O Άγιος Ιωάννης είναι μικρο ορεινό χωριό έξω από την Κόρινθο.
Το χωριό έχει ιστορία 600 περίπου χρόνων και βρίσκεται σε υψόμετρο 660 μέτρων. Ανήκε στο Δήμο Σαρωνικού και τώρα στο Δήμο Κορινθίων.
Οι πρώτοι που το κατοίκησαν προέρχονταν από Αλβανόφωνους πληθυσμούς που κατέβηκαν στην Πελοπόννησο.
Οι περισσότεροι από αυτούς ήταν κτηνοτρόφοι. Πρώτη μνεία για τον Αγιάννη γίνεται το 1500 σε τουρκικό κατάστιχο. Δεύτερη αναφορά εμφανίζεται σε προεπαναστατικό χάρτη όπου αναφέρεται ως S. Jean. Στα επόμενα χρόνια υπάρχουν πολλές αναφορές για το χωριό από περιηγητές και ιστορικούς.
Στην απογραφή του 1829 ο Άγιος Ιωάννης είχε περίπου 220 κατοίκους, στην απογραφή του 1851 είχε 421 κατοίκους, ενώ το 1879 347 κατοίκους. Σήμερα έχει 400 περίπου κατοίκους οι οποίοι ασχολούνται κυρίως με την κτηνοτροφία.
Το χωριό έχει ιστορία 600 περίπου χρόνων και βρίσκεται σε υψόμετρο 660 μέτρων. Ανήκε στο Δήμο Σαρωνικού και τώρα στο Δήμο Κορινθίων.
Οι πρώτοι που το κατοίκησαν προέρχονταν από Αλβανόφωνους πληθυσμούς που κατέβηκαν στην Πελοπόννησο.
Οι περισσότεροι από αυτούς ήταν κτηνοτρόφοι. Πρώτη μνεία για τον Αγιάννη γίνεται το 1500 σε τουρκικό κατάστιχο. Δεύτερη αναφορά εμφανίζεται σε προεπαναστατικό χάρτη όπου αναφέρεται ως S. Jean. Στα επόμενα χρόνια υπάρχουν πολλές αναφορές για το χωριό από περιηγητές και ιστορικούς.
Στην απογραφή του 1829 ο Άγιος Ιωάννης είχε περίπου 220 κατοίκους, στην απογραφή του 1851 είχε 421 κατοίκους, ενώ το 1879 347 κατοίκους. Σήμερα έχει 400 περίπου κατοίκους οι οποίοι ασχολούνται κυρίως με την κτηνοτροφία.
Πληρέστερη μελέτη για το χωριό έχει συγγράψει ο ιερέας
Παντελής Κων. Ρωμέσης με τίτλο «ΑΓΙΑΝΝΗΣ», Αναφορά στο χωριό μου.
Ιστορικά – Λαογραφικά» Κόρινθος Απρίλης 1983 σελίδες 190.
Δικαιοπρακτικά έγγραφα 1785 – 1855 από το χωριό Ρητό και Άγιο Ιωάννη έχει δημοσιεύσει ο Πιέρρος Δ. Νικόλαος στο 12 Παράρτημα των Πελοποννησιακών της Εταιρείας Πελοποννησιακών Σπουδών Αθήναι 1986 σ. 256-272.
Στον πρώτο τόμο έχουμε αναφερθεί στους αγωνιστές του 1821, δημάρχους, παρέδρους κλπ. Στη συνέχεια θα ασχοληθούμε με την πληθυσμιακή εξέλιξη, Ιερείς, το Δημοτικό Σχολείο και τα Κοινοτικά Συμβούλια.
Πληθυσμιακή εξέλιξη
1817: 50 οικ. 1829: 48 οικ. 1834: 42 οικ. 298 κατ. 1843: 369 1851: 70 οικ. 421 κατ. 1879: 347 κατ. 1889: 300 κατ. 1896: 304 κατ. 1907: 339 κατ. 1920: 440 κατ. 1928: 507 κατ. 1940: 662 κατ. 1951: 668 κατ. 1961: 603 κατ. 1971: 515 κατ. 1981: 452 κατ. 1991: 377 κατ. 2001: 392 κατ.
