Ο καταστρεπτικός σεισμός της 22ης Απριλίου του 1928 ισοπέδωσε την πόλη της Κορίνθου, αλλά ευτυχώς οι προσεισμικές δονήσεις είχαν θορυβήσει τους κατοίκους οι οποίοι πρόλαβαν να φύγουν από τα σπίτια τους.
Ο καιρός ήταν ο πρώτος οιωνός. Από το πρωί υπήρχε ένας αδικαιολόγητος καύσωνας σε όλη την πόλη. Όσο πλησίαζε η ώρα του Εγκέλαδου, η ατμόσφαιρα γινόταν όλο και πιο ανυπόφορη. Τα ζώα έκαναν σαν τρελά και οι κάτοικοι το θεώρησαν κακό σημάδι..
Γύρω στις 9 η ώρα το βράδυ ξεκίνησαν οι αλλεπάλληλες δονήσεις, τις οποίες συνόδευε μια δυνατή βοή που ερχόταν από τη γη. Σεισμός. Σχεδόν όλα τα κτίρια της Κορίνθου καταστράφηκαν. Το τελικό χτύπημα ήρθε στις 22:00 το βράδυ, όταν έγινε ο μεγάλος σεισμός των 6,3 Ρίχτερ.
Οι δονήσεις που συνεχίστηκαν και για τις επόμενες δύο μέρες, δεν άφησαν τίποτα όρθιο. Ο σεισμός έγινε αισθητός σχεδόν σε όλη την Πελοπόννησο, το μεγαλύτερο μέρος της Εύβοιας και της Στερεάς Ελλάδας, τα νησιά του Σαρωνικού, τις Κυκλάδες, τον Βόλο, την Πρέβεζα, ακόμα και την Κρήτη. Οι προσεισμικές δονήσεις, που είχαν προειδοποιήσει τους Κορίνθιους, περιόρισαν τον αριθμό των θυμάτων στους 20 νεκρούς και 30 τραυματίες. Όμως καταστράφηκαν σχεδόν 2.000 κτίρια της πόλης και υπήρξαν σημαντικές στο Λουτράκι.
Οι αφηγήσεις των κατοίκων ήταν δραματικές: «νιώθαμε την γη να φεύγει κάτω από τα πόδια μας. Ένας τεράστιος κρότος ακούστηκε και τα κτίρια κατέρρευσαν. Μια μεγάλη φλόγα είδαμε στον ουρανό και νομίζαμε ότι ήρθε η συντέλεια του κόσμου. Αργότερα μάθαμε ότι η φλόγα οφειλόταν στην ένωση του ηλεκτρικού της Κορίνθου. Το κτίριο του ηλεκτρικού καταστράφηκε τελείως. Οι γυναίκες φώναζαν «παναγία σώσε μας». Μια τεράστια θύελλα σκόνης έκανε ακόμη πιο τραγικό το σκηνικό, όπως ανέφεραν δημοσιεύματα της εποχής. Αμέσως επικράτησε πανικός. Ο κόσμος με κάρα και άλογα φόρτωνε ό,τι μπορούσε και έφευγε προς τα βουνά φοβούμενος νέο χτύπημα του Εγκέλαδου.
Αμέσως εστάλη βοήθεια από τις γύρω περιοχές. Στήθηκαν σκηνές για την στέγαση των σεισμοπαθών ενώ απεστάλησαν και τρόφιμα. Επίσης ένα αγγλικό και δύο ιταλικά πολεμικά πλοία κατέπλευσαν την περιοχή και προσέφεραν εφόδια στους σεισμοπαθείς.
Η Νέα Κόρινθος
Στις 28 Απριλίου του 1928, πέντε μέρες μετά τον καταστροφικό σεισμό και τις αλλεπάλληλες μικροδονήσεις, ξεκίνησε η κατεδάφιση των ερειπίων για να ξεκινήσει η ανοικοδόμηση της πόλης από το μηδέν. Τα συνεργεία άρχισαν να γκρεμίζουν τα υπολείμματα των σπιτιών, να καθαρίζουν τους δρόμους, να συμμαζεύουν τα υλικά για να ξεκινήσει η προετοιμασία για να θεμελιωθεί η «Νέα Κόρινθος» πάνω σε νέο ρυθμό.
Φορτηγά με ξυλεία και ειδικά συνεργεία κατέφθασαν στην περιοχή για την ανοικοδόμηση ξύλινων παραπηγμάτων στην κεντρική πλατεία, όπου στεγάστηκαν οι δημόσιες υπηρεσίες και η επιτροπή στεγάσεως.
Εταιρείες, ιδιώτες και δημόσια ιδρύματα έστειλαν χρήματα για την βοήθεια των σεισμοπαθών. Από τον έρανο συγκεντρώθηκε το ποσό των 4,5 εκατομμυρίων δραχμών. Πέρα από τα χρηματικά ποσά, απεστάλησαν στην Κόρινθο κιβώτια με τρόφιμα, ποτά και ρούχα. Τμήμα του ερυθρού σταυρού διοργάνωναν τρία συσσίτια την ημέρα με άφθονο φαγητό.
Για την ανοικοδόμηση της Κορίνθου και του Λουτρακίου δημιουργήθηκε ο Αυτόνομος Οργανισμός Σεισμοπαθών Κορίνθου (ΑΟΣΚ), όπου ανέλαβε επικεφαλής ο Μητροπολίτης Δαμασκηνός. Ο Οργανισμός επέβλεψε την κατασκευή των κτιρίων με βάση τους νέους αντισεισμικούς κανονισμούς, που εφαρμόστηκαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα ενώ ανέλαβε και την χορήγηση δανείων και χρηματικής βοήθειας για την κατασκευή τους.
Σταδιακά η πόλη ξαναχτίστηκε και μεγάλωσε με τη βοήθεια των προσφύγων και χιλιάδων Πελοποννήσιων που κατέβηκαν από τα άγονα βουνά για να βρουν δουλειά στην αναπτυσσόμενη πόλη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου