Μέγα Σάββατο: Αυτός που θα τρέμουν για πάντα οι ψευτόμαγκες

Ο Χριστός και οι ψευτόμαγκες

Ο δρόμος της θυσίας ήταν αυτός που ξεχώριζε τα παλληκάρια από τους ψευτόμαγκες.
Μέγα Σάββατο και η κουστωδία έστησε καραούλι για να βεβαιωθεί ότι Αυτός που τα έβαλε μαζί τους, ειναι τωρα ένα άψυχο σώμα σε έναν σφραγισμένο τάφο. Τον έπιασαν με μπαμπεσιά, τον χλεύασαν, τον βασάνισαν, τον δολοφόνησαν, τον λόγχισαν ακόμα και μετά θάνατον για να βεβαιωθούν ότι τον ξεφορτώθηκαν. Ήταν βλέπεις ανήσυχοι, αφού ακόμα αντηχούσαν στ’ αυτιά τους τα τελευταία λόγια του ληστή πάνω στον σταυρό: “Εσείς τον δολοφονείτε και όμως αυτός προσεύχεται για εσάς”!

Δεν τους είχε ξανατύχει βλέπεις κάτι παρόμοιο. Ένας άνθρωπος να φτύνει την εξουσία τους, να αρνειται τα πλούτη και τα αξιώματα που του έταζαν, να κλονίζει την τυραννία τους και να μην κιοτεύει ακόμα και στα πιο φρικτά μαρτύρια. 

Και τα πλήθη να τον ακολουθούν οχι επειδή μοίραζε αργύρια και βούρδουλα. Δεν τους έταζε οτι θα φάνε με χρυσά κουτάλια, οτι θα έχουν χαρέμια και δούλους. Το αντίθετο.

Τους έπειθε να αφήσουν τα πλούτη, την εγωπάθεια, την αδικία. Να υποκλιθούν στον αδύναμο, να προστατεύσουν με την ζωή τους ακόμα την γυναίκα, το παιδί, να δώσουν τον χιτώνα τους στον φτωχό.

Και πως τους έπεισε; Φιλοσοφώντας εκ του ασφαλούς σε κάποιον θρόνο ή κάποιο τηλεπαράθυρο; Όπως οι ινστρουχτορες, τσάμπα μάγκες της αρπαχτής;

Όχι. Ήταν ο πρώτος που μπήκε στην φωτιά για τις ιδέες του.

Ηταν Αυτός που δίδαξε τον δρόμο της θυσίας για τα υψηλά ιδανικά του Δικαίου, της Καλοσύνης, της Αλήθειας, της μπέσας, της μαγκιάς.

Ηταν Αυτός που δεν πρόδωσε αν και προδόθηκε.

Ήταν Αυτός που ακόμα και αιμόφυρτος δεν απαρνήθηκε την καλοσύνη, την αγάπη, την μπέσα.

Είναι αυτός που δίδαξε τι θα πει παλληκαριά και παρότι γυμνός στον σταυρό του μαρτυρίου, ξεβράκωσε τους ψευτόμαγκες με τα λοφία και τα χρυσοκέντητα άμφια.

Και ο δρόμος του, αυθύπαρκτη, υπερχρονική αυταξία για όποιον θέλει πραγματικά να ζήσει και να είναι πρώτος μεταξύ ίσων.

Θέλεις να είσαι και ο πρώτος γονιός; Θυσιάσου για την οικογένεια σου.

Θέλεις να είσαι ο καλύτερος σύντροφος; Θυσιάσου για τον σύντροφο σου.

Θέλεις να είσαι “και ο πρώτος δάσκαλος”; Θυσιάσου για τους μαθητές σου.

Θέλεις να είσαι ηγέτης; Θυσιάσου για τον λαό σου.
Εκεί ξεχωρίζουν οι Μεγαλέξαντροι από τους Αδόλφους, οι Χρυσόστομοι από τους Κεμάληδες.

Ο Λεωνίδας πρώτος θυσιάστηκε για να πείσει τον λαό του οτι πρέπει να θυσιαστεί. Δεν κάθησε στα ανάκτορα να τους στέλνει στον θάνατο.
Αυτό διδάσκει λοιπόν ο Χριστός σε καθε έναν που θέλει να ζήσει ελευθερος. Σε καθε έναν που θέλει να ειναι πραγματικός μάγκας και όχι ψευτόμαγκας.

Γι’ αυτό και τον πολεμούν λυσσαλέα τα λαμόγια απανταχού.

Γιατί ακόμα και σήμερα, στέκει επάνω στον σταυρό και τους υπενθυμίζει ότι ούτε τα πόδια Του δεν είναι ικανοί να φτάσουν.
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΡΕ ΜΑΓΚΕΣ!
Α. Νοταράς

ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Ή με τους σταυρωτές ή με τον Εσταυρωμένο

ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Ή με τους σταυρωτές ή με τον Εσταυρωμένο. 
Υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων. Αυτοί που είναι με τον Εσταυρωμένο και αυτοί που ειναι με τους σταυρωτές. Ο δρόμος της αρετής ή της κακίας στον μύθο του Ηρακλέους. Της Τιμής ή της ατιμίας. Του Μόχθου ή της αρπαχτής. Της Πατρίδας ή της πάρτης.
 Όταν λοιπόν βρεθούμε στο δίλημμα της Θυσίας ή της προδοσίας, μία είναι η επιλογή: Αυτός που ακολουθεί τον Εσταυρωμένο, αξίζει αιώνια Τιμή. 
Αυτός που ακολουθεί τους σταυρωτές, αξίζει τριάντα αργύρια.

Κάστρο Αγιονόρι

Το Κάστρο Αγιονόρι είναι οχυρωματικό κτίσμα της Φραγκοκρατίας του οποίου ερείπια βρίσκονται σήμερα στο χωριό Αγιονόρι Κορινθίας. Είναι κτισμένο στην κορυφή μικρού λόφου αποκαλούμενου Αγιονόρι ή Άγιο όρος στα 680 περίπου μέτρα υψόμετρο. Έχει πενταγωνικό σχήμα με πέντε πύργους, έναν σε κάθε γωνία, σήμερα διασώζονται οι δύο πύργοι του, ο ένας σε υψόμετρο 12 μέτρων. Έλεγχε το πέρασμα της Κλεισούρας, γνωστό και σαν Δερβενάκι, απ' όπου περνούσε από την αρχαιότητα ο δρόμος που συνέδεε την Κορινθία με την Αργολίδα.

Χτίστηκε από του Φράγκους του Πριγκιπάτου της Αχαΐας στα τέλη του 14ου αιώνα πάνω στα ερείπια βυζαντινού κάστρου που ήταν κατεστραμμένο^[1]. Το 1365 η μεσαιωνική κώμη Ενόριον αναφέρεται στη ιδιοκτησία του καστελλάνου της Κορίνθου Νικολό Ατσαγιόλι αλλά όχι το κάστρο που πιστεύεται κτίστηκε αργότερα ανάμεσα στα 1377 και 1450^[2]

Στις 28 Ιουλίου 1822 κατά την Μάχη των Δερβενακίων εδώ είχε στρατοπεδεύσει ο Παπαφλέσσας. Εδώ διεξήχθη μία από τις συγκρούσεις της μάχης γνωστής σανΜάχη στο Αγιονόρι, η οποία έληξε με νίκη των Ελλήνων.

ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ: Αυτεγερσία, Έκσταση, Εθνεγερσία

 

Έπεσε ο Ένας, αγωνιζόμενος για όλους.

Εκείνο το βράδυ της Πέμπτης, πριν ν’ αρχίσει το δείπνο ο Ιησούς σηκώνεται από το τραπέζι, αφήνει κάτω τα ιμάτιά του, βάζει νερό στο νιπτήρα και τα κάνει όλα μόνος Του, πλένοντας τα πόδια των Μαθητών Του. Δίνει έτσι την απόλυτη διδαχή του Θεανθρώπου: Την απόρριψη του Εγώ που ηθελημένα μπορεί να γίνει μόνον για έναν ευγενή, δίκαιο σκοπό. Το Εγώ παραδίδεται στο Εμείς μόνον με την πειθώ και όχι με την υπακοή ή τα όποια ανταλλάγματα. Όσο πιο αγνός και ιερός ο σκοπός, τόσο μεγαλύτερος ο Ενθουσιασμός (Εν Θεώ Ουσία) του ζηλωτή.

Όποιος χρησιμοποιεί τις ιδέες του για να αποκομίσει ιδιωτικά οφέλη, είναι Ραγιάς. Ασχέτως πόσο “αγνές” είναι οι ιδέες του.

Όποιος Καταρρίπτει το ιδιωτικό του συμφέρον προς όφελος των ιδεών του, εγείρεται, ασχέτως ιδεολογικού περιεχομένου.

Όποιος εγείρεται για ευγενή σκοπό αναφερόμενο σε σύνολο, στο οικοδόμημα, στο Όλον, φεύγει από το περιοριστικό του Εγώ. Εξέρχεται της παρούσας Στάσης του. Δηλαδή Εκστασιάζεται.

Την έκσταση λοιπόν δε μπορεί να κατακτήσει όποιος αγωνίζεται για τα ουρί ή όποια άλλη μετά θάνατον ατομική ανταμοιβή. Γιατί πάλι δρα και θυσιάζεται ορμώμενος από το Εγώ.

Ο ευγενής σκοπός φέρνει την έκσταση και τον ενθουσιασμό. Τη γενεσιουργό Θεία ουσία.

Ποιός ευγενέστερος σκοπός λοιπόν από αυτόν του Χριστού; Ποιός ευγενέστερος σκοπός από την θυσία για το όλον; Για την λευτεριά των υπόδουλων, για την δικαιοσύνη στους αδικημένους για την αλληλεγγύη στον κοινωνικά και φυσικά αδύναμο; Για όλους αυτούς που υπέφεραν από την θηριώδη, απολίτιστη εξουσία;

Την εξουσία των όπλων και των ταλάντων; Μα βέβαια πάντα υπάρχει και ένας Ιούδας. Οι ενθουσιώδεις μαχητές των Θερμοπυλών που βάδιζαν στην βέβαιη θυσία για την λευτεριά απέναντι στην βαρβαρότητα, έπεσαν από τον εφιάλτη.

Και ο Χριστός γνώριζε πως υπάρχει ο Ιούδας. Ο προδότης, ο εγωπαθής, ο απατεώνας, αυτός που βάζει το τομάρι του πάνω από τους συνανθρώπους του.

Μα και σήμερα, πόσοι Ιούδες; Πόσοι εφιάλτες; Πόσα ανθρωπάρια πρόδωσαν ολόκληρο το Έθνος για να γεμίσουν τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς; Πόσα παιδιά πείνασαν για να πάρουν οι άθλιοι τις μίζες τους; Πόσα παιδιά έμειναν ορφανά; Πόσα παιδιά δεν γεννήθηκαν επειδή κάποιοι ιούδες τους στέρησαν ακόμα και το δικαίωμα στην ζωή;

Γι’ αυτό και ο ελληνοκεντρικός, ορθόδοξος τρόπος ζωής θα προκαλεί φόβο σε κάθε άδικη εξουσία. Κάθε εξουσιαστής θα τρέμει τον Εσταυρωμένο γιατί διδάσκει την θυσία για τον συνάνθρωπο.

Κάθε ανθρωποκτόνο σύστημα θα τρέμει την μυσταγωγία της Μεγάλης Πέμπτης που διδάσκει την αλληλεγγύη στον συνάνθρωπο, την υποταγή του Χριστού στους μαθητές και όχι στα αφεντικά της ισχύος και του άδικου.

Κάθε διεφθαρμένος τύραννος θα τρέμει τον Ορθόδοξο μαχητή που θα του πετάξει τα βρώμικα αργύρια στο πρόσωπο. Που δεν θα προδώσει, δεν θα εξαγοραστεί.

Διότι για τον πραγματικό Έλληνα, Ορθόδοξο πιστό, περιουσία είναι η παγκόσμια ελευθερία, πλούτος η παγκόσμια δικαιοσύνη και η μόνη λάμψη που αναγνωρίζει δεν είναι αυτή του χρυσού, αλλά του άδολου, “ανεξήγητου” Ελληνικού φωτός. Που οδήγησε το νου να προσκυνά το δίκαιο και όχι την δύναμη.

Που φώτισε την Ελληνική ψυχή με το πάθος για θυσία και προσφορά μέσα στους αιώνες.

Καλή Ανάσταση

Μία μικρή ιστορία για τα Αθίκια

Οι κάτοικοι του χωριού υποστηρίζουν ότι στην ευρύτερη περιοχή των Αθικίων, από τους μυκηναϊκούς χρόνους, υπήρχε η πόλη της αρχαίας Τενέας. 
Αρχαιολογικά ευρήματα στην περιοχή Κιάφα, κοντά στο ξωκλήσι του Αγίου Νικολάου στα νοτιοανατολικά του χωριού, στηρίζουν αυτήν την άποψη. Σημαντικότερο εξ' αυτών είναι το άγαλμα του κούρου του Απόλλωνα του Τενεάτη, που βρέθηκε το 1846, και σήμερα δυστυχώς φιλοξενείται στη Γλυπτοθήκη του Μονάχου στη Γερμανία. Οι σημερινοί κάτοικοι του χωριού προέρχονται από το χωριό Ρειτό (ή Ρητό), που βρίσκεται ανάμεσα στα χωριά Αθίκια και Άγιο Ιωάννη. Το Ρειτό χτίστηκε στα τέλη του 17ου αιώνα από μια ομάδα εξελληνισμένων αρβανιτών χριστιανών, που ήρθαν κατά μια εκδοχή από την περιφέρεια της Σολυγείας. Ερείπια του πρώτου χωριού διακρίνονται ακόμη και σήμερα γύρω από τον ιερό ναό της Παναγίας στο χώρο αυτό (λάκκα του Ρειτού). 
Ο συγγραφέας Ιωάννης Πέππας αναφέρει σχετικά: 
"Οι Αθικιώτες διηγούνται ότι επί τουρκοκρατίς οι πρόγονοί τους ζούσαν στο χωριό Ρυτό. Επειδή διέπραξαν έναν φόνο ο Κιαμήλ Μπέης της Κορίνθου, ως τιμωρία, τους εξανάγκασε να εγκαταλείψουν το χωριό τους και να καταφύγουν στο άνω Ρυτό σε θέση υψηλότερη (υψ. 597μ.). Από εκεί δε μετακινήθηκαν ίσως η πλειονότης στη θέση Ρυτό, που βρίσκεται μεταξύ των υψωμάτων Πίρθκι (υψ. 795μ.) και του υψώματος (υψ. 770μ.), όπου ο ιερός ναός του Αγ. Δημητρίου και από εκεί λίγο μετά το 1750 μετακινήθηκαν και ήλθαν και εγκαταστάθηκαν οριστικά στη σημερινή θέση, στα Αθίκια." 
 Πολλοί Ρειτορίτες συμμετείχαν στον απελευθερωτικό αγώνα του 1821, παίρνοντας μέρος σε μάχες της περιοχής (πολιορκία Ακροκορίνθου, μάχες Δερβενακίων, Αγιονορίου, Τρικόρφων) και τα ονόματά τους αναφέρονται στους φακέλους Αριστείων των Γενικών Αρχείων του Κράτους. 
Από το 1840 και μετά, οι κάτοικοι του Ρειτού αρχίζουν σταδιακά να εγκαταλείπουν τα σπίτια τους και να εγκαθίστανται μόνιμα πλέον στην περιοχή όπου βρίσκονται τα σημερινά Αθίκια. Αρχικά εγκαταστάθηκαν στο λόφο Κάστριζα, λίγο πιο ψηλά από τη σημερινό χωριό, και αργότερα έχτισαν την εκκλησία του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου (Ευαγγελίστρια) και γύρω της τα πρώτα σπίτια. 
Από το 1840 μέχρι το 1912 το Ρειτό (και κατόπιν και τα Αθίκια) άνηκαν στο δήμο Κλεωνών, με έδρα το Χιλιομόδι. Ύστερα τα Αθίκια αποτέλεσαν ανεξάρτητη κοινότητα, συμπεριλαμβάνοντας το χωριό Αλαμάνο και την Ιερά Μονή Ταξιαρχών. Από το 1998 εώς το 2010 τα Αθίκια αποτέλεσαν την πρωτεύουσα του Καποδιστριακού δήμου Σαρωνικού, ενώ από το 2010 ανήκουν στον διευρυμένο Καλλικρατικό δήμο Κορινθίων. 


 http://www.athikia.com/historic.htm

Μεγάλη Τετάρτη: Ο Χριστός αποθεώνει την γυναίκα και ραπίζει τους εξουσιαστές

Στο πρόσωπο μιας πόρνης ο Χριστός αποθέωσε την γυναίκα, ανάγοντας την σε κοινωνό και πομπό του κηρυγμάτος Του. Έπειτα έπλυνε ο ίδιος τα πόδια των μαθητών του, κάνοντας την κοινωνική ισότητα πράξη σε όλα τα επίπεδα. Σε μία κοινωνία αδικίας και ανισότητας, όπου οι γυναίκες και οι κοινωνικά αδύναμοι εθεωρούντο αντικείμενα, ο Χριστός θέτει πάλι τον θεμέλιο λίθο του ανθρωποκεντρικού πολιτισμού. Οι πολίτες κρίνονται από την αρετή και την καλοσύνη τους και όχι από τον διαχωρισμό της ισχύος και του αδίκου.

Την ίδια στιγμή το εξουσιαστικό ιερατείο ετοιμάζει την εξόντωση του οργανώνοντας την προδοσία του Ιούδα.

Είχε προηγηθεί το καθάρισμα του ναού από εμπόρους και τοκογλύφους, όπου ο Χριστός αποθέωσε και τα παιδιά. Μόνον τα παιδιά υμνούν την θεία χάρη.

2000 χρόνια μετά, ακόμα γυναίκες λιθοβολούνται και παιδιά θεωρούνται αντικείμενα εκμετάλλευσης.

β’ Μκ 11, 15: Όταν ήρθαν πάλι στα Ιεροσόλυμα (την επόμενη μέρα), μπήκε ο Ιησούς στον Ναό… Ιω 2, 14: Μέσα στον περίβολο του ιερού (Ναού) βρήκε αυτούς που πουλούσαν βόδια, πρόβατα και περιστέρια για τις θυσίες, και τους αργυραμοιβούς καθιστούς πίσω από τους πάγκους. Τότε έφτιαξε ένα μαστίγιο από σχοινιά και τους έβγαλε όλους έξω από τον περίβολο του Ναού, μαζί και τα πρόβατα και τα βόδια, και έριξε καταγής τα νομίσματα των αργυραμοιβών, και αναποδογύρισε τους πάγκους. Και είπε σε αυτούς που πουλούσαν τα περιστέρια: “Πάρτε τα αυτά από εδώ, μην κάνετε εμπορικό κατάστημα το σπίτι του Πατέρα μου. Μτ 21, 13: …Η Γραφή λέει: Ο οίκος μου πρέπει να είναι οίκος προσευχής (Ησαΐας 56, 7), εσείς όμως τον κάνατε σπήλαιο ληστών”. (Ιερεμίας 7, 11) Εκεί στον Ναό τον πλησίασαν κουτσοί και τυφλοί, και τους θεράπευσε. Όταν είδαν οι αρχιερείς και οι γραμματείς τα θαύματα που έκανε, και τα παιδιά να φωνάζουν μέσα στον Ναό και να λένε “Δόξα στον Υιό του Δαβίδ”, αγανάκτησαν και του είπαν: “Δεν ακούς τι λένε αυτοί; ” Και ο Ιησούς τους λέει: “Και βέβαια τα άκουσα. Αλλά και εσείς δεν διαβάσατε ποτέ στην Γραφή, πως από το στόμα νηπίων και βρεφών έκανες να βγει τέλειος ύμνος;” (Ψαλμός 8, 3) Τους άφησε και βγήκε έξω από την πόλη, στη Βηθανία, και διανυκτέρευσε εκεί. Μκ 11, 18: Τα πληροφορήθηκαν αυτά οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι και οι αρχιερείς, και αναζητούσαν τρόπο να τον εξοντώσουν. Τον φοβούνταν όμως, γιατί ο λαός εντυπωσιαζόταν με τη διδασκαλία του.
Γυνή, βαλοῦσα σώματι Χριστοῦ μύρον,
Τὴν Νικοδήμου προὔλαβε σμυρναλόην.

Βιογραφία
Κατά την Μεγάλη Τετάρτη επιτελούμε ανάμνηση του γεγονότος της αλείψεως του Κυρίου με μύρο από μια πόρνη γυναίκα. Επίσης φέρεται στη μνήμη μας, η σύγκλιση του Συνεδρίου των Ιουδαίων, του ανωτάτου δηλαδή Δικαστηρίου τους, προς λήψη καταδικαστικής αποφάσεως του Κυρίου, καθώς και τα σχέδια του Ιούδα για προδοσία του Διδασκάλου του.

Δύο μέρες πριν το Πάσχα, καθώς ο Κύριος ανέβαινε προς τα Ιεροσόλυμα, κι ενώ βρισκόταν στο σπίτι στου λεπρού Σίμωνα, τον πλησίασε μια πόρνη γυναίκα κι άλειψε το κεφάλι Του με πολύτιμο μύρο. Η τιμή του ήταν γύρω στα τριακόσια δηνάρια, πολύτιμο άρωμα και γι’ αυτό οι μαθητές την επέκριναν και περισσότερο απ’ όλους ο Ιούδας. Γνώριζαν οι μαθητές καλά πόσο μεγάλο ζήλο έδειχνε πάντοτε ο Χριστός για την ελεημοσύνη προς τους φτωχούς. Ο Χριστός όμως την υπερασπίσθηκε, για να μην αποτραπεί απ’ το καλό της σκοπό. Ανέφερε μάλιστα και τον ενταφιασμό Του, προσπαθώντας να αποτρέψει τον Ιούδα από τη προδοσία, αλλά μάταια. Τότε απέδωσε στη γυναίκα την μεγάλη τιμή να διακηρύσσεται το ενάρετο έργο της σε ολόκληρο την οικουμένη.

Ο Ιερός Χρυσόστομος υποστηρίζει ότι δύο ήταν οι γυναίκες που άλειψαν με μύρο τον Κύριο. Οι τρεις πρώτοι Ευαγγελιστές αναφέρουν μια και την ίδια γυναίκα, που πήρε την ονομασία πόρνη. Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης όμως κάνει λόγο για άλλη γυναίκα, αξιοθαύμαστη και σεμνή, τη Μαρία την αδελφή του Λαζάρου, που άλειψε τα άχραντα πόδια Του σκουπίζοντας τα με τις τρίχες των μαλλιών της.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος πλ. δ’.
Ἰδοὺ ὁ Νυμφίος ἔρχεται ἐν τῷ μέσῳ τῆς νυκτός, καὶ μακάριος ὁ δοῦλος, ὃν εὑρήσει γρηγοροῦντα, ἀνάξιος δὲ πάλιν, ὃν εὑρήσει ῥαθυμοῦντα. Βλέπε οὖν ψυχή μου, μὴ τῷ ὕπνῳ κατενεχθής, ἵνα μῄ τῷ θανάτῳ παραδοθῇς, καὶ τῆς βασιλείας ἔξω κλεισθῇς, ἀλλὰ ἀνάνηψον κράζουσα· Ἅγιος, Ἅγιος, Ἅγιος εἶ ὁ Θεός, διὰ τῆς Θεοτόκου ἐλέησον ἡμᾶς.

(Μετάφραση Ανδρέας Θεοδώρου)
Να, ὁ Νυμφίος ἔρχεται στὸ μέσο τῆς νύχτας, κι εὐτυχισμένος θὰ εἶναι ὁ δοῦλος ποὺ θὰ τὸν βρεῖ (ὁ Νυμφίος) ξάγρυπνο νὰ τὸν περιμένει· ἀνάξιος ὅμως πάλι θὰ εἶναι ἐκεῖνος, ποὺ θὰ τὸν βρεῖ ράθυμο καὶ ἀπροετοίμαστο. Βλέπε, λοιπόν, ψυχή μου νὰ μὴ βυθιστεῖς στὸν πνευματικὸ ὕπνο, γιὰ νὰ μὴν παραδοθεῖς στὸ θάνατο (τῆς ἁμαρτίας) καὶ νὰ μείνεις ἔξω τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Ἀλλὰ ἀνάνηψε κράζοντας· Ἅγιος, ἅγιος, ἅγιος εἶσαι ἐσὺ ὁ Θεὸς· σῶσε μας διὰ τῆς προστασίας τῶν ἐπουρανίων ἀσωμάτων δυνάμεων (τῶν Ἀγγέλων).

Κοντάκιον
Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεὶς.
Ὑπὲρ τὴν Πόρνην Ἀγαθὲ ἀνομήσας, δακρύων ὄμβρους οὐδαμῶς σοι προσῆξα, ἀλλὰ σιγῇ δεόμενος προσπίπτω σοι, πόθῳ ἀσπαζόμενος, τοὺς ἀχράντους σου πόδας, ὅπως μοι τὴν ἄφεσιν, ὡς Δεσπότης παράσχῃς, τῶν ὀφλημάτων κράζοντι Σωτήρ. Ἐκ τοῦ βορβόρου τῶν ἔργων μου ῥῦσαί με.

(Μετάφραση Ανδρέας Θεοδώρου)
Ἀγαθὲ Κύριε, ἂν καὶ ἁμάρτησα πιὸ πολὺ ἀπὸ τὴν πόρνη ὅμως δέ σοῦ πρόσφερα (ὅπως ἐκείνη) βροχὴ δακρύων μετανοίας· ἀλλὰ πέφτω στὰ πόδια σου, σιωπηλὰ δεόμενος καὶ ἀσπαζόμενος τὰ ὁλοκάθαρα πόδια σου, νὰ μοῦ χορηγήσεις συγχώρηση τῶν πταισμάτων μου, κράζοντας Σωτῆρα μου: Λύτρωσέ με ἀπὸ τὸν ἠθικὸ βόρβορο τῶν ἁμαρτημάτων μου καὶ σῶσε με.

Κάθισμα
Ἦχος γ’. Τὴν ὡραιότητα.
Πόρνη προσῆλθέ σοι, μύρα σὺν δάκρυσι, κατακενοῦσά σου ποσὶ Φιλάνθρωπε, καὶ δυσωδίας τῶν κακῶν, λυτροῦται τῇ κελεύσει σου, πνέων δὲ τὴν χάριν σου, μαθητής ὁ ἀχάριστος, ταύτην ἀποβάλλεται, καὶ βορβόρῳ συμφύρεται, φιλαργυρίᾳ ἀπεμπολῶν σε. Δόξα Χριστὲ τῇ εὐσπλαγχνίᾳ σου.

(Μετάφραση Ανδρέας Θεοδώρου)
Μιὰ πόρνη γυναίκα σὲ πλησίασε, φιλάνθρωπε Κύριε, καὶ ἄδειασε στὰ πόδια σου ἀρώματα ἀνακατεμένα μὲ δάκρυα. Καὶ τὴ στιγμὴ ἐκείνη λυτρώθηκε μὲ τὸ πρόσταγμά σου ἀπὸ τὴ δυσωδία τῶν ἁμαρτημάτων της. Ἀντίθετα ὁ Ἰούδας, ὁ ἀχάριστος μαθητής, ἂν καὶ ἀνέπνεε τὴν εὐωδία της χάριτός σου, ἀπέβαλε αὐτὴ καὶ ἀναμίχτηκε μὲ τὴν ἀναθυμίαση τοῦ βορβόρου τῆς ἁμαρτίας, πουλώντας σε ἀπὸ φιλαργυρία. Δόξα, Χριστέ, στὴν εὐσπλαχνία σου!

Ἕτερον Κάθισμα
Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ἰούδας ὁ δόλιος, φιλαργυρίας ἐρῶν, προδοῦναί σε Κύριε, τὸν θησαυρὸν τῆς ζωῆς, δολίως ἐμελέτησεν. Ὅθεν καὶ παροινήσας, τρέχει πρὸς Ἰουδαίους, λέγει τοῖς παρανόμοις. Τί μοι θέλετε δοῦναι, κᾀγὼ παραδώσω ὑμῖν, εἰς τὸ σταυρῶσαι αὐτόν;

Ἕτερον Κάθισμα
Ἦχος α’. Τὸν τάφον σου Σωτὴρ.
Ἡ Πόρνη ἐν κλαυθμῷ, ἀνεβόα οἰκτίρμον, ἐκμάσσουσα θερμῶς, τοὺς ἀχράντους σου πόδας, θριξὶ τῆς κεφαλῆς αὐτῆς, καὶ ἐκ βάθους στενάζουσα. Μὴ ἀπώσῃ με, μηδὲ βδελύξῃ Θεέ μου, ἀλλὰ δέξαι με, μετανοοῦσαν, καὶ σῶσον, ὡς μόνος φιλάνθρωπος.

Ὁ Οἶκος
Ἡ πρῴην ἄσωτος Γυνή, ἐξαίφνης σώφρων ὤφθη, μισήσασα τὰ ἔργα, τῆς αἰσχρᾶς ἁμαρτίας, καὶ ἡδονὰς τοῦ σώματος, διενθυμουμένη τὴν αἰσχύνην τὴν πολλήν, καὶ κρίσιν τῆς κολάσεως, ἣν ὑποστῶσι πόρνοι καὶ ἄσωτοι, ὧν περ πρῶτος πέλω, καὶ πτοοῦμαι, ἀλλ’ ἐμμένω τῇ φαύλῃ συνηθείᾳ ὁ ἄφρων, ἡ Πόρνη δὲ γυνή, καὶ πτοηθεῖσα, καὶ σπουδάσασα ταχύ, ἦλθε βοῶσα πρὸς τὸν Λυτρωτήν· Φιλάνθρωπε καὶ οἰκτίρμον, ἐκ τοῦ βορβόρου τῶν ἔργων μου ῥῦσαί με.

Επιχορήγηση 2,5 δις των Δήμων της Κορινθίας από το Πρόγραμμα «ΦιλόΔημος ΙΙ»

από το www.korinthosnews.gr

Επιχορήγηση των Δήμων της χώρας με 150 εκατ. ευρώ από το Πρόγραμμα «ΦιλόΔημος ΙΙ»

Επιχορήγηση ύψους 150 εκατ. ευρώ για τη χρηματοδότηση έργων και επενδυτικών δραστηριοτήτων των Δήμων της χώρας, που εντάσσονται στους αναπτυξιακούς άξονες προτεραιοτήτων του προγράμματος «Φιλόδημος ΙΙ», εγκρίθηκε με απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών, Αλέξη Χαρίτση.
Για την κατανομή του ποσού λαμβάνονται για πρώτη φορά υπόψη δημογραφικά, γεωμορφολογικά και οικονομικά χαρακτηριστικά, όπως η έκταση, ο πληθυσμός και η μεταβολή πληθυσμού, η ανεργία, το κατά κεφαλήν ακαθάριστο εγχώριο προϊόν σε επίπεδο δήμου και περιφέρειας, ο αριθμός οικισμών, η νησιωτικότητα και η ορεινότητα, καθώς και οι περιφερειακές ανισότητες.
Επιλέξιμες είναι οι κάθε είδους δράσεις που εξυπηρετούν τους αναπτυξιακούς άξονες του Προγράμματος και ειδικότερα:

• Την τοπική ανάπτυξη και την προστασία περιβάλλοντος με την κατασκευή, βελτίωση και συντήρηση έργων τεχνικών υποδομών, προστασίας του περιβάλλοντος και αναβάθμισης της ποιότητας ζωής, χρηματοδότηση των σχετικών μελετών και προμήθεια μηχανολογικού εξοπλισμού και μηχανημάτων.
• Τις κοινωνικές και πολιτιστικές υποδομές και δραστηριότητες με την κατασκευή, βελτίωση και συντήρηση διοικητικών, κοινωνικών, αθλητικών και πολιτιστικών υποδομών και χρηματοδότηση των σχετικών μελετών.

Το Υπουργείο Εσωτερικών στηρίζει έμπρακτα τους περιφερειακούς δήμους της χώρας, οι οποίοι ήταν ξεχασμένοι από τις προηγούμενες κυβερνήσεις και για πρώτη φορά εκτός από την ετήσια τακτική επιχορήγηση των Επενδυτικών Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων (πρώην ΣΑΤΑ) ύψους 140 εκατ. ευρώ, θα λάβουν το επιπλέον ποσό των 150 εκατ. ευρώ, για τους ίδιους σκοπούς, μέσα από τη νέα αυτή Πρόσκληση του Προγράμματος «ΦιλόΔημος ΙΙ».
Όπως έχει τονίσει ο κ. Χαρίτσης «μέσα από το χρηματοδοτικό Πρόγραμμα «ΦιλόΔημος» υλοποιούνται σε όλη τη χώρα, έργα που χρόνιζαν εδώ και δεκαετίες και αφορούν σε υποδομές κρίσιμες για τη βελτίωση ζωής των πολιτών και τη δίκαιη ανάπτυξη των τοπικών κοινωνιών.
Είναι η πρώτη φορά που υλοποιούνται τόσο σημαντικά έργα σε στενή συνεργασία με τους ΟΤΑ, με βάση συγκεκριμένα αιτήματα και δεν μοιράζονται χρήματα δεξιά και αριστερά, όπως γινόταν στο παρελθόν».
Αύριο, Τρίτη 23 Απριλίου 2019 και ώρα 10:30, ο Υπουργός Εσωτερικών θα δώσει συνέντευξη Τύπου για τη συγκεκριμένη επιχορήγηση των Δήμων
και για άλλες δύο Προσκλήσεις του Προγράμματος «ΦιλόΔημος ΙΙ»,
συνολικού προϋπολογισμού 90 εκατ. ευρώ
(ΥΠΕΣ 3^ος όροφος, αίθουσα 301)

ΠΙΝΑΚΑΣ ΚΑΤΑΝΟΜΗΣ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ «ΦΙΛΟΔΗΜΟΣΙΙ»
ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΜΟ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ
 

ΒΕΛΟΥ-ΒΟΧΑΣ	255.600,00
ΚΟΡΙΝΘΙΩΝ	807.200,00
ΛΟΥΤΡΑΚΙΟΥ-ΑΓΙΩΝ ΘΕΟΔΩΡΩΝ	312.500,00
ΝΕΜΕΑΣ	202.500,00
ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟΥ-ΕΥΡΩΣΤΙΝΗΣ	395.800,00
ΣΙΚΥΩΝΙΩΝ	506.000,00

 

Η εποχή του χαλκού στη περιοχή Αγίου Βασιλείου Κορινθίας (2600-1100 π.Χ.)

 Γιάννης Κουτσούκος

Η εποχή του Χαλκού στον Άγιο Βασίλειο

αντιπροσωπεύεται από τον λόφο (Ακρόπολη) των Ζυγουριών 700 μέτρα δυτικά του χωριού. Οι γεωγραφικές του συντεταγμένες είναι:

Ν  37°  47,860’,   Ε  022°  47,293’,   Υψόμετρο  225 μέτρα.

Επίσης η εποχή του Χαλκού αντιπροσωπεύεται από ένα νεκροταφείο 500 μέτρα δυτικότερα από τις Ζυγουριές, στην θέση Αμπελάκια. Οι γεωγραφικές συντεταγμένες σε κεντρικό σημείο της ευρύτερης περιοχής Αμπελάκια είναι:

Ν  37°  47,818’   Ε  022°  46,912’   Υψόμετρο  218 μέτρα.

Τις ανασκαφές και στις δύο αυτές σπουδαίες προϊστορικές θέσεις της Πελοποννήσου έκανε από το 1921 έως το 1922 ο Αμερικανός αρχαιολόγος Carl Blegen και έφερε στο φώς αρχαιολογικά ευρήματα, τα οποία δημοσίευσε το 1928 και αποδεικνύουν ότι η περιοχή του Αγίου Βασιλείου έχει κατοικηθεί σε όλες τις περιόδους της εποχής του Χαλκού από το 2600 π.Χ. έως το 1100 π.Χ., δηλαδή επί 1.500 χρόνια.^[1]

Το έτος 2.600 π.Χ. είναι η συμβατική αρχή της εποχής του χαλκού και η χρονολογία 1100 π.Χ. είναι το συμβατικό τέλος της εποχής του χαλκού και η αρχή της εποχής του σιδήρου.

Για να κατανοήσουμε καλλίτερα τα αποτελέσματα των ανασκαφών του Blegen στις Ζυγουριές και στα Αμπελάκια και την ίδια την εποχή του Χαλκού (ή Χαλκοκρατία) στην περιοχή του Αγίου Βασιλείου κρίνεται σκόπιμο να παραθέσουμε πρώτα τις υποδιαιρέσεις της εποχής του χαλκού, σύμφωνα με τις ισχύουσες για την Πελοπόννησο θεωρίες και συμβατικές χρονολογίες των διαφόρων αρχαιολογικών περιόδων.^[2]

Πρωτοελλαδική (ΠΕ)       2600-2000/1800 π.Χ.

Μεσοελλαδική   (ΜΕ)      2000/1800-1600 π.Χ.

Υστεροελλαδική  (ΥΕ)      1600-1100 π.Χ.

Η Υστεροελλαδική υποδιαιρείται επίσης σε

Υστεροελλαδική Ι   (ΥΕΙ)     1600-1500 π.Χ.

Υστεροελλαδική ΙΙ  (ΥΕΙΙ)    1500-1400 π.Χ.

Υστεροελλαδική ΙΙΙ  (ΥΕΙΙΙ)  1400-1100 π.Χ.  (Μυκηναϊκή)

Η ΥΕ ΙΙΙ περίοδος, η οποία είναι η κυρίως Μυκηναϊκή υποδιαιρείται κατά την εξέλιξη της κεραμικής σε

Υστεροελλαδική ΙΙΙ Α   (ΥΕΙΙΙΑ)  1400-1300 π.Χ.

Υστεροελλαδική ΙΙΙ Β  (ΥΕΙΙΙΒ)   1300-1200 π.Χ.

Υστεροελλαδική ΙΙΙ Γ  (ΥΕΙΙΙΓ)     1200-1100 π.Χ.

Η θέση των Ζυγουριών και η κατοίκηση της σε όλες τις εποχές του Χαλκού.

Η Ακρόπολη είναι χαμηλός λόφος ακανόνιστου σχήματος διαστάσεων περίπου 165 x 70 μ. Η μεγάλη διάσταση είναι από Βορρά προς Νότο. Το όνομα Ζυγουριές οφείλεται στους θάμνους που καλύπτουν περιμετρικά τον λόφο. Την ανασκαφή έκανε ο Blegen τo 1921-1922.^[3] H προϊστορική επίχωση κυμαίνεται από 0.30 μ στην κορυφή του λόφου μέχρι 3 μ. στην ανατολική πλευρά. Η στρωματογραφία της θέσεως δεν ήταν σαφής.

Στο μέσον της κορυφής του λόφου βρέθηκε πρωτοελλαδικό στρώμα (2600-2000/1800 π.Χ.) και λίγα λείψανα της μεσοελλαδικής περιόδου (2000/1800-1600 π.Χ). Στο σημείο αυτό δεν βρέθηκε κάτι από την Υστεροελλαδική περίοδο (1600-1100 π.Χ.).

Στη τοποθεσία Αμπελάκια^[4] περίπου 500 μ. δυτικά των Ζυγουριών ανασκάφθηκαν επίσης από τον Blegen 53 τάφοι. Το νεκροταφείο αυτό περιελάμβανε ταφές όλων των περιόδων της εποχής του Χαλκού (2600 έως 1100 π.Χ.), αλλά και των μετέπειτα εποχών μέχρι την ρωμαϊκή. Τα ευρήματα της ανασκαφής ευρίσκονται στο Μουσείο της Αρχαίας Κορίνθου.

—————

Το κείμενο είναι από το βιβλίο του Γιάννη Κουτσούκου  Ιστορική  Περιήγηση στον χωροχρόνο του Αγίου Βασιλείου Κορινθίας από το 2600 π.Χ έως σήμερα.

https://koutsoukos.wordpress.com/

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΒΡΑΧΟΥ ΝΕΜΕΑΣ

Ἱερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου Βράχου Νεμέας, βρίσκεται

γατζωμένη στό μέσον σχεδόν ἑνός ἀπόκρημνου καί βραχώδους ὄρους, τό Πολύφεγγοˆ ἐντός σπηλαίου ὑπάρχει τό ναῢδριο, καθολικό, τῆς πάλαι ποτέ διαλαμψάσεις Ἱερᾶς Μονῆς Κοιμήσεως Θεοτόκου, πού ἰδρύθηκε στίς πρώτες δεκαετίες τοῦ 17ου αἰῶνος  (1631) βεβαίως εἶχε ἀρχίσει νά κτίζεται ἀρκετά χρόνια νωρίτερα, ἀρχές τοῦ 16ου αἰῶνος καί τό 1631 ἀνακηρρύσεται ἐπίσημα Μονή μέ ἄδεια τῆς Ὑψηλῆς Πύλης καί σήμερα ἀποτελεί ἱερό προσκύνημα πανελλήνιας άκτινοβολίας καί σεβασμοῦ. 
 Ἡ Παναγία τοῦ Βράχου εἶχε μεγάλη συμβολή στον ἀγῶνα τῆς ἀπελευθέρωσις τοῦ γένους. Στα χρόνια ἐκείνα τό ἱερό τέμπλο τῆς Μονῆς ἦταν ἐπίχρυσο, σημάδι τοῦ πλούτου πού συσσώρευσε ἐκεῖ ὁ σεβασμός καί ἡ πίστη τῶν ἀνθρώπων. Ἐντός τοῦ σπηλαίου ὑπάρχει καί σώζεται ἔως σήμερα πηγή, Ἁγίασμα, τό ὁποῖο καί στά χρόνια τῆς Τουρκοκρατίας τροφοδοτοῦσε καί δρόσιζε τούς πατέρες καί τούς ἀγωνιστές πού ἔβρισκαν ἐκεῖ ἀσφάλεια σέ περιόδους ἐπιδρομῶν.  Ἡ Ἱερά Εἰκών φυλάσσεται σήμερα στό Μετόχι τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου γιά μεγαλύτερη προστασία. Ἐχει διαστάσεις 0,90 Χ 0,67 ἑτατ. καί χαρακτηρίζεται ὡς Παναγία τοῦ Πάθους.  Δεξιά καί ἀριστερά τῆς μορφῆς Της καί στο ἐπάνω μέρος ἔχει ζωγραφισμένους δύο Ἀγγέλους γονυπετεῖς, φέροντες καί σύμβολα τοῦ Πάθους. 
Ἐπιγράφεται ὡς «Ἡ Ἀμόλυντυος Παρθένος »καί κάτω ἀπό τόν δεξιό Ἄγγελο καί ἀριστερά τῆς κεφαλῆς τοῦ Χριστοῦ ( Βρεφοκρατοῦσα )γράφει: «Ὁ τό χαῖρε πρίν τῇ Πανάγνῳ μηνύσας σύμβολα τοῦ Πάθους προδεικνύει Χριστός δέ θνητήν σάρκα ἐνδεδυμένος πότμον δεδοικώς δειλιᾶ ταῦτα βλέπων».  Τά θαύματά Της εἶναι πάμπολλα καί ἔχουμε πάρα πολλές μαρτυρίες θαυματουργικῶν ἐπεμβάσεων τῆς Παναγίας.  
Τό 1936, ἐπί ἡγουμενίας Χριστοφόρου Βλάχου, ἱερόσυλες χεῖρες ἐσύλησαν τό ἐξ ἀργύρου ἐπικάλυμμα τῆς Εἰκόνος καί ἥρπασαν ὅλα τά ἀφιερώματα καί τά τιμαλφῆ, προσφορές τῶν πιστῶν στά προηγούμενα χρόνια, μάλιστα ἕνας ἐκ τῶν ἱεροσύλων, φεύγοντας ἐπυροβόλησε τήν Εἰκόνα, ἡ ὁποία μέχρι καί σήμερα φέρει τόν τραυματισμό αὐτόν στή δεξιά χεῖρα τῆς Παναγίας μας.  Ἡ Ἱερά Μονή ἑοτάζει τήν 15η Αὐγούστου ἑορτή τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου.

ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ ΒΡΑΔΥ. "Η ΠΟΡΝΗ ΕΝ ΚΛΑΥΘΜΩ"

Του Μακ. Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου 

panagiaalexiotissa
Απόψε, αγαπητοί μου, ψάλλεται τό τροπάριο τής Κασσιανής, πού ελκύει σάν μαγνήτης πολλές ψυχές. Η ακολουθία αρχίζει καί συνεχίζεται μέ ύμνους πού κατ' επανάληψιν αναφέρουν τή λέξι «πόρνη». Μερικοί σκανδαλίζονται όταν ακούσουν τέτοιες λέξεις. 
Τί είν' αυτά! λένε• επιτρέπεται στήν εκκλησία ν' ακούγωνται τέτοιες βρωμερές λέξεις;… 
Ενώ ο κόσμος κολυμπά στό βόρβορο, αυτοί ταράζονται άμα ακούσουν νά μιλάη ο ιεροκήρυκας περί πορνείας. Ανήκουν στό κόμμα τών λεγομένων ευφημιστών • είνε αυτοί πού λένε τό ξίδι γλυκάδι, τό σκότος φώς… Αλλά τέτοια γλώσσα κολακείας δέν γνωρίζει η Εκκλησία μας. 
Τά πράγματα θά τάπή όπως είνε
• τήν πορνεία πορνεία. Ενώ γιά τόν κόσμο η πορνεία πήρε τώρα άλλο όνομα•ονομάζεται «φιλία», καί η πόρνη «φιλενάδα»! Γιά τήν πόρνη λοιπόν κάνει λόγο καί τό τροπάριο τής Κασσιανής «Κύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή…». Είνε ένα εμπνευσμένο

Μεγάλη Δευτέρα: Τα δύο συντριπτικά, ριζοσπαστικά και επίκαιρα μηνύματα της ημέρας

ΔΙΟΤΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΚΑΙ Η ΘΥΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΠΟΥ ΔΟΜΗΣΕ ΤΟ ΕΛΛΗΝΟΠΝΟΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΓΕΝΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΨΕΥΤΟΜΑΓΚΕΣ

Ο μικρός Ήρωας Ιωσήφ και το μοναδικό καταγεγραμμένο θαύμα «καταστροφής» του Χριστούμε την άκαρπο συκή. Οι διαχρονικοί και εξαιρετικά επίκαιροι συμβολισμοί.

Η ιστορικά του μικρού Ιωσήφ είναι πραγματικά συγκλονιστική όπως θα διαβάσετε. Ένα παιδί που μαρτύρησε ακόμα και στα χέρια των αδελφών του, που προδόθηκε, βασανίστηκε και όμως με μοναδικό όπλο την αλήθεια, την καλοσύνη και το δίκαιο, μεγαλούργησε. Ένα παιδί που παρά τα μαρτύρια και τις δοκιμασίες, δεν παρέκκλινε ούτε στιγμή από τον δρόμο της αρετής και... κατάφερε να σώσει ένα ολόκληρο έθνος από την δυστυχία και την καταστροφή. Συγχώρεσε δε όλους όσους τον πλήγωσαν, εφαρμόζοντας την ρήση των μεγάλων Ελλήνων φιλοσόφων: Η συγχώρεση είναι γνώρισμα των σοφών και οχι η εκδίκηση, οπως δίδαξε ο Πιττακός, ο Περίανδρος και άλλοι γίγαντες του πνεύματος.
Ένα μάθημα ζωής για καθε έναν από εμάς. Όπως το μάθαμε από τον Κολοκοτρώνη και τον Καζαντζάκη. Ακόμα και μόνοι, με το σύνολο να μας διαβάλλει, να βαστήξουμε την πορεία μας μέσα στον δρόμο της αρετής, της αλήθειας και του δικαίου. Την δική μας κακία να τιθασεύουμε όσο γλυκιά και αν φαίνεται, των άλλων να μην την φοβόμαστε γιατί θα πέσει επάνω τους. Και θα έλθουν ως ικέτες αναζητώντας τον φάρο στο σκοτάδι που οι ίδιοι θα έχουν δημιουργήσει. Στο τέλος, πάντα ο Εσταυρωμένος επικρατεί, ουδέποτε οι σταυρωτές.

Με την άκαρπο συκή που ο Χριστός ξέρανε με έναν λόγο, με αυτή την πραγματικά ριζοσπαστική κίνηση, συνθλίβονται όλες οι δομές που δεν προσφέρουν τίποτα στο σύνολο, στο γένος. Άκαρπη η συναγωγή των Φαρισαίων, υπάρχει μόνον για να διατηρεί τα άνομα προνόμια των ολίγων και να διαιωνίζει το άδικο. Δεν εξυπηρετεί την αλήθεια και το δίκαιο, ο ενάρετος οφείλει να την κόψει από την ρίζα.

Μεγάλη Δευτέρα λοιπόν Σήμερα. Από τη σημερινή μέρα ξεκινούν τα άγια Πάθη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Τύπος του Κυρίου μας Ιησού είναι ο πάγκαλος Ιωσήφ που σήμερα επιτελούμε την ανάμνησή του (Γεν. 37 – 50).

Ήταν ο μικρότερος γιος του Πατριάρχη Ιακώβ και ο πιο αγαπητός. Όμως φθονήθηκε από τα αδέλφια του και αρχικά τον έριξαν σ’ ένα βαθύ λάκκο και εξαπάτησαν το πατέρα τους χρησιμοποιώντας ένα ματωμένο ρούχο ότι δήθεν τον κατασπάραξε κάποιο θηρίο. Στη συνέχεια τον πούλησαν για τριάντα αργύρια σε εμπόρους, οι οποίοι τον ξαναπούλησαν στον αρχιμάργειρα του βασιλιά της Αιγύπτου, τον Πετεφρή. Ο Ιωσήφ ήταν πανέμορφος και τον ερωτεύθηκε η γυναίκα του Πετεφρή, που θέλησε να τον παρασύρει σε ανήθικη πράξη βιαίως. Μόλις εκείνη έπιασε τον Ιωσήφ, εκείνος άφησε στα χέρια της το χιτώνα του και έφυγε. Εκείνη από το θυμό της τον συκοφάντησε στο σύζυγό της, ότι δήθεν αυτός επιτέθηκε εναντίον της με ανήθικους σκοπούς. Ο Πετεφρής την πίστευσε και φυλάκισε τον Ιωσήφ.

Κάποτε όμως ο Φαραώ, ο βασιλιάς της Αιγύπτου, είδε ένα παράξενο όνειρο και ζήτησε έναν εξηγητή. Με το φωτισμό του Θεού, μόνο ο Ιωσήφ μπόρεσε να το εξηγήσει. Ότι θα έλθουν στη χώρα του επτά χρόνια ευφορίας και επτά ακαρπίας και πείνας. Ενθουσιάσθηκε ο Φαραώ από τη σοφία του και τον έκανε γενικό άρχοντα, σαν πρωθυπουργό. Ο Ιωσήφ διαχειρίσθηκε άριστα την εξουσία και φρόντισε στα δύσκολα χρόνια της πείνας όλο το λαό. Με αφορμή τη διανομή του σιταριού, φανερώθηκαν τ’ αδέλφια του που τον είχαν φθονήσει. Εκείνος δεν τους κράτησε κακία, αντίθετα τα προσκάλεσε μόνιμα στην Αίγυπτο μαζί με τους γονείς.

Αυτός λοιπόν αποτελεί προεικόνηση του Χριστού, διότι και Αυτός, αγαπητός γιος του Πατέρα, φθονήθηκε από τους ομοφύλους Του Ιουδαίους, πουλήθηκε από το μαθητή Του για τριάντα αργύρια και κλείσθηκε στο σκοτεινό λάκκο, τον τάφο.

Επίσης, σήμερα μνημονεύουμε και τη άκαρπο συκή, την οποία καταράσθηκε ο Κύριος και ξεράθηκε αμέσως Ματθ. 21:19, Μαρκ. 11:13). Συμβολίζει τόσο τη Συναγωγή των Φαρισαίων, η οποία δεν είχε πνευματικούς καρπούς, όσο και κάθε άνθρωπο που στερείται πνευματικών καρπών, αρετών. Έδειξε ο Κύριος τη δύναμή Του στο άψυχο δένδρο και ποτέ πάνω σε άνθρωπο, για να δείξει ότι δεν έχει μόνο δύναμη να ευεργετεί, αλλά και να τιμωρεί.

Ο ευαγγελιστής Μάρκος αναφέρει πως την ώρα που ο Κύριος επιτίμησε τη συκή και ξηράθηκε, κατέπεσαν αμέσως τα καταπράσινα φύλλα της και την επόμενη μέρα ξεράθηκε και η ρίζα της (Μαρκ. 11:21). Οι μαθητές έκθαμβοι από το θαύμα αυτό δεν ζητούσαν να μάθουν την βαθύτερη έννοιά του, αλλά είχαν την απορία «πως παραχρήμα εξηράνθη η συκή;» (Ματθ. 21:20). Πρώτη φορά είχαν δει τιμωρία της άψυχης φύσεως.

Ο Κύριος παίρνοντας αφορμή από την απορία των μαθητών, χωρίς να εξηγήσει την συμβολική σημασία του θαύματος, τους δίδαξε για τη μεγάλη δύναμη της πίστεως, η οποία όταν συνοδεύεται από εσωτερική θέρμη και χωρίς τον παραμικρό δισταγμό μπορεί να κατορθώσει αφάνταστα πράγματα. Τους είπε: «Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν ἔχητε πίστιν καὶ μὴ διακριθῆτε, οὐ μόνον τὸ τῆς συκῆς ποιήσετε, ἀλλὰ κἂν τῷ ὄρει τούτῳ εἴπητε, ἂρθητι καὶ βλήθητι εἰς τὴν θάλασσαν, γενήσεται·» (Ματθ. 21:21). Αυτή την πίστη θέλει η Εκκλησία μας να μεταδώσει και σε μας.

Η υμνογραφία αναφέρεται σήμερα στα δύο παραπάνω θέματα, αλλά και επί πλέον στο θέμα της πορείας του Κυρίου προς το Πάθος. Από το τροπάριο: «Ἰδοὺ ὁ Νυμφίος ἔρχεται…» οι ακολουθίες της Μ. Δευτέρας έως Τετάρτης λέγονται και «Ακολουθίες του Νυμφίου».

πηγή

«Καταπέλτης» ο Π. Νίκας: «Στις πληρωμές μας υπάρχει νομιμότητα, διαφάνεια και διαύγεια. Στις δικές σου;»

Σε ευχαριστώ που νοιάζεσαι για την υγεία μου, συνομήλικέ μου Πέτρο, όμως ούτε κουρασμένος αισθάνομαι ούτε μεθυσμένος (!) είμαι. Άντεξα και αντέχω τις ύβρεις, την υπονόμευση, τη συκοφαντία, τις αδικίες από σένα εναντίον μου και εναντίον της Καλαμάτας.
Και θ’ αντέξω, μέχρι να γίνει συνείδηση σ´ όλους τους Πελοποννήσιους η κακοδιοίκηση και η απίθανη σπατάλη χρημάτων, η οικογενειοκρατία, η αλαζονεία, ο πολιτικαντισμός και η απροσμέτρητη πολιτική σου ιδιοτέλεια. Και σε διαβεβαιώνω πως θα τα καταφέρω. Το διαπιστώνεις ήδη κάθε μέρα. Και που είσαι ακόμα!!!
Για το τί έκανα στην Καλαμάτα το γνωρίζουν καλά οι συνδημότες μου και σ´ αυτούς μόνο απολογούμαι. Τι έκανες εσύ για την Πελοπόννησο και κυρίως για την καταρρέουσα (δυστυχώς) Αρκαδία να μας πεις και να απολογηθείς.
Για τα σκουπίδια καλύτερα να αποφεύγεις να μιλάς στον απέραντο σκουπιδότοπο που δημιούργησες στην Πελοποννήσου, για τον οποίο φέρεις ακέραια και αποκλειστική ευθύνη και επιπλέον είσαι καταδικασμένος με δικαστικές αποφάσεις! Εσύ είσαι καταδικασμένος, όχι εμείς. Την Καλαμάτα τη “φόρτωσες” πρόστιμα αλλά δεν κατάφερες να τη γεμίσεις σκουπίδια, όπως πολύ θα το ήθελες.
Όσον αφορά στο κόστος, σου στέλνω τις εγκρίσεις πληρωμών του Ελεγκτικού Συνεδρίου, των επιθεωρητών και του Υπουργείου Εσωτερικών, όποτε θέλεις. Στις πληρωμές μας υπάρχει νομιμότητα, διαφάνεια και διαύγεια. Στις δικές σου; Από την κατασπατάληση χρημάτων μέσω των αναπτυξιακών σου πώς θα ξεμπερδέψεις εσύ, όταν μπουν – και θα μπουν πριν από εμάς – οι ορκωτοί;
Όσον αφορά τα διαστημικά, το ψήφισμα του Δ.Σ. αναφέρεται στον Υπουργό Παππά και στους σχεδιασμούς του και προφανώς όχι σε σένα και στα διαστημόπλοιά σου.
Τελικά, μπορείς να επαναλαμβάνεις, σε νηφαλιότητα ή όχι, τις ιστορίες σου για την τράπεζά σου με τα “λεφτόδεντρα”, τα κινεζικά εργοστάσια που θα φέρει ο Κινέζος Δήμαρχος, τα διαστημόπλοια με τους τουρίστες, τα άμεσα έσοδα από το πετρέλαιο και πολλά άλλα. Για την πλήρη αποτυχία της τουριστικής πολιτικής σου θα τα πούμε μια άλλη φορά. 
Συνειδητοποίησε, όμως, πως ο κόσμος δε σε πιστεύει πια. Έχει στα χέρια του τα προεκλογικά φυλλάδιά σου του 2010 και του 2014 (φροντίζουμε και εμείς γι’αυτό) με τα ψευτοπρογράμματά σου και διαπιστώνει -χωρίς αμφιβολία- πως είσαι πολιτικά γυμνός. «Ο Βασιλιάς είναι γυμνός».Και να θυμάσαι Πέτρο, αυτά είναι λόγια δικά μου και όχι των επικοινωνιολόγων μου. 

 http://korinthostv.gr

Πανελλήνια διάκριση για το 3ο Δημοτικό Σχολείο Κορίνθου!

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΣΚΑΚΙΣΤΙΚΑ ΜΑΘΗΤΙΚΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΑ 2019

ΕΚΘΕΣΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ 20-22 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019

Τεράστια επιτυχία για τα παιδιά μας, καθώς είναι η πρώτη φορά που σχολείο της πόλης μας φτάνει τόσο ψηλά σε πανελλαδικό επίπεδο!!!!! Πολλά πολλά συγχαρητήρια στον Αναστάση Κεφερλή, τον Σωτήρη Μαντά, τον Μιχαήλ Αγγιστριώτη και τη Χριστίνα Μαρκούτη για την προσπάθεια τους. Η αποφασιστικότητα, η μαχητικότητα και η ομαδικότητα τους μας συγκίνησαν όλους και μας έκαναν πολύ περήφανους.

Αστεράκια μας, πάντα “ψηλά” στη ζωή σας!!!!!


 https://sfedona.gr

Γ.Δέδες: Ξεκινά η κατασκευή του προαστιακού για Λουτράκι

• Ξεκινά η κατασκευή του προαστιακού για Λουτράκι

            Εγκρίθηκε η Σύμβαση από το Ελεγκτικό Συνέδριο

• Ξανά στις ράγες το τρένο από Κιάτο προς Αίγιο

Ιστορική στιγμή για το σιδηρόδρομο στην Πελοπόννησο, καθώς μετά από οκτώ χρόνια αναστολής δρομολογίων τα τρένα θα μπουν και πάλι στις ράγες από το Κιάτο μέχρι το Αίγιο, στη νέα υπερσύγχρονη, διπλή ηλεκτροδοτούμενη γραμμή ταχείας κυκλοφορίας  που πρόσφατα ολοκληρώθηκε από την  ΕΡΓΟΣΕ.
Το πρώτο δοκιμαστικό δρομολόγιο
από τον σιδηροδρομικό σταθμό του Κιάτου μέχρι τον σ.σ. Αιγίου
που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη, 17 Απριλίου 2019,
είχε ως επιβάτες
τον Υπουργό Υποδομών και Μεταφορών, Χρήστο Σπίρτζη,
τον Γενικό Γραμματέα Υποδομών και υποψήφιο Περιφερειάρχη Πελοποννήσου, Γιώργο Δέδε,
τον Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών, Θάνο Βούρδα,
τους Βουλευτές Κορινθίας Μαρία Θελερίτη και Γιώργο Ψυχογιό,
ανώτατα στελέχη του ΟΣΕ, της ΕΡΓΟΣΕ, της ΕΕΣΣΤΥ
και της κατασκευάστριας εταιρείας.
«Είναι διπλά σημαντική ημέρα για την Κορινθία σήμερα, αλλά και για ολόκληρη τη Βορειοδυτική Πελοπόννησο, καθώς όπως ανέφερε και ο Υπουργός, Χρήστος Σπίρτζης, με την ολοκλήρωση της κατασκευής της νέας σιδηροδρομικής υποδομής, ξεκινούν σε σύντομο χρόνο τα δρομολόγια στο τμήμα Κιάτο - Αίγιο, ενώ ταυτόχρονα, μετά την έγκριση από το Ελεγκτικό Συνέδριο της Σύμβασης για τον Προαστιακό του Λουτρακίου, θα έχουμε πολύ σύντομα την εκκίνηση και αυτού του πολυαναμενόμενου έργου. Θετικές εξελίξεις λοιπόν, οι οποίες θα συνεχιστούν και στο επόμενο διάστημα, χάρη στις πολιτικές που έχει ανοίξει εδώ και πολύ καιρό, ο Υπουργός και το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών», επισήμανε σε δήλωσή του στα Μέσα Ενημέρωσης ο Γιώργος Δέδες.
Η νέα σιδηροδρομική γραμμή μήκους 72 χιλιομέτρων αποτελεί την προς δυσμάς επέκταση της υφιστάμενης γραμμής Κόρινθος – Κιάτο, περιλαμβάνει τρεις νέους σταθμούς σε Ξυλόκαστρο, Ακράτα και Αίγιο και έξι στάσεις σε Διμηνιό, Λυκοποριά, Λυγιά, Παραλία Πλατάνου, Διακοπτό και Ελίκη. Αναμένεται να δώσει μεγάλη αναπτυξιακή ώθηση σε όλο το παραλιακό μέτωπο της βόρειας Πελοποννήσου, προσφέροντας αναβαθμισμένες υπηρεσίες άνεσης και ασφάλειας και μειωμένους χρόνους διαδρομής, αφού η υποδομή αυτή επιτρέπει στα τρένα την ανάπτυξη υψηλών ταχυτήτων, άνω των 200 χλμ/ώρα.
Περιλαμβάνει 6 σήραγγες συνολικού μήκους 11 χιλιομέτρων, 8 σήραγγες διαφυγής, 19 σιδηροδρομικές γέφυρες, 63 κάτω διαβάσεις και 10 άνω διαβάσεις.

Για το παλιό σιδηροδρομικό δίκτυο της Πελοποννήσου, ο Υπουργός Υποδομών και Μεταφορών, Χρήστος Σπίρτζης είπε πως στον άμεσο σχεδιασμό του Υπουργείου είναι η ανάταξη και συντήρηση του παλιού σιδηροδρομικού δικτύου σε όλη την Ελλάδα:
«Η γραμμή του Ναυπλίου, η παλιά γραμμή της Πελοποννήσου, η γραμμή της Στερεάς Ελλάδας, η γραμμή των Τεμπών και όσες γραμμές ήταν μετρικές, όπως γνωρίζετε θεσμικά πλέον μπορούμε να τις αξιοποιήσουμε, γιατί από την προηγούμενη κυβέρνηση βρήκαμε απαγόρευση της χρήσης τους.
Σε πάρα πολλά σημεία γίνεται ανάταξη και συντήρηση αυτού του παλιού δικτύου και θα μπουν, σε συνεργασία με την Τοπική και την Περιφερειακή αυτοδιοίκηση, τουριστικά και επιβατικά δρομολόγια».
Η ολοκλήρωση των έργων στη νέα σιδηροδρομική γραμμή Κιάτο – Αίγιο θα γίνει με την εγκατάσταση συστήματος ηλεκτροκίνησης,  έργο προϋπολογισμού 68 εκατ. €,  το οποίο βρίσκεται στην τελική φάση δημοπράτησης.
ΓΡΑΦΕΙΟ ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΔΕ

Κυριακή των Βαΐων: Ο Ελευθερωτής Χριστός εισέρχεται και ξεσηκώνει τον λαό προκαλώντας τρόμο στους φαρισαίους εξουσιαστές

Εισέρχεται o Χριστός φέρνοντας το άδολο φως της ελευθερίας και της δικαιοσύνης, στην φωλιά των Φαρισαίων εξουσιαστών. Μεταλαμπαδεύοντας το ανέσπερο φως, το Ελληνικό, το τυραννοκτόνο. Τον υποδέχονται μετά Βαΐων και κλάδων οι καταπιεσμένοι, οι πεφωτισμένοι, αυτοί που διψούν για λευτεριά και δικαιοσύνη. Και σε μία συγκλονιστική, πρωτόγνωρη σημειολογία, οι γυναίκες και τα παιδιά. Αυτοί που σε κάθε βάρβαρο καθεστώς εθεωρούντο αντικείμενα, με τον «αφέντη» να έχει δικαίωμα ζωής και θανάτου επάνω τους.

Η επ- Ανάσταση έχει ήδη ξεκινήσει και οι φαρισαίοι εξουσιαστές, τρέμουν. Τρέμουν γιατί οι ίδιοι γνωρίζουν καλά την Θεία υπόσταση του Ανθρώπου. Τρέμουν γιατί βλέπουν τον ενθουσιασμό, εν Θεώ ουσία, που ανυψώνει τις ψυχές και κλονίζει την απάνθρωπη εξουσία.

Τρέμουν διότι προσπάθησαν να τον εξαγοράσουν με πλούτη και δόξα. Ακόμα και να μοιραστούν την εξουσία τους μαζί Του, να διαμοιράσουν τις σάρκες των ανθρώπων που κατέτρωγαν από τα βάθη των αιώνων. Ποιός «άνθρωπος» θα έλεγε «όχι» σε τέτοια πλουσιοπάροχη ανταμοιβή;

Ποιος «άνθρωπος» θα προτιμούσε ένα ταπεινό γαϊδουράκι από τα περίλαμπρα άρματα που του παρέχοντο αφειδώς για να προσκυνήσει το άδικο και να προσκυνηθεί αδίκως από ανελεύθερους υπηκόους;

Μόνον ένας Θεάνθρωπος. Μόνον ένας Άγιος, Ήρωας, Φιλόσοφος που είχε εγκαταλείψει το Εγώ του για το Εμείς και ενσάρκωνε πλέον την Θεία υπόσταση της Αληθείας και του Δικαίου. Αυτό το ατσάλινο χέρι που άρπαζε το ξίφος του ισχυρού πριν χτυπήσει τον αδύναμο, λέγοντας του πως «μπορεί να έχεις την δύναμη, αλλά δεν έχεις το Δικαίωμα».

Αυτή η λιτή φράση που διαχώρισε τον πολιτισμό από την βαρβαρότητα και τον διακρίνει μέχρι και σήμερα. Αυτή η μήτρα που γεννά πολίτες και Δημοκρατία απέναντι στην βαρβαρότητα και την τυραννία του αδίκου, του χρήματος, του βέβηλου αυτοθαυμασμού της εγωπάθειας.

Αυτή η γενεσιουργός μήτρα του κάλλους και της αγαθοσύνης που εμείς οι Έλληνες την γνωρίζουμε καλά. Γι’ αυτό ο λόγος Του έφτασε όπου είχε φτάσει πρώτα ο Ελληνισμός, σαν το καθάριο νερό που διαπερνά την σμιλεμένη κοίτη των αρχαίων ποταμών.

Μεγάλα τα διδάγματα της σημερινής ημέρας, μέγιστη η ευθύνη για όποιον θέλει να λέγεται Έλληνας. Διότι Έλληνας είναι αυτός που πείθεται και υποκλίνεται ταπεινά στην Αλήθεια και το Δίκαιο, έτοιμος να θυσιαστεί για αξίες. Όχι να θυσιάσει, να προδώσει για πλούτο και αξιώματα τον συνάνθρωπο και την ίδια του την ψυχή.

Καθε ημέρα της Μεγάλης Εβδομάδας ειναι η απάντηση στα παγκόσμια τερατουργήματα του σήμερα. Στα δόλια διλήμματα με τις εξ’ ίσου δόλιες απαντήσεις με μοναδικό στόχο να κρύψουν τον δρόμο της αρετής.

«Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» είπαν οι φαύλοι ημιμαθείς.

«Φιλελευθερισμός ή ολοκληρωτισμός» τραύλισαν άλλοι, την ώρα που η απάντηση έρχεται μέσα από τους αιώνες:

Από τις Θερμοπύλες, το Αρκάδι, το Λιοπέτρι, την θυσία του Εσταυρωμένου.

Ελληνισμός ή βαρβαρότητα.

Καλή Ανάσταση αδέλφια.