ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ “ΑΓΙΟΝΟΡΙ”

Το σημερινό χωριό βρίσκεται ΝΔ του μεσαιωνικού κάστρου και είχε το 2001: 
 308 κατοίκους. Το 1834 είχε 107 οικογένειες και 537 κατοίκους, ήταν το κεφαλοχώρι της περιοχής και η έδρα του δήμου Αγιονορίου. Από το 1837 οι κάτοικοι άρχισαν να εγκαθίστανται στα πεδινότερα χωριά κυρίως στο Χιλιομόδι και Νεοχώρι (Σολομό).
Το τοπωνύμιο εμφανίζεται στις πηγές με τους τύπους: Ενόριον, Αγιονόρι, Αγινόρι, Αϊνόρι, και Άγιον Όρος. Κατά τη γνώμη του Οικονόμου Κων – νου «η σημερινή ονομασία του τόπου Ενόριον (Ενόριος = αυτός που βρίσκεται μέσα στα όρια, στα σύνορα), το οποίο απαντά στις πηγές (Βίος του οσίου Νίκωνα του Μετανοείτε) κατά το τελευταίο τέταρτο του 10 αι. (λίγο μετά το έτος 970). Στον τόπο με την ονομασία Ενόριον δόθηκε κάποια εποχή ο χαρακτηρισμός άγιος, πιθανώς από την ύπαρξη στη θέση θρησκευτικών ιδρυμάτων ή εκκλησιών,  με αποτέλεσμα το τοπωνύμιο να γίνει αρχικά περιφραστικό με πρώτο μέρος της περίφρασης το επίθετο άγιος και έπειτα σύνθετο. Έτσι από το σύνθετο Αγιοενόριο και Αγιοενόρι με εξέλιξη του –ιο σε –ι προέρχεται ο σημερινός τύπος Αγιονόρι. Από τον τύπο Αγιονόρι προέρχεται ο τύπος Αγινόρι, απ’ όπου ο τύπος Αϊνόρι.»
 
Η ονομασία του οικισμού «Άγιον Όρος» που απαντά στο Χρονικό του Μωρέως, υπήρχε ήδη από τα μέσα του 12^ου αιώνα. Το 1365 το Αγινόρι αναφέρεται σε έγγραφα εσόδων του δυνάστη της Καστελλανίας Κορίνθου Νικολάου Acciaiuoli χωρίς το φρούριο του. Η περιοχή του τότε εντασσόταν στο φρούριο του Αγίου Βασιλείου. Το Κάστρο του Αγιονορίου πρέπει να κτίστηκε μεταξύ των ετών 1377 και 1450 και περιελάμβανε πολλές εκκλησίες, οι οποίες σήμερα είναι μερικώς ή τελείως ερειπωμένες.

 Κορδώσης Σ. Μιχαήλ: «Συμβολή στην ιστορία και τοπογραφία της περιοχής Κορίνθου κατά τους Μέσους Χρόνους» Αθήνα 1981.

Πληθυσμός το έτος 1838
Άνδρες: 216. Γυναίκες: 241. Παιδιά μέχρι του 18^ου έτους γυναίκες: 10. Νέοι ανύπαντροι μεταξύ 18 και 25 ετών: 8. Ολικός αριθμός οικογενειών: 116. Ολικός αριθμός δημοτών: 834. Γεωργοί 86. Ποιμένες: 24. Τεχνίται: 1 Κτηματίαι μεγάλοι: 60 μικροί 20 στρατιωτικοί: 1 Υπάλληλοι δημοτικοί: 17 Μαθηταί σχολείων: 4 Ιερείς: 2 Άνδρες που ηξεύρουν να γράφουν: 30. Ολικός αριθμός κατοίκων: 834.

Δημοτικό Σχολείο

Το Δημοτικό Συμβούλιο του δ. Κλεωνών με την 30/1896 πράξη του γνωμοδότησε να συσταθεί Γραμματοδιδασκαλείο στα χωριά Αγιονόρι και Στεφάνι ανά έξι μήνες (Αγιονόρι 6 χειμερινούς – Στεφάνι 6 θερινούς μήνες).
Το 1901 συστάθηκε Γραμματοδιδασκαλείο, (ΦΕΚ 191/31.8.1901) το οποίο το 1908 από κοινό κανονίστηκε σε Πρωτοβάθμιο. Στεγαζόταν σε μισθωμένο οίκημα μέχρι το έτος 1958. 
Η Σχολική Εφορεία με το 3691/3.6.1957 συμβόλαιο του συμβ/φου Κλεωνών Καλαρά Θωμά Κων-νου (Σκούρτης Γ. Δημήτριος, Καλλιμάνης Βασ. Παναγιώτης και Παπαγιαννοπούλου Αλεξ. Ελένη Δασκάλα) αγόρασε από τον Μπίτζιο Δημ. Γεώργιο, κάτοικο Σολομού, οικόπεδο 1.200 τ.μ. με όρια: Α. με δρόμο, Δ. με Μπίτζιου Γ. Αναστασίου, Καλλιμάνη χήρας Νικ. Κων-νας και Μπαλή χήρας Δημ. Ευαγγελίας, Β. με δρόμο και Ν. με οικία Καλλιμάνη χήρας Νικ. Κων-νας, αντί 5.000 δρχ. κατόπιν  του με αριθ. 50418 /7.5.1957 εγγράφου του ΥΠΕΠΘ. Η Δ/νση Τεχνικών Υπηρεσιών Νομ. Κορινθίας με την Τ. 8278/ 28.11.1957 απόφασή της ανέθεσε στον εμπειροτέχνη Βασιλόπουλο Νικόλαο τις εργασίες ανέγερσης του διδακτηρίου αντί συνολικής δαπάνης 90.000 δρχ. Το νέο διδακτήριο είχε μια αίθουσα διδασκαλίας και στις 10.4.1964 παραλήφθηκε από τη Σχολική Εφορεία (Σκούρτης Γ. Δημήτριος, Παπαχρήστος Χ. Αναστάσιος και Παπαγιαννοπούλου Αλ. Ελένη Δασκάλα) η δεύτερη αίθουσα που είχε κατασκευάσει ο εργολάβος Κουρτέσης Νικόλαος. Κάτω από τη β΄ αίθουσα κατασκευάστηκε και κατοικία Δασκάλου.

Σ’ αυτό υπηρέτησαν οι δάσκαλοι:
Παπαδάς Μιχ. Στυλιανός γραμματιστής από Κοντόσταυλο, από 15.10.1901 – 15.12.1901 (ΦΕΚ 233/1901), Μάρκελλος Αναστάσιος, γραμματιστής από 10.12.1901 – 1903, Κωνσταντινίδης Δημ., γραμματιστής από 1903 – 4.8.1906 (ΦΕΚ 274/1903 και ΦΕΚ 180/4.8.1906 τ. Β΄), Καραντάνης Κ. Υποδιδάσκαλος από 9.8.1906 – 15.1.1910 (ΦΕΚ 180/1906), Πανταζόπουλος Χρήστος από 12.11.1909–13.11.1911 (ΦΕΚ 256/26.11.1909 και ΦΕΚ 259/13.11.1911), Κανελλόπουλος Κ. Βασίλειος από Χελυδόριον Κορινθίας 1888 από 17.11.1911 – 19.4.1912 που μετατέθηκε στο Στεφάνι. Οικονομόπουλος Α. Ηλίας από Αθίκια 1852      από 7.5.1912 – 23.12.1915, Χριστάκου Σταυρούλα από 20.4.1916 – 1.9.1918,  Αθανασίου Θεοφάνης 1.2.1919 – 31.8.1919, Παλαμήδης Ηλίας 1.9.1919 – 17.4.1922, Ευσταθίου Ελένη 17.3.1922 – 30.9.1922, Στασινού Αλεξάνδρα από Ιωάννινα 1870, από 21.10.1922 – 1.9.1923, Κατσαμάκη Κατίνα από 12.8.1923 – 1.10.1924, Χατζησπύρου Κων-νος από Βρύουλα 1883, από 20.10.1924 – 31.7.1925, που μετατέθηκε στο Στεφάνι, Παπαγιαννόπουλος Αλέξανδρος από Μάναρι Αρκαδίας 1894 από 31.7.1925 – 27.5.1944, που εκτελέστηκε από τους Γερμανούς. Παντρεύτηκε τη Σοφία Πέτρου Μπίντζιου (1906 – 1984) και είχαν παιδιά την Ελένη 1931 Δασκάλα και Αγγελική 1932. Πέττα Άννα από 29.9.1945 – 3.12.1946, Παπαδόπουλος Ιωαν. Γεώργιος από Μπούζι (1905-1981), από 1.12.1947-1950,  Παπαγιαννοπούλου Αλεξ. Ελένη 1950-1964, Δήμας Γεώργιος από Διμηνιό Κορινθίας 1960-62, Τσέτος Σταμ. Γεώργιος 1964-66, Αγγέλου Αθανάσιος 1966-70, Σμυρναίος Κ. Ιωάννης 1970-72, Μπερδούσης Θ. Ιωάννης 1972-77, Σταυρογιαννοπούλου Παναγιώτα 1977-78, Καμπίτης Γεώργιος και Σφυρή Ευγενία 1978-79, Καρλής Ιωάννης ιεροδιδάσκαλος 1980-94, Παπαντωνίου Κων-νος 1982-83, το Σχολικό έτος 1995-96 δε λειτούργησε, Δίπλα Μαρία 1996-97, Ξυνίδου Σοφία 1997-98, Γεωργιάδης Ιορδάνης 1998-99 και Κούρτη Δέσποινα 1999-2000.

Όνομα βιβλίου: Ο ΤΕΩΣ ΔΗΜΟΣ ΚΛΕΩΝΩΝ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ 19^ος  – 20^ός  Αιώνας
Συγγραφείς: Ξενοφών Ηλίας –Ζωή Ηλία

 http://www.520greeks.com/articles/synoptiki-istoria-toy-xorioy-agiono/