Το χωριό από 1834 – 1840 ανήκε στο δήμο Ρητού, από 1840-1912 στο δ. Κλεωνών, από 1912-1998 αποτελούσε κοινότητα, από το 1999-2010 στο δ. Σαρωνικού και από το 2010 ανήκει στο δήμο Κορινθίων.
Δημοτικό Σχολείο
Ίδρυση: Με την 5147/28.10.1882 Υπ. Απόφαση συστάθηκε Δημ. Σχ. αρρένων με δαπάνη του δημοσίου (ΦΕΚ 149/29.10.1882 σ. 958)
Διδακτικό προσωπικό: Υπηρέτησαν σ’ αυτό οι:
Ρέντης Ιωάννης γραμματοδ/λος 1894, Γκότσης Ιωάννης ιερεύς γραμ/λος 1895-96, Μάρκελλος Αναστάσιος μέχρι 27.2.1887 (ΦΕΚ 50/2.3.1887 σ.138), Κατσίγιαννης Κων – νος 1898, Παπάς Παναγ. 5.11.1888 – 16.1.1889 (ΦΕΚ 258/8.11.1888 και 15/18.1.1889), Μάρκελλος Νικόλαος 28.10.1889 – 3.4.1891 (ΦΕΚ 270/2.11.1889 και 102/8.4.1891 σ. 383), Μυλωνόπουλος Σταμάτιος 30.8.1891 – 31.8.1892 (ΦΕΚ 242/31.8.1891 και 315/3.9.1892 σ. 1169), Παπαδάς Μιχ. Στυλιανός 26.1.1894 – 13.4.1894 και 24.9.1899 – 15.10.1901, Κορδώσης Στεφ. Παναγιώτης 1896-97, Οικονομόπουλος Ηλίας 1901, Σωτηρόπουλος Αθ. Σπυρίδων 1902, Χαρισόπουλος Ιωάννης 28.8.1903 – 20.11.1904, Διδασκάλου Ιωάννης γραμματιστής 1904 – 1906, Μικρός Δημ. Ιωάννης 1906, Πάγκος Γεράσιμος 1906 – 25.6.1907, Οικονομόπουλος Ηλ. Ιωάννης 15.10.1907 – 30.8.1910 (ΦΕΚ 210/15.10.1907, 191/28.8.1909 τ.Β΄ και 177/30.8.1910), Δήμας Γεωρ. Κων – νος 30.12.1910 – 28.9.1911 που μετατέθηκε στον Άγιο Βασίλειο (ΦΕΚ 4/7.1.1911 τ. Β΄ και 196/28.9.1911), Ρωμέσης Δημ. Φίλιππος από Αθίκια 1884 και ιερέας από 20.2.1912 – 13.7.1932 που μετατέθηκε στα Αθίκια. Αναγνωστοπούλου Μαρία 17.1.1930 – 31.7.1933, Μικρός Ιωάννης 13.7.1932 – 30.9.1932 που παραιτήθηκε. Νικολόπουλος Χρ. Φωκίων 15.10.1932 – 15.9.1935, Μαυρογιάννη Ευσταθία μέχρι 14.9.1934, Λιούντρη Αναστ. 5.11.1934 – 15.9.1939, Λιάσκος Ευαγ. Ιωάννης 15.9.1935 – 15.9.1939, Γεροπούλου Παν. Βασιλική 15.9.1939 – 30.6.1942, Παπαδοπούλου Κων. Μαρία 11.11.1939 – 19.6.1940, Μπεξής Στ. Ιωάννης 1.7.1940 – Μάρτιος 1944, φονεύτηκε στον εμφύλιο. Ραζή Κ. Θεοδοσία 7.9.1945 – 1.12.1947, Παπαλέκκα Αθηνά 7.9.1945 – 1.12.1947, Νικολόπουλος Ιωάννης 29.9.1945 – 27.2.1946, Σκούπας Ευάγγελος από Αγιονόρι από 14.8.1946 – 20.9.1952, Αναστασίου Σπυρίδων 1953-54, Τσετσέκος Αριστ. Αγαμέμνων 1954-1968, Πατσιλινάκου Νικ. Πηνελόπη 1955, Κόλλια Θεοδώρα 1968-70, Βερβενιώτης Μιχαήλ από Αλαμάνο 1970-71, Δελής Αχιλλέας 1971-72, Σούκουλης Χρήστος 1972-75, Σενής Θεοφάνης 1975-76 και 1977-78, Αρχοντή Βαρβάρα 1976-77, Αθανασόπουλος Ιωάννης 1978-84, Τζαρούχης Θεόδωρος 1984-85, Δευτεραίος Γεράσιμος 1985-86, Λυμπεράκης Αλέξανδρος 1986-87, Σκουτελούδη Καλλιόπη 1987-88, Λάμπρος Βάσιος 1988-89, Ψωμάς Λάμπρος 1989-90, Αγγιστριώτης Παναγιώτης 1990-91, Σούκουλη Σπυριδούλα 1991-92, Λιακόπουλος Νικόλαος 1992-93, Εγγλέζου Ειρήνη 1993-94, Αγγελίδης Κων – νος 1994-97,
Διδακτήρια: Το 1912 το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο του Ι.Ν. Ιωάννου του Προδρόμου έκτισε στο κέντρο του χωριού επί οικοπέδου 509 τ.μ. διδακτήριο με δύο αίθουσες διδασκαλίας, τις οποίες νοίκιαζε με μηνιαίο μίσθωμα 20 δρχ. (συμβόλαια 43261/1912 συμβ/φου Κ. Τζιρακόπουλου και 2828/1916 Σοφ. Σπυλιόπουλου). Το 1935 η εκκλησία το παραχώρησε στο Δημόσιο και λειτούργησε μέχρι το 1958 που αποπερατώθηκε το νέο σημερινό διδακτήριο. Με το 6405/20.4.1956 συμβόλαιο η Σχολική Εφορεία (Τσετσέκος Αριστ. Αγαμέμνων δάσκαλος, Κριεμπάρδης Βλ. Κων – νος και Παπάς Δημ. Παναγιώτης) αγόρασε ένα αγρό 6.622,5 τ.μ. στη θέση «Κοκκινέζα» από τους αδελφούς Κων – νο, Σπυρίδωνα και Γεώργιο Δημητρίου Χριστοδούλου ή Ντούρλο αντί 6.000 δρχ. Στο οικόπεδο αυτό το 1958 κτίστηκε διδακτήριο με δυο αίθουσες 124 τ.μ., γραφείο . WC 23 τ.μ. και κατοικία δασκάλου 43 τ.μ. Η περίφραξη του αύλειου χώρου από λιθοδομή ολοκληρώθηκε το 1965.
Μεταβολές: Με το Νόμο 4397/1930 προβιβάστηκε σε διτάξιο, με το 662/2.11.1963 Β.Δ. (ΦΕΚ 193/4.11.1963 τ.Α΄) σε τριθέσιο. Στη συνέχεια υποβιβάστηκε και μέχρι το 2000, που καταργήθηκε λειτουργούσε ως 1/θέσιο. Με την 5547/24.4.2003 απόφαση της Περιφέρειας παραχωρήθηκε η μία αίθουσα, το γραφείο και ο αύλειος χώρος στον Εξωραϊστικό Εκπολιτιστικό Σύλλογο «Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ» που ιδρύθηκε το 1981 και η άλλη αίθουσα στο Συνεταιρισμό Ζωϊκής Παραγωγής.
Όνομα βιβλίου: Ο ΤΕΩΣ ΔΗΜΟΣ ΚΛΕΩΝΩΝ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ 19ος – 20ός Αιώνας
Συγγραφείς: Ξενοφών Ηλίας –Ζωή Ηλία
Δικαιοπρακτικά έγγραφα 1785 – 1855 από το χωριό Ρητό και Άγιο Ιωάννη έχει δημοσιεύσει ο Πιέρρος Δ. Νικόλαος στο 12 Παράρτημα των Πελοποννησιακών της Εταιρείας Πελοποννησιακών Σπουδών Αθήναι 1986 σ. 256-272.
Στον πρώτο τόμο έχουμε αναφερθεί στους αγωνιστές του 1821, δημάρχους, παρέδρους κλπ. Στη συνέχεια θα ασχοληθούμε με την πληθυσμιακή εξέλιξη, Ιερείς, το Δημοτικό Σχολείο και τα Κοινοτικά Συμβούλια.
Πληθυσμιακή εξέλιξη
1817: 50 οικ. 1829: 48 οικ. 1834: 42 οικ. 298 κατ. 1843: 369 1851: 70 οικ. 421 κατ. 1879: 347 κατ. 1889: 300 κατ. 1896: 304 κατ. 1907: 339 κατ. 1920: 440 κατ. 1928: 507 κατ. 1940: 662 κατ. 1951: 668 κατ. 1961: 603 κατ. 1971: 515 κατ. 1981: 452 κατ. 1991: 377 κατ. 2001: 392 κατ.
Το χωριό από 1834 – 1840 ανήκε στο δήμο Ρητού, από 1840-1912 στο δ. Κλεωνών, από 1912-1998 αποτελούσε κοινότητα, από το 1999-2010 στο δ. Σαρωνικού και από το 2010 ανήκει στο δήμο Κορινθίων.
Δημοτικό Σχολείο
Ίδρυση: Με την 5147/28.10.1882 Υπ. Απόφαση συστάθηκε Δημ. Σχ. αρρένων με δαπάνη του δημοσίου (ΦΕΚ 149/29.10.1882 σ. 958)
Διδακτικό προσωπικό: Υπηρέτησαν σ’ αυτό οι:
Ρέντης Ιωάννης γραμματοδ/λος 1894, Γκότσης Ιωάννης ιερεύς γραμ/λος 1895-96, Μάρκελλος Αναστάσιος μέχρι 27.2.1887 (ΦΕΚ 50/2.3.1887 σ.138), Κατσίγιαννης Κων – νος 1898, Παπάς Παναγ. 5.11.1888 – 16.1.1889 (ΦΕΚ 258/8.11.1888 και 15/18.1.1889), Μάρκελλος Νικόλαος 28.10.1889 – 3.4.1891 (ΦΕΚ 270/2.11.1889 και 102/8.4.1891 σ. 383), Μυλωνόπουλος Σταμάτιος 30.8.1891 – 31.8.1892 (ΦΕΚ 242/31.8.1891 και 315/3.9.1892 σ. 1169), Παπαδάς Μιχ. Στυλιανός 26.1.1894 – 13.4.1894 και 24.9.1899 – 15.10.1901, Κορδώσης Στεφ. Παναγιώτης 1896-97, Οικονομόπουλος Ηλίας 1901, Σωτηρόπουλος Αθ. Σπυρίδων 1902, Χαρισόπουλος Ιωάννης 28.8.1903 – 20.11.1904, Διδασκάλου Ιωάννης γραμματιστής 1904 – 1906, Μικρός Δημ. Ιωάννης 1906, Πάγκος Γεράσιμος 1906 – 25.6.1907, Οικονομόπουλος Ηλ. Ιωάννης 15.10.1907 – 30.8.1910 (ΦΕΚ 210/15.10.1907, 191/28.8.1909 τ.Β΄ και 177/30.8.1910), Δήμας Γεωρ. Κων – νος 30.12.1910 – 28.9.1911 που μετατέθηκε στον Άγιο Βασίλειο (ΦΕΚ 4/7.1.1911 τ. Β΄ και 196/28.9.1911), Ρωμέσης Δημ. Φίλιππος από Αθίκια 1884 και ιερέας από 20.2.1912 – 13.7.1932 που μετατέθηκε στα Αθίκια. Αναγνωστοπούλου Μαρία 17.1.1930 – 31.7.1933, Μικρός Ιωάννης 13.7.1932 – 30.9.1932 που παραιτήθηκε. Νικολόπουλος Χρ. Φωκίων 15.10.1932 – 15.9.1935, Μαυρογιάννη Ευσταθία μέχρι 14.9.1934, Λιούντρη Αναστ. 5.11.1934 – 15.9.1939, Λιάσκος Ευαγ. Ιωάννης 15.9.1935 – 15.9.1939, Γεροπούλου Παν. Βασιλική 15.9.1939 – 30.6.1942, Παπαδοπούλου Κων. Μαρία 11.11.1939 – 19.6.1940, Μπεξής Στ. Ιωάννης 1.7.1940 – Μάρτιος 1944, φονεύτηκε στον εμφύλιο. Ραζή Κ. Θεοδοσία 7.9.1945 – 1.12.1947, Παπαλέκκα Αθηνά 7.9.1945 – 1.12.1947, Νικολόπουλος Ιωάννης 29.9.1945 – 27.2.1946, Σκούπας Ευάγγελος από Αγιονόρι από 14.8.1946 – 20.9.1952, Αναστασίου Σπυρίδων 1953-54, Τσετσέκος Αριστ. Αγαμέμνων 1954-1968, Πατσιλινάκου Νικ. Πηνελόπη 1955, Κόλλια Θεοδώρα 1968-70, Βερβενιώτης Μιχαήλ από Αλαμάνο 1970-71, Δελής Αχιλλέας 1971-72, Σούκουλης Χρήστος 1972-75, Σενής Θεοφάνης 1975-76 και 1977-78, Αρχοντή Βαρβάρα 1976-77, Αθανασόπουλος Ιωάννης 1978-84, Τζαρούχης Θεόδωρος 1984-85, Δευτεραίος Γεράσιμος 1985-86, Λυμπεράκης Αλέξανδρος 1986-87, Σκουτελούδη Καλλιόπη 1987-88, Λάμπρος Βάσιος 1988-89, Ψωμάς Λάμπρος 1989-90, Αγγιστριώτης Παναγιώτης 1990-91, Σούκουλη Σπυριδούλα 1991-92, Λιακόπουλος Νικόλαος 1992-93, Εγγλέζου Ειρήνη 1993-94, Αγγελίδης Κων – νος 1994-97,
Διδακτήρια: Το 1912 το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο του Ι.Ν. Ιωάννου του Προδρόμου έκτισε στο κέντρο του χωριού επί οικοπέδου 509 τ.μ. διδακτήριο με δύο αίθουσες διδασκαλίας, τις οποίες νοίκιαζε με μηνιαίο μίσθωμα 20 δρχ. (συμβόλαια 43261/1912 συμβ/φου Κ. Τζιρακόπουλου και 2828/1916 Σοφ. Σπυλιόπουλου). Το 1935 η εκκλησία το παραχώρησε στο Δημόσιο και λειτούργησε μέχρι το 1958 που αποπερατώθηκε το νέο σημερινό διδακτήριο. Με το 6405/20.4.1956 συμβόλαιο η Σχολική Εφορεία (Τσετσέκος Αριστ. Αγαμέμνων δάσκαλος, Κριεμπάρδης Βλ. Κων – νος και Παπάς Δημ. Παναγιώτης) αγόρασε ένα αγρό 6.622,5 τ.μ. στη θέση «Κοκκινέζα» από τους αδελφούς Κων – νο, Σπυρίδωνα και Γεώργιο Δημητρίου Χριστοδούλου ή Ντούρλο αντί 6.000 δρχ. Στο οικόπεδο αυτό το 1958 κτίστηκε διδακτήριο με δυο αίθουσες 124 τ.μ., γραφείο . WC 23 τ.μ. και κατοικία δασκάλου 43 τ.μ. Η περίφραξη του αύλειου χώρου από λιθοδομή ολοκληρώθηκε το 1965.
Μεταβολές: Με το Νόμο 4397/1930 προβιβάστηκε σε διτάξιο, με το 662/2.11.1963 Β.Δ. (ΦΕΚ 193/4.11.1963 τ.Α΄) σε τριθέσιο. Στη συνέχεια υποβιβάστηκε και μέχρι το 2000, που καταργήθηκε λειτουργούσε ως 1/θέσιο. Με την 5547/24.4.2003 απόφαση της Περιφέρειας παραχωρήθηκε η μία αίθουσα, το γραφείο και ο αύλειος χώρος στον Εξωραϊστικό Εκπολιτιστικό Σύλλογο «Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ» που ιδρύθηκε το 1981 και η άλλη αίθουσα στο Συνεταιρισμό Ζωϊκής Παραγωγής.
Συγγραφείς: Ξενοφών Ηλίας –Ζωή Ηλία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου