Κατσουρίδη.
Το μυστήριο με τον τόπο ταφής του
Η αγάπη του για τον Άσσο ήταν γνωστή στους πάντες τόσο, που όταν πέθανε, επειδή η οικογένεια θέλησε να διατηρήσει μυστικό τον τόπο ταφής του, πολλοί θεώρησαν ότι επέλεξε ως τελευταία κατοικία του τον Άσσο.Μάλιστα η Espresso είχε γράψει τότε, πως η σύζυγός και τα δύο παιδιά του (την ώρα που έκλαιγε και ο ουρανός, χύνοντας δάκρυα-καταρράκτες) έθαψαν τον «καλό μας άνθρωποι» γεμάτη συγκίνηση στα χώματα που αγάπησε, στον Άσσο Κορινθίας όπου βρισκόταν το εξοχικό του…
Όπως αποκαλύφθηκε όμως στη συνέχεια, ο Θανάσης Βέγγος θάφτηκε τελικά στην Αμοργό, τον τόπο καταγωγής της μητέρας του.
Έρευνα-επιμέλεια: Γιώτα Χρ. Αθανασούλη
Πηγές:- https://www.sansimera.gr/biographies/415
- www.andro.gr/empneusi/poios-thanasis/
- http://www.veggos.gr/
- https://www.reader.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου