Πέμπτη 30 Νοεμβρίου 2017

Κλείνει 4 μήνες η βυθιζόμενη της Iσθμίας

                                                             

Η Ανώνυμος Εταιρεία Διώρυγος Κορίνθου ενημερώνει, ότι η λειτουργία της Βυθιζόμενης Γέφυρας Ισθμίας θα διακοπεί από την 01.12.2017 και για διάστημα περίπου τεσσάρων μηνών για λόγους αναβάθμισης, ..
βελτιστοποίησης λειτουργίας και συντήρησης των κινητών και μηχανολογικών μερών της.

Η Εταιρεία θα καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για την παράδοση της Βυθιζόμενης Γέφυρας Ισθμίας στην κυκλοφορία εντός του χρονοδιαγράμματος και ευχαριστεί εκ των προτέρων το κοινό για την κατανόησή του.
 

Η Κόρινθος κατέχει το ρεκόρ βροχής στην Ελλάδα...!

                                                           

Η άνοιξη είναι η εποχή που έχει συνδεθεί με τον άστατο καιρό, χωρίς όμως να «δίνει» συχνά ακραία καιρικά φαινόμενα. Ο Μάιος ειδικά χαρακτηρίζεται από τις υψηλές θερμοκρασίες, χωρίς να λείπουν ψυχρές εισβολές, καταιγίδες (μπουρίνια) και χαλαζοπτώσεις.

Υπό την επίδραση της κλιματικής αλλαγής τα έντονα ή και ακραία καιρικά φαινόμενα γίνονται συχνότερα, ωστόσο δεν έλειπαν από το παρελθόν. Επιχειρούμε μια διαδρομή σε ορισμένα από τα... καιρικά ρεκόρ στην Ελλάδα με τη βοήθεια του μετεωρολόγου κ. Δημήτρη Ζιακόπουλου.

Το ρεκόρ υψηλότερης καταγεγραμμένης θερμοκρασίας όλων των εποχών σημειώθηκε στις 10 Ιουλίου 1977, στο Τατόι, όταν το θερμόμετρο έδειξε 48 βαθμούς Κελσίου! Τρομερός ήταν ο καύσωνας στο διάστημα 20-26 Αυγούστου 1958, όπου στα Τρίκαλα ο υδράργυρος έδειξε 47,2° C και στη Λάρισα 45,0° C, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους περίπου 600 άτομα!

Καυτές επιδόσεις είχαμε ακόμα στις 17-20 Ιουλίου 1973, στη Λαμία 46,5° C και στην Ελευσίνα 46,4° C και στις 23-28 Ιουνίου 2007, όταν το θερμόμετρο έδειξε στο Αργος 46,4° C και στη Ν. Φιλαδέλφεια 46,2° C. Εκείνες τις μέρες κάηκε μεγάλο μέρος του Δρυμού της Πάρνηθας. Ο φονικότερος καύσωνας ήταν τον Ιούλιο του 1987 (από 19-27/7), όταν οι 45° C στην Ελευσίνα και οι 44° C στη Ν. Φιλαδέλφεια –σε συνδυασμό με άλλους παράγοντες– οδήγησαν στον θάνατο 4.000 άτομα μόνο στο Λεκανοπέδιο Αττικής.

Γενικότερα πάντως, η άνοδος της θερμοκρασίας είναι εμφανής τα τελευταία χρόνια. Μελέτη του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών έδειξε ότι το 2010 ήταν το θερμότερο έτος των τελευταίων 115 ετών για την Αθήνα, με μέση θερμοκρασία 19,6° C. Δεύτερο πιο ζεστό έτος το 2007 με μέση θερμοκρασία 19,1° C και ακολουθούν τα έτη 2008, 2001 και 1999 με μέση θερμοκρασία 19° C.

Περνώντας στην άλλη άκρη, στους ισχυρότερους παγετούς, αυτοί παρατηρήθηκαν κατά σειρά στις 27/1/1963 στην Πτολεμαΐδα όπου το θερμόμετρο «πάγωσε» στους -27,6° C, ακολούθησε η Φλώρινα στις 17 και 18/1/2012 με -25,1° C, οι Σέρρες στις 27/1/1963 με -23° C και η Καστοριά στις 20/12/2001 με -22,8° C.

Το πιο ακραίο περιστατικό βροχόπτωσης σημειώθηκε στις 12/1/1997 στην περιοχή της Κορίνθου, όταν ο μετεωρολογικός σταθμός κατέγραψε 344 χιλ. βροχής σε 36 ώρες. Οι πλημμύρες προκάλεσαν τον θάνατο 6 ανθρώπων.
 Τον Φεβρουάριο του 2011, το μηνιαίο ύψος βροχής στη Σαμαριά έφθασε τα 728 χιλ. που είναι ρεκόρ μήνα για όλους τους σταθμούς της ΕΜΥ. Στην περιοχή των Αθηνών, η πιο έντονη βροχή καταγράφηκε στις 6 Νοεμβρίου 1961, όταν το ύψος βροχής στη Ν. Φιλαδέλφεια έφτασε τα 115,6 χιλιοστά σε λιγότερο από 8 ώρες. Χάθηκαν 44 άνθρωποι, η καταστροφή ήταν τεράστια. Το 1977 (2 Νοεμβρίου) το ύψος βροχής έφτασε στη Ν. Φιλαδέλφεια τα 165 χιλ. σε 16 ώρες, με αποτέλεσμα να χαθούν 24 άνθρωποι.

Οσον αφορά τους ισχυρούς ανέμους, στις 11/1/1987 σημειώθηκαν νότιοι άνεμοι 11 μποφόρ, προκαλώντας ζημιές στο λιμάνι το Πειραιά. Στις 22/1/2004, οι ριπές του ανέμου έφθασαν στη Νάξο τους 80 κόμβους. Τα ίδια επίπεδα καταγράφηκαν στο αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης τρεις φορές στις 26/11/1972, στις 4/7/1980 και στις 21/7/1983. Στην τελευταία περίπτωση το μπουρίνι σκότωσε 13 ανθρώπους.

Τέλος, όσον αφορά τις ξηρασίες, στα τέλη της δεκαετίας του 1980, σε πολλές περιοχές ξεκίνησε ένα έντονο φαινόμενο υδρολογικής ξηρασίας, το οποίο κράτησε ώς τα μέσα της δεκαετίας του 1990. Στην Αθήνα για περίοδο 150 ημερών, από 5 Ιουνίου έως 4 Νοεμβρίου 1993, δεν έπεσε σταγόνα βροχής!
 

Τρίτη 21 Νοεμβρίου 2017

Το Χιλιομόδι μαζεύει είδη πρώτης ανάγκης για τους πλημμυροπαθείς


Ο Πρόεδρος της Κοινότητας Χιλιομοδίου και το Γυμνάσιο Χιλιομοδίου συνδράμοντας την προσπάθεια βοήθειας των κατοίκων της Δυτικής Αττικής που επλήγησαν από τις φονικές πλημμύρες
συλλέγει τρόφιμα μακράς διάρκειας, νερά, καθαριστικά, ρούχα και κλινοσκεπάσματα...
Σε μια προσπάθεια να βοηθήσουμε τους συνανθρώπους μας και συνδράμοντας την πρωτοβουλία των Συλλόγων και Φορέων του Λουτρακίου
Ολοι μπορούμε να βοηθήσουμε, όλοι μαζί μπορούμε καλύτερα
**Η συλλογή των ειδών θα γίνεται στο Γυμνάσιο σε συνεργασία με την επιτροπή του σχολείου

Ο Πρόεδρος
Δημήτρης Μπίτζιος
 
 

Αγιονόρι: Ιστορικές μνήμες

Χωριό που βρίσκεται νότια από το Χιλιομόδι, σε υψόμετρο 680
μέτρων, στην οροσειρά που χωρίζει την Κορινθία από την Αργολίδα. Δυτικά του απλώνεται μικρή εύφορη κοιλάδα μήκους 4 χλμ. και πλάτους 1,5 - 3 χλμ. Το Αγιονόρι βρίσκεται στο μέσο περίπου της Κοντοπορείας, που ήταν η ανατολικότερη αρχαία οδός, που οδηγούσε από τον Ισθμό στο Άργος.
 Από τα ίχνη τειχών, που υπάρχουν στο λόφο Δραγατούρα, από σκόρπια θραύσματα από αγγεία και από διάφορες επιγραφές ή μαρμάρινα κομμάτια, που είναι εντοιχισμένα σε εκκλησίες της περιοχής φαίνεται πως η κοιλάδα του Αγιονορίου είχε κατοικηθεί στους αρχαίους χρόνους. Κοντά στο χωριό υπάρχει στενό πέρασμα όπου έγινε μια από τις αξιολογότερες μάχες κατά την επανάσταση του 1821. Μετά τη μάχη των Δερβενακίων ο Δράμαλης προσπάθησε να επιστρέψει στην Κόρινθο μέσα από αυτό το πέρασμα. Σύμφωνα με το σχέδιο του Κολοκοτρώνη το στενό φύλαγαν 1000 περίπου Έλληνες με αρχηγούς τον Ν. Νικηταρά, Παπαφλέσσα και Δ. Υψηλάντη.
 Οι Τούρκοι έπαθαν πανωλεθρία αφήνοντας 1000 νεκρούς και πάρα πολλά λάφυρα. 
 Η νίκη αυτή των Ελλήνων υπήρξε προσωπική νίκη του Νικηταρά, γιατί με την πρωτοβουλία του να πυροβολήσει ένα φορτίο μπαρούτι, πάνω σε μια καμήλα, έφερε σύγχυση στον τουρκικό στρατό την οποία οι Έλληνες εκμεταλλεύτηκαν. Ο Δράμαλης με ελάχιστους στρατιώτες καταπονημένος έφτασε πεζός στην Κόρινθο. Στην παρακάτω φωτογραφία της θέας από το κάστρο, φαίνεται η αρχή της κλεισούρας. 
 [1]: Ο βράχος όπου ήταν οχειρωμένος ο Νικηταράς με τα παλληκάρια του στη μάχη της 28ης Ιουλίου 1822. 
 [2]: Ο ομαδικός τάφος των Τούρκων. Σήμερα, το χωριό ανήκει στο Δήμο Τενέας και έχει 300 περίπου κατοίκους οι οποίοι ασχολούνται με τη γεωργία και την κτηνοτροφία.

Τετάρτη 15 Νοεμβρίου 2017

10 πράγματα που πρέπει να ξέρετε για το Μοναστήρι του Οσίου Παταπίου


Μοναστήρι του Οσίου Παταπίου (Λουτράκι)
monastiri-osiou-patapiou-loutraki
Διαβάστε τα 10 πράγματα που θα πρέπει να γνωρίζετε για αυτό το υπέροχο μοναστήρι!
  • Το μοναστήρι βρίσκεται σε υψόμετρο 650 – 700 μ., στα Γεράνεια Όρη, στο Λουτράκι. Είναι γυναικείο & φιλοξενεί 40 μοναχές. Έχει σπουδαίο φιλανθρωπικό & κοινωνικό έργο, όπως η λειτουργία Γηροκομείου Γυναικών
  • Για να φτάσει κανείς στο μοναστήρι πρέπει να ανέβει 180 σκαλοπάτια. Ο περιβάλλων χώρος έχει μια μεγάλη αυλή & πέτρινες βρύσες με πόσιμο νερό & προσφέρει μια υπέροχη θέα προς το Λουτράκι, την Κόρινθο αλλά & τον Κορινθιακό & Σαρωνικό κόλπο.

  • Το μοναστήρι μπορεί να φιλοξενήσει πιστές στο μικρό αριθμό των κελιών που διαθέτει.
  • Οι τοιχογραφίες του χρονολογούνται στον 13ο αιώνα.
  • O Όσιος Πατάπιος γεννήθηκε τον 4ο αι. στην Θήβα της Αιγύπτου. Έζησε απομονωμένος στην έρημο & δεν επέτρεπε στον εαυτό του να δοκιμάσει την παραμικρή ευχαρίστηση, εκτός από τον ελάχιστο ύπνο.
  • Ο Όσιος Πατάπιος άρχισε να στενοχωρείται, βλέποντας τους ανθρώπους να τρέχουν κοντά του & να τον θαυμάζουν για την ασκητική του ζωή και για την αγιότητα του βίου του. Γι’ αυτό, αφού έμεινε χρόνια στην έρημο της Θηβαΐδας, ύστερα για να χαθούν τα ίχνη του, έφυγε και πήγε στην Κωνσταντινούπολη
  • Στο μοναστήρι βρίσκεται & η Τίμια Κάρα της Αγίας Υπομονής. Η Αγία Υπομονή, πριν γίνει μοναχή ήταν η αυτοκράτειρα Ελένη, η μητέρα του τελευταίου αυτοκράτορα του Βυζαντίου, Κωνσταντίνου και είχε θέσει υπό την προστασία της το Λείψανο του Οσίου Παταπίου. Μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453 από τους Οθωμανούς, ο συγγενής των αυτοκρατόρων Παλαιολόγων και ανηψιός της Αγίας Υπομονής, Αγγελής Νοταράς, προκειμένου να προστατεύσει το Σκήνωμα του Αγίου Παταπίου, το μετέφερε στο Λουτράκι σε ένα σπήλαιο.
  • Το 1904, ανακαλύφθηκε το ιερό Λείψανο άφθαρτο και ευωδιάζον, ενώ επάνω του βρέθηκαν ένας ξύλινος σταυρός & βυζαντινά νομίσματα.
  • Στο μοναστήρι βρίσκεται η λάρνακα που περιέχει το ιερό λείψανο , το οποίο είναι ενδεδυμένο με το ρούχο μοναχού. Κάποιοι λένε πως το βαθούλωμα που υπάρχει στο έδαφος, έγινε από τις γονυκλισίες των πιστών μπροστά στο σκήνωμα του Οσίου.
  • Η μνήμη του εορτάζεται στις 8 Δεκεμβρίου και επίσης την Τρίτη του Πάσχα, ανάμνηση της ημέρας εύρεσης του λειψάνου του.
  •  
  •  http://soukou.gr/loutraki-osios-patapios/
  •  

Σάββατο 11 Νοεμβρίου 2017

Κοιλάδα της Αρχαίας Νεμέας: με καταγάλανη θάλασσα στα πόδια της και κάμπο βαρύ και γόνιμο στους ώμους της


φοκασ

Οδηγώντας στη διαδρομή της κοιλάδας της Αρχαίας Νεμέας

Ημιορεινή Κορινθία: Βραβευμένη καταγάλανη θάλασσα στα πόδια της, κάμπος βαρύς και γόνιμος στους ώμους της. Ένα βουνό-ορόσημο, αφιερωμένο στον Απεσάντιο Δία. Συνδυασμός ακαταμάχητος. Η διαδρομή μας θα ήταν αυτή. Από τη θάλασσα του Κορινθιακού κόλπου στην κοιλάδα της Αρχαίας Νεμέας. Πρωί πρωί φορτώσαμε καφέδες και ξεκινήσαμε.
Photo by: Olga Papalexandrou
Η διαδρομή Βραχάτι-Αρχαία Νεμέα ξεκινάει από το κέντρο του Βραχατίου και σιγά σιγά ανηφορίζει προς τον Φωκά, το βουνό που με το τραπεζοειδές σχήμα της κορυφής του δεσπόζει ανάμεσα στις πεδιάδες της Βόχας, των Κλεωνών και της Νεμέας. Είναι μια διαδρομή  στα χνάρια του χείμαρρου Ζαπάντη γεμάτη εκπλήξεις, που περιλαμβάνει όλα τα σχήματα, τις υφές, τις μυρωδιές και τα χρώματα που αποτελούν το σήμα κατατεθέν των ενδότερων της Κορινθίας. Μια διαδρομή στο πλάι της οποίας οι εναλλαγές του τοπίου θυμίζουν καρτ ποστάλ: πλαγιές με πεύκα ξάφνου γίνονται καλλιέργειες, πανύψηλα κυπαρίσσια ξεπροβάλλουν ανάμεσα από Κουτσουπιές και Χαρουπιές, υπάρχουν  παντού αμπέλια, πολλά αμπέλια – στη γη των αμπελιών είμαστε εξάλλου – και αλώνια που μπλέκονται με εκκλησιές και πέτρινα γεφύρια, ελιές και χρυσοστολισμένες πορτοκαλιές και άγρια βλάστηση αγκαλιά με  πολύχρωμα λουλούδια στολίζει παλιούς γκρεμισμένους τοίχους από στάνες και καταλύματα τσοπάνηδων. Μια διαδρομή όπου η πραγματικότητα ακολουθεί τους φιδίσιους αγροτικούς χωματόδρομους και μπερδεύεται με τις κεραμιδί σκεπές των σπιτιών των χωριών που ξεπροβάλλουν κάθε τόσο.
Οδηγώντας, μικροί μπροστά στο μεγαλείο της φύσης, περάσαμε ένα ένα τα χωριά: πρώτα το Σουληνάρι και μετά από λίγο το Χαλκί. Τα περισσότερα χωριά της ημιορεινής Κορινθίας, μοιάζουν, είναι αγροτικά χωριά. Οι κάτοικοι ζουν δίπλα στις καλλιέργειες και τα κτήματά τους, είναι σε συνεργασία με τη φύση, οι φύλακες του τοπίου. Αυτά τα χωριά έχουν κάτι το παλιό κι όταν λέμε παλιό δεν εννοούμε παρατημένο, εννοούμε αυθεντικό. Έχουν αυτούς τους παλιούς, καλούς, τόσο αργούς ρυθμούς όσο να σου επιτρέψουν να σταθείς και να ησυχάσεις. Να αφουγκραστείς, να νοιώσεις και να στοχαστείς την πραγματικότητα γύρω σου. Η οποία πραγματικότητα περιλαμβάνει καταγάλανους ουρανούς, κελαηδίσματα πουλιών που διακόπτονται από ήχους αγροτικών εργασιών, ομιλίες πίσω από τοίχους αυλών και μακρινές μουσικές από ραδιόφωνα που ξεχάστηκαν ανοιχτά, ξεκούραση με την παρέα στο καφενείο και στην ταβέρνα (στο Χαλκί ειδικά, στη βεράντα της ταβέρνας του “Σπήλιου” θαρρείς και είσαι στον παράδεισο), μοναχικά γαυγίσματα και μυρωδιές της καθημερινότητας. Ξέρετε, αυτόν τον συνδυασμό τσιγαρισμένου κρεμμυδιού και ανθισμένης τριανταφυλλιάς, που σου θυμίζει τα παιδικά σου χρόνια στο χωριό διακοπές με τους παππούδες. Έτσι μοιάζουν αυτά τα χωριά. Μικρές τακτοποιημένες γωνιές που ησυχάζουν μέσα στο καταπράσινο υπερθέαμα. Τακτοποιημένες, αλλά όχι αυστηρές, καθώς η ζωή ξεπροβάλλει μέσα από την χαλαρή τάξη. Ασπρισμένες αυλές με ανθισμένα γεράνια, παλιά παραδοσιακά σπίτια με ξύλινα γερασμένα παντζούρια και χειροποίητα κουρτινάκια δίπλα σε νέες κατοικίες με πάρκινγκ και μοντέρνες σήτες, μικρές σκιερές γωνιές για ξεκούραση με παγκάκια και μωβ λουλούδια στα πόδια σου, συνδυάζονται και αποτελούν το υλικό με το οποίο χτίστηκε η ζωή μακριά από τη θάλασσα.
xalki
Photo by: Olga Papalexandrou
Προστάτης πάνω από αυτά τα χωριά η κορμοστασιά του “Φωκά”, του βουνού που το ακολουθούν οι αρχαίοι μύθοι του Περσέα και της ουράνιας προέλευσης του λιονταριού της Νεμέας. Στα μονοπάτια προς την κορυφή του – και το ναό της Ζωοδόχου Πηγής  χτισμένο κατάσαρκα στο βράχο που ατενίζει πανοραμικά από τα όρη  της Πελοποννήσου και της νοτίου Στερεάς, έως και τα νερά του Κορινθιακού και του Σαρωνικού –  μπορείς να περπατήσεις και να πιεις νερό από τις πηγές που αναβλύζουν ανάμεσα στα φυλλώματα των πλατανιών, των καστανιών και των αγριοσυκιών. Να ξαποστάσεις σε δέντρινα παγκάκια και να γίνεις ένα με το τοπίο γεμάτο αέρινες φτέρες, αγριολούλουδα, θάμνους και άγρια βλάστηση που μοιάζει να έχει βγει από παραμύθι με νεράιδες και ξωτικά.  
f
Photo by: Olga Papalexandrou
Ακολουθώντας τον φιδίσιο επαρχιακό δρόμο στο ίδιο μοτίβο μαγείας, φτάσαμε στην Αρχαία Νεμέα. Αμπέλια στοιχισμένα ως εκεί που φτάνει το μάτι κι ακόμα μακρύτερα. Με το φημισμένο Αγιωργίτικο· το βαθυκόκκινο κρασί, που έχει συνδέσει το όνομά του με τα χώματα και την ιστορία του τόπου εδώ και χιλιάδες χρόνια. Ανάμεσα στις ατελείωτες εκτάσεις με τους αμπελώνες δεσπόζει μεγαλοπρεπής ο ναός του Δία. Ενας κύκλος ιερών σχέσεων. Από τους κίονες του ναού του Διός που ξεπροβάλλουν μες στα κλήματα και βάφονται χρυσοί στο πρώτο φως και τον Ηρακλή με τον πρώτο του άθλο με το άτρωτο λιοντάρι, ως τον παραγωγό, τον οινοποιητή και τον οίνο. Εικόνες και αρώματα πλάθουν έναν ολοζώντανο καμβά που κάθε χρόνο αναβλύζει τα δικά του μεθυστικά δώρα.
νεμεα
Photo by: Olga Papalexandrou
Πάνω από τον δρόμο πλάι στους ατελείωτους αμπελώνες, προβάλλει ο βράχος, ο Πολύφεγγος. Καποιος είπε πως, όταν ο βράχος στάζει νερό, γυαλίζει ολόκληρος· γι’αυτό ονομάστηκε έτσι. Ένας απόκρημνος, με κάθετη σχεδόν κλίση, σκουρόχρωμος βράχος πάνω από κεφάλι μας, μάς υπενθυμίζει τι θα πει θαύμα. Στο πλευρό του φιλοξενεί γαντζωμένη την Παναγία του Βράχου, χτισμένη στις αρχές του 16ου αιώνα, με την πηγή της που στα χρόνια της Τουρκοκρατίας τροφοδοτούσε και δρόσιζε τους αγωνιστές που έβρισκαν εκεί ασφάλεια σε περιόδους επιδρομών, κρυμμένη μέσα σε σπηλιά.
αμπ
Photo by: Olga Papalexandrou
Στα πόδια του βράχου, η ψυχή της Νεμέας: τα οινοποιεία της. Επισκέψιμα κατά τη διάρκεια όλου του χρόνου, σε προσκαλούν να χαθείς στις γεύσεις και τ’ αρώματα της γης, δοκιμάζοντας ποικιλίες κρασιών – κάποιες από αυτές προέρχονται από αρχαίες ποικιλίες! – να γίνεις ένας ακόλουθος της πορείας του σταφυλιού από την ημέρα της γέννησής του έως την ημέρα της επαναγέννησής του ως κατακόκκινης, φρουτένιας, φιλικής, θερμής, βελούδινης γουλιάς κρασιού, μιας από τις σημαντικότερες ερυθρές ποικιλίες σταφυλιού της Ευρώπης. Η ευκαιρία να χαθείς στα υπόγεια των οινοποιείων, να απολαύσεις τις ιδιαίτερες συνθήκες διατήρησης των βαρελιών με τον θησαυρό της Νεμέας, να συζητήσεις, να ακούσεις τις ιστορίες των αμπελουργών και να ανοίξεις την καρδιά σου στο αυθεντικό. Μην την χάσεις.
25 χιλιόμετρα ομορφιάς. Τουρισμού και πολιτισμού. Και όλα αυτά να παντρεύονται με τη φύση. Και το φως. Και παίρνεις βαθιές ανάσες. Τι ομορφιά!

Για το Soukou.gr
Όλγα Παπαλεξάνδρου


Δήμαρχος Κορινθίων: Όσοι επλήγησαν από την Χαλαζόπτωση να κάνουν τις Δηλώσεις Ζημιάς



Κλιμάκια του ΕΛΓΑ και της Περιφέρειας Πελοποννήσου
επισκέφθηκαν σήμερα
τις πληγείσες από την έντονη Χαλαζόπτωση περιοχές του Δήμου Κορινθίων.

Ο Δήμαρχος Κορινθίων κ. Αλέξανδρος Πνευματικός
συνοδευόμενος από τον Αντιδήμαρχο κ. Παναγιώτη Δράκο
έκαναν αυτοψία στην περιοχή είδαν απο κοντά την καταστροφή
και συναντήθηκαν με τα κλιμάκια.

Ο κ. δήμαρχος τέλος κάλεσε τους αγρότες που οι καλλιέργειες τους επλήγησαν από την χαλαζόπτωση
να κάνουν τις δηλώσεις τους σε συνεργασία με τον ανταποκριτή του ΕΛΓΑ στον Δήμο Κορινθίων.



 http://www.korinthosnews.gr/news-article.php?id=3760

Σε απόγνωση οι αγρότες σε Κλένια και Χιλιομόδι: Η καταστροφή από το χαλάζι πάνω στη καρποφορία και κατά τη συγκομιδή της ελιάς ήταν τραγική

Η καταστροφική χαλαζόπτωση έπληξε την περιοχή Πηγαδάκι και Ξερόκαμπο στη Κλένια Κορινθίας, προχώρησε στο Χιλιομόδι και στ Αθίκια.

Η πρώτη εκτίμηση των ζημιών είναι, ότι στην ευρύτερη περιοχή της   Κλένιας και μέρος του Χιλιομοδίου επλήγησαν πάνω από 3.500 χιλιάδες στρέμματα και πάνω από 35.000 χιλιάδες ελαιόδεντρα, σημαντικός αριθμός καλλιέργειας πυρινόκαρπων  και καλλιέργειες με κηπευτικά. Στην περιοχή των Αθικίων επλήγησαν πάνω από 5.000 στρέμματα και πάνω από 60.000 στρέμματα ελαιόδεντρα.
 Ο Πρόεδρος του ΕΛΓΑ ήταν ενήμερος για το θέμα και δεσμεύτηκε ότι οι υπηρεσίες του θα  προχωρήσουν  στην άμεση καταγραφή των ζημιών”, αναφέρθηκε μεταξύ άλλων σε ανακοίνωση στα ΜΜΕ από το γραφείο τύπου του αντιπεριφερειάρχη.

http://korinthostv.gr/korinthiakanea/item/16969-video

Τρίτη 7 Νοεμβρίου 2017

Άγιος Ιωάννης ένα μικρό ορεινό χωριό

O Άγιος Ιωάννης είναι μικρο ορεινό χωριό έξω από την Κόρινθο.
Το χωριό έχει ιστορία 600 περίπου χρόνων και βρίσκεται σε υψόμετρο 660 μέτρων. Ανήκε στο Δήμο Σαρωνικού και τώρα στο Δήμο Κορινθίων.
 Οι πρώτοι που το κατοίκησαν προέρχονταν από Αλβανόφωνους πληθυσμούς που κατέβηκαν στην Πελοπόννησο. 
Οι περισσότεροι από αυτούς ήταν κτηνοτρόφοι. Πρώτη μνεία για τον Αγιάννη γίνεται το 1500 σε τουρκικό κατάστιχο. Δεύτερη αναφορά εμφανίζεται σε προεπαναστατικό χάρτη όπου αναφέρεται ως S. Jean. Στα επόμενα χρόνια υπάρχουν πολλές αναφορές για το χωριό από περιηγητές και ιστορικούς. 
Στην απογραφή του 1829 ο Άγιος Ιωάννης είχε περίπου 220 κατοίκους, στην απογραφή του 1851 είχε 421 κατοίκους, ενώ το 1879 347 κατοίκους. Σήμερα έχει 400 περίπου κατοίκους οι οποίοι ασχολούνται κυρίως με την κτηνοτροφία.


Πληρέστερη μελέτη για το χωριό έχει συγγράψει ο ιερέας Παντελής Κων. Ρωμέσης με τίτλο «ΑΓΙΑΝΝΗΣ», Αναφορά στο χωριό μου. Ιστορικά – Λαογραφικά» Κόρινθος Απρίλης 1983 σελίδες 190.
Δικαιοπρακτικά έγγραφα 1785 – 1855 από το χωριό Ρητό και Άγιο Ιωάννη έχει δημοσιεύσει ο Πιέρρος Δ. Νικόλαος στο 12 Παράρτημα των Πελοποννησιακών της Εταιρείας Πελοποννησιακών Σπουδών Αθήναι 1986 σ. 256-272.
Στον πρώτο τόμο έχουμε αναφερθεί στους αγωνιστές του 1821, δημάρχους, παρέδρους κλπ. Στη συνέχεια θα ασχοληθούμε με την πληθυσμιακή εξέλιξη, Ιερείς, το Δημοτικό Σχολείο και τα Κοινοτικά Συμβούλια.
agios-ioannis8
Πληθυσμιακή εξέλιξη
1817: 50 οικ. 1829: 48 οικ. 1834: 42 οικ. 298 κατ. 1843: 369 1851: 70 οικ. 421 κατ. 1879: 347 κατ. 1889: 300 κατ. 1896: 304 κατ. 1907: 339 κατ. 1920: 440 κατ. 1928: 507 κατ. 1940: 662 κατ. 1951: 668 κατ. 1961: 603 κατ. 1971: 515 κατ. 1981: 452 κατ. 1991: 377 κατ. 2001: 392 κατ.
Το χωριό από 1834 – 1840 ανήκε στο δήμο Ρητού, από 1840-1912 στο δ. Κλεωνών, από 1912-1998 αποτελούσε κοινότητα, από το 1999-2010 στο δ. Σαρωνικού και από το 2010 ανήκει στο δήμο Κορινθίων.
Δημοτικό Σχολείο
Ίδρυση: Με την 5147/28.10.1882 Υπ. Απόφαση συστάθηκε Δημ. Σχ. αρρένων με δαπάνη του δημοσίου (ΦΕΚ 149/29.10.1882 σ. 958)
Διδακτικό προσωπικό: Υπηρέτησαν σ’ αυτό οι:
Ρέντης Ιωάννης γραμματοδ/λος 1894, Γκότσης Ιωάννης ιερεύς γραμ/λος 1895-96, Μάρκελλος Αναστάσιος μέχρι 27.2.1887 (ΦΕΚ 50/2.3.1887 σ.138), Κατσίγιαννης Κων – νος 1898, Παπάς Παναγ. 5.11.1888 – 16.1.1889 (ΦΕΚ 258/8.11.1888 και 15/18.1.1889), Μάρκελλος Νικόλαος 28.10.1889 – 3.4.1891 (ΦΕΚ 270/2.11.1889 και 102/8.4.1891 σ. 383), Μυλωνόπουλος Σταμάτιος 30.8.1891 – 31.8.1892 (ΦΕΚ 242/31.8.1891 και 315/3.9.1892 σ. 1169), Παπαδάς Μιχ. Στυλιανός 26.1.1894 – 13.4.1894 και 24.9.1899 – 15.10.1901, Κορδώσης Στεφ. Παναγιώτης 1896-97, Οικονομόπουλος Ηλίας 1901, Σωτηρόπουλος Αθ. Σπυρίδων 1902, Χαρισόπουλος Ιωάννης 28.8.1903 – 20.11.1904, Διδασκάλου Ιωάννης γραμματιστής 1904 – 1906, Μικρός Δημ. Ιωάννης 1906, Πάγκος Γεράσιμος 1906 – 25.6.1907, Οικονομόπουλος Ηλ. Ιωάννης 15.10.1907 – 30.8.1910 (ΦΕΚ 210/15.10.1907, 191/28.8.1909 τ.Β΄ και 177/30.8.1910), Δήμας Γεωρ. Κων – νος 30.12.1910 – 28.9.1911 που μετατέθηκε στον Άγιο Βασίλειο (ΦΕΚ 4/7.1.1911 τ. Β΄ και 196/28.9.1911), Ρωμέσης Δημ. Φίλιππος από Αθίκια 1884 και ιερέας από 20.2.1912 – 13.7.1932 που μετατέθηκε στα Αθίκια. Αναγνωστοπούλου Μαρία 17.1.1930 – 31.7.1933, Μικρός Ιωάννης 13.7.1932 – 30.9.1932 που παραιτήθηκε. Νικολόπουλος Χρ. Φωκίων 15.10.1932 – 15.9.1935, Μαυρογιάννη Ευσταθία μέχρι 14.9.1934, Λιούντρη Αναστ. 5.11.1934 – 15.9.1939, Λιάσκος Ευαγ. Ιωάννης 15.9.1935 – 15.9.1939, Γεροπούλου Παν. Βασιλική 15.9.1939 – 30.6.1942, Παπαδοπούλου Κων. Μαρία 11.11.1939 – 19.6.1940, Μπεξής Στ. Ιωάννης 1.7.1940 – Μάρτιος 1944, φονεύτηκε στον εμφύλιο. Ραζή Κ. Θεοδοσία 7.9.1945 – 1.12.1947, Παπαλέκκα Αθηνά 7.9.1945 – 1.12.1947, Νικολόπουλος Ιωάννης 29.9.1945 – 27.2.1946, Σκούπας Ευάγγελος από Αγιονόρι από 14.8.1946 – 20.9.1952, Αναστασίου Σπυρίδων 1953-54, Τσετσέκος Αριστ. Αγαμέμνων 1954-1968, Πατσιλινάκου Νικ. Πηνελόπη 1955, Κόλλια Θεοδώρα 1968-70, Βερβενιώτης Μιχαήλ από Αλαμάνο 1970-71, Δελής Αχιλλέας 1971-72, Σούκουλης Χρήστος 1972-75, Σενής Θεοφάνης 1975-76 και 1977-78, Αρχοντή Βαρβάρα 1976-77, Αθανασόπουλος Ιωάννης 1978-84, Τζαρούχης Θεόδωρος 1984-85, Δευτεραίος Γεράσιμος 1985-86, Λυμπεράκης Αλέξανδρος 1986-87, Σκουτελούδη Καλλιόπη 1987-88, Λάμπρος Βάσιος 1988-89, Ψωμάς Λάμπρος 1989-90, Αγγιστριώτης Παναγιώτης 1990-91, Σούκουλη Σπυριδούλα 1991-92, Λιακόπουλος Νικόλαος 1992-93, Εγγλέζου Ειρήνη 1993-94, Αγγελίδης Κων – νος 1994-97,
Διδακτήρια: Το 1912 το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο του Ι.Ν. Ιωάννου του Προδρόμου έκτισε στο κέντρο του χωριού επί οικοπέδου 509 τ.μ. διδακτήριο με δύο αίθουσες διδασκαλίας, τις οποίες νοίκιαζε με μηνιαίο μίσθωμα 20 δρχ. (συμβόλαια 43261/1912 συμβ/φου Κ. Τζιρακόπουλου και 2828/1916 Σοφ. Σπυλιόπουλου). Το 1935 η εκκλησία το παραχώρησε στο Δημόσιο και λειτούργησε μέχρι το 1958 που αποπερατώθηκε το νέο σημερινό διδακτήριο. Με το 6405/20.4.1956 συμβόλαιο η Σχολική Εφορεία (Τσετσέκος Αριστ. Αγαμέμνων δάσκαλος, Κριεμπάρδης Βλ. Κων – νος και Παπάς Δημ. Παναγιώτης) αγόρασε ένα αγρό 6.622,5 τ.μ. στη θέση «Κοκκινέζα» από τους αδελφούς Κων – νο, Σπυρίδωνα και Γεώργιο Δημητρίου Χριστοδούλου ή Ντούρλο αντί 6.000 δρχ. Στο οικόπεδο αυτό το 1958 κτίστηκε διδακτήριο με δυο αίθουσες 124 τ.μ., γραφείο . WC 23 τ.μ. και κατοικία δασκάλου 43 τ.μ. Η περίφραξη του αύλειου χώρου από λιθοδομή ολοκληρώθηκε το 1965.
Μεταβολές: Με το Νόμο 4397/1930 προβιβάστηκε σε διτάξιο, με το 662/2.11.1963 Β.Δ. (ΦΕΚ 193/4.11.1963 τ.Α΄) σε τριθέσιο. Στη συνέχεια υποβιβάστηκε και μέχρι το 2000, που καταργήθηκε λειτουργούσε ως 1/θέσιο. Με την 5547/24.4.2003 απόφαση της Περιφέρειας παραχωρήθηκε η μία αίθουσα, το γραφείο και ο αύλειος χώρος στον Εξωραϊστικό Εκπολιτιστικό Σύλλογο «Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ» που ιδρύθηκε το 1981 και η άλλη αίθουσα στο Συνεταιρισμό Ζωϊκής Παραγωγής.

Όνομα βιβλίου: Ο ΤΕΩΣ ΔΗΜΟΣ ΚΛΕΩΝΩΝ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ 19ος  – 20ός  Αιώνας
Συγγραφείς: Ξενοφών Ηλίας –Ζωή Ηλία

Μία μικρή ιστορία για τα ΑΘΙΚΙΑ



     Το χωριό Αθίκια βρίσκεται στην νοτιοανατολική Κορινθία, κοντά στην παλαιά εθνική οδό Κορίνθου - Άργους και σε απόσταση 16 χιλιομέτρων από την Κόρινθο. Είναι χτισμένο σε υψόμετρο 250 μέτρων και αριθμεί περίπου 2.250 κατοίκους. Αποτελούσε την πρωτεύουσα του πρώην δήμου Σαρωνικού, που ιδρύθηκε το 1998 και περιλάμβανε επιπλέον τα γειτονικά χωριά Άγιο Ιωάννη, Αλαμάνο, Γαλατάκι, Κατακάλι και Αλμυρή, ενώ πλέον ανήκει στον διευρυμένο "Καλλικρατικό" δήμο Κορινθίων. Περιτριγυρίζεται από πευκόφυτα και ελαιόφυτα βουνά που αποτελούν ένα φυσικό τείχος προστασίας, ενώ στα βόρεια υπάρχει ένα φυσικό άνοιγμα (τα Δυό Βουνά) προς Κόρινθο. Γειτονεύει με τα παραπάνω χωριά, καθώς και με το Χιλιομόδι και το Σολωμό. Είναι χτισμένο στους πρόποδες του όρους Σκαρούμπαλο και χωρίζεται στις συνοικίες Βαρούσι, Μπιζάνι, Ρουμιά και Πηγάδια.



Τα "Δυό Βουνά" στην είσοδο του χωριού



     “Γεννήθηκα σε ένα χωριό της Κορινθίας που βρίσκεται 16 χιλιόμετρα μεσημβρινά της Κορίνθου. Στο χωριό Αθίκια. Το χωριό μου, 2.500 περίπου κατοίκων, είναι κτισμένο στους πρόποδες ενός βουνού. Φρουρείται ολόγυρα από ωραίους λόφους, εκτός από το νότιο μέρος, στο οποίο, ανάμεσα σε δύο βουναλάκια, μένει ανοικτή διέξοδος. Από εκεί περνά και ο αμαξωτός δρόμος που συνδέει το χωριό μου με την Κόρινθο. Το βουνό που βρίσκεται μεσημβρινά του χωριού είναι στολισμένο με ωραίο δάσος από μικρά και μεγάλα πευκάκια και στην κορυφή του, πριν από πολλούς αιώνες έχει κτισθεί η εκκλησία του Αγίου Δημητρίου. Σ' αυτό το ρημοκλήσι, κάθε χρονιά του Αγίου Δημητρίου και κάθε Δευτέρα του Πάσχα, όλοι οι χωριανοί πανηγυρίζουν με σφαχτά και με διασκεδάσεις προς τιμήν του Αγίου.

     Το χωριό μου είναι από τα ωραιότερα της περιφέρειας. Μα πώς να μην αποκαλέσω ωραίο το χωριό μου; Πώς να μην αποκαλέσω ωραίο τον τόπο της γεννήσεώς μου, τον τόπο όπου πρωτοείδα το φως της ημέρας; Εκεί έζησα τα παιδικά μου χρόνια. Εκεί γνώρισα τα αγαπημένα μου εξαδέλφια, τις αγαπημένες μου εξαδέλφες, τους σεβαστούς μου θείους και θείες. Εκεί πρωτογνώρισα τους παιδικούς μου φίλους και μαζί τους πρωτόπαιξα τις “αμάδες”, το “κρυφτούλι” και άλλα παιγνίδια. Εκεί πρωτογνώρισα την τρυφερότητα και αγάπη της γλυκιάς μου μητέρας και του πατέρα και, ακόμη περισσότερο, την αγάπη της γιαγιάς μου. Εκεί, την 15η του Σεπτέμβρη του 1924 πρωτοπήγα στο σχολείο...”

Ευάγγελος Αθ. Δημάκος – Ημερολόγια – Γερμανία (1944)

Άνθρωπος ο εγκλωβισμένος στον χωροχρόνο και η μοναδική διέξοδος του

diakonises

Του Γιάννη Κουτσούκου

Όσο κι αν φαίνεται, ότι η ανθρώπινη ύπαρξη έκανε προόδους στις φυσικές επιστήμες, δεν παύει να είναι σήμερα, αλλά και στο μέλλον, η ίδια εγκλωβισμένη στον πλανήτη γη και το πολύ-πολύ και σε μερικούς άλλους γειτονικούς πλανήτες. Για να βγει από το αδιέξοδο αυτό ο άνθρωπος και να εξαπλωθεί στο αχανές σύμπαν πρέπει να υπερβεί το κρίσιμο όριο της ταχύτητας του φωτός, δηλαδή τα 300 χιλιάδες χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο. Αυτό όμως είναι, ως γνωστό, αδύνατο για ένα υλικό σώμα, όπως είναι το ανθρώπινο.
Από την άλλη πλευρά οι γνώσεις του ανθρώπου για το μικρόκοσμο περιορίζονται δραματικά από την αρχή της απροσδιοριστίας του φυσικού και νομπελίστα Heisenberg. Συνεπώς υπάρχει φραγμός και εγκλωβισμός του ανθρώπου και προς τα κάτω, δηλαδή τον μικρόκοσμο, αλλά και προς τα επάνω, δηλαδή τον μεγάκοσμο. Αυτό σημαίνει, ότι ο άνθρωπος είναι εγκλωβισμένος και χωροχρονικά σε μια πολύ μικρή γωνιά του άπειρου σύμπαντος.
Ερώτημα: Υπάρχει λύση;
Όπου σταματούσε η επιστήμη ανέκαθεν την λύση την έδιδε η θεολογία. Στα κείμενα της Αγίας Γραφής αλλά κυρίως στα κείμενα των φιλοκαλικών πατέρων της ορθοδοξίας υπάρχουν αναφορές, με θεολογικό βέβαια τρόπο εκφρασμένες, οι οποίες μιλούν για τον άνθρωπο και την «θέωσή» του. Η λέξη θέωση περικλείει εκτός των άλλων και όλο το νόημα της υπέρβασης, που μπορεί να κάνει η ανθρώπινη ύπαρξη μέσα στο χωροχρόνο. Και αυτό είναι ακριβώς το ίδιο νόημα, έτσι όπως το εκφράζει με μαθηματικές λογικές η πεπερασμένη ανθρώπινη γνώση μέσα από τις λεγόμενες φυσικές επιστήμες.
Θέωση σημαίνει -εκτός άλλων- αλλαγή του ανθρωπίνου σώματος σε ένα καινούργιο «πνευματικό σώμα», όμοιο με το σώμα του αναστημένου Χριστού. Η λέξη πνευματικό θα μπορούσε να μπει σε εισαγωγικά, διότι πρόκειται για το θεωμένο υλικό ανθρώπινο σώμα. Ο Χριστός κατά την ανάστασή του «εθέωσε της σαρκός το πρόσλημα», όπως λέει και η ακολουθία της θείας μεταλήψεως. Δηλαδή εθέωσε την ανθρώπινη σάρκα, που προσέλαβε κατά την γέννησή του. Αναστήθηκε με αυτή και αναλήφθηκε με αυτήν (δηλ. την θεωμένη μορφή της). Εδώ ακριβώς έχουμε υπέρβαση των φυσικών νόμων, όπως τους εκφράζει μαθηματικά η ανθρώπινη πεπερασμένη λογική και η περιορισμένη ανθρώπινη διάνοια. 
Η υπέρβαση αυτή είναι η μοναδική που οδηγεί την ανθρώπινη ύπαρξη από τη φθορά στην αφθαρσία, από την ύλη στη θεωμένη μορφή της, από το πεπερασμένο στο «κατά χάριν άπειρο», από την γη στην καινή κτίση, από τον θάνατο στη ζωή (την μετά θάνατον ζωή). Την δυνατότητα όμως της «κατά χάριν θεώσεως» έχει δώσει η ενανθρώπιση του θείου Λόγου σε όλους τους ανθρώπους. Βέβαια αυτό θα συμβεί, εάν το θελήσουν οι ίδιοι και αγωνισθούν γι’ αυτό. Η θέωση επιτελείται με την μέθεξη (συμμετοχή) στις «κατά χάριν» άκτιστες ενέργειες του Τριαδικού Θεού, εφόσον φθάσει κάποιος σε ένα σημείο κάθαρσης, φωτισμού και θεώσεως. Προϋπόθεση για την επίτευξη του στόχου αυτού είναι ο άνθρωπος πέρα από την καλή του προαίρεση και το αυτεξούσιο της θελήσεώς του να μπορέσει να ελκύσει και την επενέργεια της θείας Χάρης.
Όλα αυτά είναι «εν δυνάμει» δηλ. έχει δοθεί η δυνατότητα στον άνθρωπο. Και αυτή ακριβώς η δυνατότητα πηγάζει μέσα από τη σταυρική θυσία του Χριστού, ως τελείου Θεού και τελείου ανθρώπου. Το «εν ενεργεία», δηλαδή η πραγματοποίησή της εναπόκειται σε εμάς. Να λοιπόν που η ορθόδοξη πίστη μας, προσφέρει στον κάθε πιστό αυτό που οι πατέρες της εκκλησίας και οι ορθόδοξοι υμνογράφοι ονομάζουν θέωση. Στη γλώσσα όμως και στη λογική της περιορισμένης ανθρώπινης γνώσης θα μπορούσε κάλλιστα να ονομασθεί μοναδική διέξοδος και απεγκλωβισμός του ανθρώπου από τα δεσμά της ύλης και του χωροχρόνου.

Η Κορινθιακή γαλακτοβιομηχανία Μανδρέκας νέο μέλος «ΕΛΛΑ-ΔΙΚΑ ΜΑΣ»


Η γαλακτοβιομηχανία ΜΑΝΔΡΕΚΑΣ Α.Ε. αποτελεί το πιο πρόσφατο νέο μέλος του ΕΛΛΑ-ΔΙΚΑ ΜΑΣ, της δράσης δυναμικά αναπτυσσόμενων ελληνικών επιχειρήσεων, που έχει ως στόχο την ανάδειξη και ισχυροποίηση του σημαντικού ρόλου των ελληνικών επιχειρήσεων, με παραγωγική δραστηριότητα και βάση στην Ελλάδα.
Η Μανδρέκας Α.Ε. πιστοποιήθηκε από την εταιρεία Eurocert ότι πληροί τα κριτήρια ένταξης στο ΕΛΛΑ-ΔΙΚΑ ΜΑΣ και φέρει πλέον το σημαντικό αυτό σήμα που πιστοποιεί ότι η εταιρεία διατηρεί το τρίπτυχο της παραγωγής, βάσης και ιδιοκτησίας στην Ελλάδα. Έτσι, προσφέρεται η δυνατότητα στους καταναλωτές και κάθε ενδιαφερόμενο να αναγνωρίζουν και να επιλέγουν τα προϊόντα της εταιρείας Μανδρέκας, γνωρίζοντας με σιγουριά ότι παράγονται από μία επιχείρηση που συνεισφέρει με πολλαπλάσια προστιθέμενη αξία στην ελληνική οικονομία, συμβάλλει άμεσα και έμμεσα στη μείωση της ανεργίας και συντελεί στη διατήρηση του εθνικού μας πλούτου στη χώρα.
Με παρουσία στην αγορά από το 1954 και έδρα την Κόρινθο, η οικογενειακή επιχείρηση ΜΑΝΔΡΕΚΑΣ αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες μονάδες παραγωγής γιαουρτιού στην Ελλάδα, με εξαγωγές στην Ευρώπη και την Αμερική. Η εταιρεία Μανδρέκας παράγει μία μεγάλη γκάμα από γαλακτοκομικά προϊόντα, με τη σειρά της 14 φρούτων να ξεχωρίζει, καθώς περιλαμβάνει ένα μοναδικό στην ελληνική αγορά προϊόν, το γιαούρτι με το μέλι και τη μαστίχα. Η συνταγή επιτυχίας της βιομηχανίας, που σήμερα μετρά 50 άτομα προσωπικό, είναι ο σεβασμός στον άνθρωπο και τη διατροφή, με την επιλογή των αγνότερων συστατικών για κάθε προϊόν που παράγει, ακολουθώντας πάντοτε το motto Γρήγορα - Ευέλικτα - Φρέσκα.

Δύο Κορινθιακοί όμιλοι με μεγάλη ρευστότητα..!




Στην Ελλάδα των capital controls και της κρίσης, ακριβώς όπως η επιχειρηματική δραστηριότητα είναι συγκεντρωμένη σε λιγοστά χέρια, έτσι και η ταμειακή ρευστότητα αφορά λίγες εταιρείες. Από τις εισηγμένες, σύμφωνα με τα στοιχεία του πρώτου εξαμήνου,..
ξεχωρίζουν έντεκα εταιρείες αφενός για τη ρευστότητά τους -η οποία επιτρέπει μεγάλες επενδύσεις (λ.χ. ΟΤΕ δίκτυο οπτικών ινών)- και αφετέρου για τη μείωση του δανεισμού τους.
Στο «business stories» παρουσιάζουμε τις έντεκα αυτές ισχυρότερες κεφαλαιακά εταιρείες που διαθέτουν ταμειακά διαθέσιμα ύψους 5,6 δισ. ευρώ. Παρά το γεγονός ότι ένα μεγάλο κομμάτι των κερδών τους πηγαίνει για την αποπληρωμή τόκων και φόρων, οι 11 εταιρείες, όπως και άλλες σε μικρότερες κεφαλαιοποιήσεις, δημιουργούν ταμείο το οποίο μελλοντικά θα αποτελέσει το εφαλτήριο για επενδύσεις.

Οπως θα δούμε, οι περισσότερες από αυτές μπορούν βάσιμα να προχωρήσουν σε επενδύσεις προϊόντων και υπηρεσιών υψηλής τεχνολογίας, οι οποίες είναι ικανές να μειώσουν ουσιαστικά την ανεργία. Αν και η τρέχουσα περίοδος δεν είναι η ενδεδειγμένη, τουλάχιστον για τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, μέρος των διαθεσίμων θα μείνει για να αξιοποιηθεί σε πιο ευνοϊκές περιόδους όταν οι αποδόσεις θα είναι υψηλότερες από τις τρέχουσες.

 Σε κάθε περίπτωση, οι επιχειρήσεις που πραγματοποιούν κέρδη και συγκεντρώνουν την υψηλότερη ρευστότητα είναι και οι ικανές να διανείμουν μερίσματα και επιστροφές κεφαλαίου, δίνοντας μια σταθερή απόδοση στους επενδυτές με μεσομακροπρόθεσμο ορίζοντα. Εάν η διανομή των μερισμάτων συνδυαστεί μάλιστα με την εφαρμογή υψηλής εταιρικής διακυβέρνησης, τότε η διανομή των μερισμάτων θα τείνει να αυξάνεται και να συγκεντρώνει το ενδιαφέρον σταθερών επενδυτών.

ΟΤΕ
Δικαιολογημένα ο ΟΤΕ είναι ο βασιλιάς των ταμειακών διαθεσίμων καθώς οι πελάτες του είναι καλοπληρωτές σε ποσοστό 98%. Στο ταμείο του ΟΤΕ που διευθύνει ο κ. Μιχάλης Τσαμάζ υπήρχαν 1,5 δισ. μετρητά, ενώ ο μακροπρόθεσμος δανεισμός μειώθηκε σε 1,2 δισ. ευρώ από 1,9 δισ. ευρώ. Ο ΟΤΕ ολοκλήρωσε επενδύσεις στα νέα δίκτυα ύψους 2 δισ. ευρώ τα τελευταία έξι χρόνια, ενώ μέχρι το 2020 θα ανέλθουν στο 1,5 δισ. ευρώ.

Μotor Oil
Η ισχυρή κεφαλαιακά εταιρεία διέθετε στο εξάμηνο ταμείο 853 εκατ. ευρώ, ενισχυμένο κατά 137 εκατ. ευρώ. Ο δανεισμός υποχώρησε στα 948 εκατ. ευρώ από 1,092 εκατ. ευρώ. Η εταιρεία υπό τη διεύθυνση του κ. Πέτρου Τζαννετάκη είναι από τις μοναδικές επιχειρήσεις που μπορούν να στραφούν για δανεισμό στις διεθνείς αγορές ανά πάσα στιγμή. Στην τελευταία έξοδο το επιτόκιο ήταν μόλις 3,25%.

Ελληνικά Πετρέλαια
Στην εταιρεία, συμφερόντων του Δημοσίου και του ομίλου Λάτση, τα ταμειακά διαθέσιμα ανέρχονταν στα 689 εκατ. ευρώ. Εάν συνυπολογιστούν και οι δεσμευμένες καταθέσεις, τα διαθέσιμα ανέρχονται σε 835,1 εκατ. ευρώ. Τα ΕΛ.ΠΕ. μείωσαν τον δανεισμό τους, από 2,8 δισ. ευρώ σε 2,6 δισ. ευρώ, ύστερα από τις κατάλληλες κινήσεις του management (Σ. Τσοτσορός, Γ. Στεργιούλης, Α. Σιάμισης).

ΓΕΚ-ΤΕΡΝΑ
629 εκατ. ευρώ διαθέτει η ΓΕΚ-ΤΕΡΝΑ του κ. Γιώργου Περιστέρη, έναντι 330 εκατ. ευρώ πέρυσι. Ο δανεισμός της εταιρείας ανέρχεται σε 1,1 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 867 εκατ. ευρώ ήταν μακροπρόθεσμες υποχρεώσεις. Την περασμένη εβδομάδα η ΓΕΚ αύξησε τη συμμετοχή της στη Νέα Οδό και τον Αυτοκινητόδρομο Ελλάδος σε 78,5% και 66,6% αντίστοιχα.

ΕΛΛΑΚΤΩΡ
Στην εταιρεία συμφερόντων Μπόμπολα - Αφών Καλλιτσάντζη - Δ. Κούτρα τα δάνεια παρέμειναν στα ίδια επίπεδα, καθώς έφτασαν το 1,4 δισ. ευρώ, ενώ τα ταμειακά διαθέσιμα υποχώρησαν στα 449 εκατ. ευρώ.

Jumbo
Με τα δάνεια στα 288 εκατ. ευρώ η εταιρεία του επιχειρηματία Απόστολου Βακάκη είχε ταμειακά διαθέσιμα 395 εκατ. ευρώ. Είναι από τις ελάχιστες εταιρείες που συνεχίζουν κανονικά το επενδυτικό τους πρόγραμμα τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.

ΟΠΑΠ
Από τις μηχανές της ταμειακής ρευστότητας του Χ.Α., ο ΟΠΑΠ της Emma Delta έχει ταμείο 330 εκατ. ευρώ.

Aegean Airlines
Παραδοσιακή εταιρεία ταμείου, η Aegean Airlines του κ. Θεόδωρου Βασιλάκη έχει ταμειακά διαθέσιμα 269,5 εκατ. ευρώ από 263 εκατ. ευρώ πέρυσι. Ο δανεισμός της είναι μόνο σε leasing, με το υπόλοιπο να ανέρχεται σε 38,3 εκατ. ευρώ.

Καρέλιας
Η καπνοβιομηχανία ανήκει στα μέλη της οικογένειας Καρέλια. Το ταμείο ενισχύθηκε από 93,2 εκατ. σε 150,6 εκατ. ευρώ, ενώ υπάρχουν και 168,6 εκατ. ευρώ σε αμοιβαία εξωτερικού. Mια μικρή δανειακή οφειλή (54 εκατ. ευρώ) έσβησε.

Βιοχάλκο
Οι υψηλότερες τιμές των μετάλλων (αλουμίνιο, χαλκός, ψευδάργυρος) ήταν οι κατάλληλες συνθήκες για την εκτόξευση της κερδοφορίας της Bιοχάλκο (συμφερόντων της οικογένειας Στασινόπουλου) κατά 2.807%. Aπό τις 828.000 στα 24,07 εκατ. ευρώ. O δανεισμός είναι πλέον στα επίπεδα των 1,7 δισ., με τα ταμειακά διαθέσιμα του ομίλου να ανέρχονται στα 119,8 εκατ. ευρώ.

Μυτιληναίος
Υπό την ενιαία μορφή ομίλου, η Mυτιληναίος ενίσχυσε την κερδοφορία (548,5% στα 80,65 εκατ. ευρώ) επωφελούμενος από την άνοδο του αλουμινίου, αλλά και τη μείωση των δικαιωμάτων μειοψηφίας. Τα δάνεια του ομίλου μειώθηκαν κατά 65 εκατ. ευρώ (στα 751,3 εκατ.), ενώ τα ταμειακά διαθέσιμα ανήλθαν στα 100, 7 εκατ. ευρώ. Η εταιρεία του επιχειρηματία Ευάγγελου Μυτιληναίου θα προχωρήσει σε νέα επένδυση στον χώρο του Αλουμινίου, ύψους 400 εκατ. ευρώ.

streetlife1.blogspot.gr

Κυριακή 5 Νοεμβρίου 2017

Ευρωπαϊκή Ημέρα Οινοτουρισμού στη Νεμέα


Κυριακή 12 Νοεμβρίου 2017 γιορτάσουμε μαζί την Eυρωπαϊκή Ημέρα Οινοτουρισμού Ξεναγηθείτε σε αμπελώνες, στους χώρους παραγωγής και παλαίωσης και δοκιμάσετε τα τοπικά κρασιά. Ώρες Ανοιχτών Οινοποιείων: 11.00 – 17.00

Ενημέρωση: Μπορείτε να αναδημοσιεύετε τις εκδηλώσεις που αναρτούμε στο corinthia.events, προσθέτοντας ένα ενεργό link προς την ιστοσελίδα μας στο τέλος της αναδημοσίευσης: Ευρωπαϊκή Ημέρα Οινοτουρισμού (12/11 Νεμέα) | Corinthia.Events
Κυριακή 12 Νοεμβρίου 2017 γιορτάσουμε μαζί την Eυρωπαϊκή Ημέρα Οινοτουρισμού Ξεναγηθείτε σε αμπελώνες, στους χώρους παραγωγής και παλαίωσης και δοκιμάσετε τα τοπικά κρασιά.
 Ώρες Ανοιχτών Οινοποιείων: 11.00 – 17.00 

 http://www.corinthia.events/evropaiki-hmera-oinotourismou/

Διαβάστε

Η Πολιορκία της Κορίνθου, του μεγάλου Φιλέλληνα και συνθέτη Ροσσίνι – το πρώτο Live Aid στην ιστορία!

Gioachino Antonio Rossini, στο Παρίσι, 1865. Ο Τζοακίνο Ροσσίνι (Gioachino Rossini), γεννήθηκε στις 29 Φεβρουαρίου 1792 σε μια μικρή λ...