ΔΗΜΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΩΝ : ΑΓΡΟΤΙΚΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΣΕ ΑΘΛΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

από το www.sfedona.gr
  
Κατά καιρούς έχουμε δεχθεί πολλές διαμαρτυρίες και καταγγελίες συμπολιτών μας αγροτών για την άθλια κατάσταση στην οποία βρίσκονται πολλοί από τους αγροτικούς δρόμους του Δήμου
Γιατί η Δημοτική μας αρχή επιτέλους θα πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι ο Καλλικρατικός Δήμος Κορινθίων δεν  είναι μόνο 4-5 οικοδομικά τετράγωνα στο κέντρο της Κορίνθου.
 Είναι  και οι συνοικίες και οι γειτονιές ,είναι βεβαίως και τα χωριά του

Και εκεί στα χωριά οι κάτοικοι δεν ασχολούνται με την πληροφορική και τις υπηρεσίες. Ασχολούνται με τις αγροτικές και κτηνοτροφικές κυρίως εργασίες.
Και για να πάνε στα χτήματά τους και στις κτηνοτροφικές μονάδες τους πρέπει να υπάρχουν αγροτικοί δρόμοι προσπελάσιμοι.
Σε πολλές όμως περιοχές του Δήμου οι αγροτικοί δρόμοι είναι πραγματικά σε άθλιοι κατάσταση και έρχεται και χειμώνας
Από την αγροτική περιοχή στο Πεντεσκούφι –μεταξύ Σολομού και Αρχαίας Κορίνθου μας καταγγέλλουν οι αγρότες της περιοχής ότι παρά τις επανειλημμένες διαμαρτυρίες τους εδώ και χρόνια στον Δήμαρχο Αλέκο Πνευματικό , στον Αντιδήμαρχο Μπάμπη Καμπούρη αλλά και σε υπαλλήλους των Τεχνικών Υπηρεσιών
Δεν έχει γίνει τίποτα με τους αγροτικούς δρόμους. Χαρακτηριστική περίπτωση κεντρικού αγροτικού δρόμου έξω από την Αρχαία Κόρινθο από τον οποίο παραπλεύρως περνάει ο αγωγός ύδρευσης της Κορίνθου από την Στυμφαλία.
Επειδή εκεί πυκνά-συχνά συμβαίνουν βλάβες με μεγάλη διαρροή νερού ο αγροτικός δρόμος έχει βουλιάξει σε κάποια σημεία και φυσικά είναι αδύνατον να περάσουν αγροτικά αυτοκίνητα και μηχανήματα .Μάλιστα όταν ο ίδιοι από τον Δήμο Κορινθίων θέλουν να επισκεφθούν την περιοχή για κάποια βλάβη κόβουν δρόμο μέσα από τα χωράφια!!
Στην πρόσφατη συνάντηση του νέου αντιδημάρχου Γιώργου Μουρούτσου σχεδόν όλοι οι πρόεδροι των χωριών έθιξαν το θέμα της απαράδεκτης κατάστασης των αγροτικών δρόμων.
Ακούστηκαν δικαιολογίες ότι δεν υπάρχουν χρήματα για γκρέϊντερ.Τελικά τι έγιναν τα 13 εκατομ . ταμείο του Δήμου που έλεγε ο κ.Σταυρέλης;
Πέρα από αυτό όμως κάποιος πρόεδρος (μάγκας) μεγάλης δημοτικής κοινότητας είπε το εξής αμίμητο που γελοποιεί πραγματικά τον Δήμο Κορινθίων:
" Αφήστε εγώ δεν θέλω αγορά γκρέιντερ , γιατί έχω υποβάλει αίτημα για άδεια ελικοδρόμιου ώστε να πηγαίνω με ελικόπτερο τους αγρότες στα χτήματά τους!!
Μήπως οι Δημοτικές παρατάξεις των κ.κ. Νανόπουλου και Πιέτρη πρέπει να ενημερωθούν και να φέρουν το θέμα το συντομότερο στο Δημοτικό Συμβούλιο;
Δεν λέω για την παράταξη του κ. Ψηλογιαννόπουλου γιατί είναι απασχολημένη με την «επανάσταση» των απορριμμάτων σε συνεργασία με τον κ. Πνευματικό!

Ολοκληρώθηκε με επιτυχία η συστηματική αρχαιολογική έρευνα στο Χιλιομόδι Κορινθίας

Aναδημοσίευση από το korinthostv.gr

 

Ολοκληρώθηκε με επιτυχία από την Δρ. Αρχαιολόγο

κα Έλενα Κόρκα για το 2016 η συστηματική αρχαιολογική έρευνα στο Χιλιομόδι Κορινθίας. 

Το πρώτο ερευνητικό πρόγραμμα επιτελέσθηκε στο πλαίσιο προγραμματικής σύμβασης μεταξύ Υπουργείου Πολιτισμού και Περιφέρειας Πελοποννήσου με στόχο την ευρύτερη περιοχή Χιλιομοδίου με τριετή διάρκεια (2013-2015). Το νέο πρόγραμμα (2016-2020) συνέχεια του προηγούμενου χρηματοδοτείται και αυτό από την Περιφέρεια Πελοποννήσου και  είναι διάρκειας 5 χρόνων.
 Το Σεπτέμβριο του 2013 διεξήχθη η πρώτη περίοδος της συστηματικής έρευνας του χώρου. Παράλληλα με την ανασκαφική εργασία πραγματοποιήθηκε επιφανειακή έρευνα σε μεγάλη έκταση προς την περιοχή της Καμαρέτας και νοτίως του Χιλιομοδίου. Το ενδιαφέρον της κυρίας Κόρκα για την περιοχή είναι έντονο και συνεχές. Σημαντική ημερομηνία είναι ο Ιούλιος 1984 όταν, κατά τη διάρκεια τεχνικών έργων ύδρευσης, εντοπίστηκε, στη θέση «Φανερωμένη» στο Χιλιομόδι Κορινθίας, ολόλιθη σαρκοφάγος αρχαϊκών χρόνων, η καλυπτήρια πλάκα της οποίας έφερε στην εσωτερική πλευρά της γραπτή σύνθεση αποτελούμενη από δύο αντωπούς λέοντες και ανθέμιο στο κέντρο. Σύμφωνα με τα έως τώρα δεδομένα, πρόκειται για μοναδικό εύρημα στην Ελλάδα, καθώς δεν έχει εντοπιστεί άλλο παράλληλο ad secco τεχνοτροπίας σε πώρινο μνημειακό τάφο αρχαϊκών χρόνων.
Στην πεδιάδα του  Χιλιομοδίου, όπου εντοπίστηκε η σαρκοφάγος, κυριότερη πολίχνη ήταν η αρχαία Τενέα. Η Τενέα, σύμφωνα με τον Παυσανία, ιδρύθηκε από Τρώες αιχμαλώτους που μετέφερε ο Αγαμέμνονας από την Τένεδο και τους εγκατέστησε στην πεδιάδα από την οποία διέρχονταν η συντομότερη οδός που ένωνε την Κόρινθο με το Άργος. Μέχρι σήμερα, όμως, έχουν  εντοπιστεί μόνον σποραδικά κατάλοιπα της Τενέας στη περιοχή μεταξύ Χιλιομοδίου και Κλένιας. Για πολλές δεκαετίες ο διαρπαγής κούρος του Μοναχού υπήρξε μοναδικό τεκμήριο του μεγαλείου, που έκρυβε η Τενεατική γη.   
Εν συνεχεία, οι δύο κούροι, που κατασχέθηκαν το 2010 στην περιοχή της Κλένιας και τέλος, τα αποτελέσματα της συστηματικής ανασκαφικής έρευνας στο Χιλιομόδι το 2013, είναι πλέον αδιάσειστοι μάρτυρες της ακμάζουσας, αλλά και ανεξερεύνητης αυτής πόλης.
Τον Σεπτέμβριο του 2013 διεξήχθη η πρώτη περίοδος της τριετούς συστηματικής έρευνας του χώρου, παράλληλα με τις ανασκαφικές εργασίες πραγματοποιήθηκε επιφανειακή έρευνα σε μεγάλη έκταση στις περιοχές που εκτείνονται βόρεια, βορειοανατολικά και βορειοδυτικά της πρώτης σαρκοφάγου, με όριο στα νότια την κοινοτική οδό Χιλιομόδι - Καμαρέτα. Εντοπίστηκε επιφανειακή κεραμική από τους αρχαϊκούς εώς και τους βυζαντινούς χρόνους, ενώ σε πολλά σημεία βρέθηκε συσσωρευμένο οικοδομικό υλικό από πώρινους ορθογώνιους δόμους και αργούς λίθους αλλά και ενδείξεις πρόσφατων λαθρανασκαφών. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα υψώματα βόρεια των αρχικά διερευνημένων αγροτεμαχίων, όπου εντοπίζεται σε μεγαλύτερη πυκνότητα κεραμική ρωμαϊκών χρόνων, αλλά και σωρεία οικοδομικού υλικού, το οποίο πιθανότατα απομακρύνθηκε με τις γεωργικές εργασίες.
Από τα μέχρις στιγμής στοιχεία, τα οποία μας φανερώνουν αφενός μια χρονολογική αλληλουχία από τους αρχαϊκούς μέχρι τους βυζαντινούς χρόνους, αλλά και μια ποικιλομορφία ταφικών και οικοδομικών καταλοίπων, είναι πλέον τεκμηριωμένη μια έντονη και συνεχόμενη δραστηριότητα στην περιοχή, που πιθανότατα συνδέεται με την αρχαία Τενέα.  
Στην ανασκαφή του 2016, από 1.9.2016 έως τις 10.10.2016, αποκαλύφθηκαν για πρώτη φορά in situ οικοδομικά κατάλοιπα της αρχαίας πόλης, που παραπέμπουν στην δραστηριότητα της στους ελληνιστικούς και ρωμαϊκούς χρόνους.  Αναλυτικότερα, ανασκάφθηκε τμήμα εκτεταμένου κτιρίου με επιμέρους χώρους και πηγάδι. Σε έναν εξ' αυτών εντοπίστηκαν αποθέσεις καύσης, τμήμα γυναικείου ειδώλου, αγγεία και νομίσματα.
Στην εγγύτητα του παραπάνω χώρου αποκαλύφθηκε δίχωρο ταφικό υπέργειο μνημείο ρωμαϊκών χρόνων, σπάνιο για την Κορινθία. Στο κυρίως χώρο του διαμορφώνεται στις τρεις πλευρές του πέντε κτιστοί τάφοι. Στο χώρο εισόδου εντοπίστηκαν ίχνη καύσης και παιδικές ταφές.
Νοτιοανατολικά του μνημείου εντοπίστηκε πηγάδι με πώρινο περιστόμιο και αργολιθοδομή καθώς και υποδοχές κατάβασης. Το βάθος του φτάνει στα 15,30μ. όπου υπάρχει νερό.
Στο χώρο της αρχαίας οδού έγιναν τομές όπου αποκαλύφθηκαν τμήματα της υποδομής της και νομίσματα.
Τέλος από την επιφανειακή έρευνα εντοπίστηκε πλούσιο οικοδομικό υλικό μεταξύ των οποίων ένα κιονόκρανο, νομίσματα, επιζωγραφισμένες σίμες και κεραμική, προσδιορίζοντας με τον τρόπο αυτό σε μεγάλο πλέον βαθμό τον οικιστικό ιστό της πόλης στοιχεία αυτά επιβεβαιώθηκε και μέσω της εκτεταμένης διασκόπησης με γεωραντάρ.
Και φέτος καθοριστική υπήρξε η βοήθεια της κοινωνίας Χιλιομοδίου, η οποία έχει αγκαλιάσει το σημαντικό αυτό έργο. Εκ μέρους της Δημοτικής Αρχής ο πρόεδρος του Δ.Σ. Κορινθίας κ. Χ. Χασικίδης και ο πρόεδρος Χιλιομοδίου κ. Δ. Μπίτζιος υπήρξαν ουσιαστικοί βοηθοί.
 Στην έρευνα συμμετείχαν και εκπαιδεύτηκαν εξήντα (60) Έλληνες και ξένοι φοιτητές από αρχαιολογικές σχολές του εσωτερικού και του εξωτερικού καθώς και του Πολυτεχνείου της Αθήνας. Η Περιφέρεια Πελοποννήσου με συνεχείς και συστηματικές ενέργειες και δράσεις αναδεικνύει τον πολιτιστικό  πλούτο της Πελοποννήσου. Συνεργάζεται με όλες τις δομές όπως το Υπουργείο Πολιτισμού, με τις εφορείες, με όλους τους εμπλεκομένους φορείς και υπηρεσίες για τις αρχαιολογικές ανασκαφές μετά αντιστοίχων μελετών για την ένταξη τους σε Ευρωπαϊκά προγράμματα. Στην  Κορινθία χρηματοδοτούνται από την Περιφέρεια Πελοποννήσου περισσότερα από 5 ερευνητικά προγράμματα σε συνεργασία με τις αρχαιολογικές υπηρεσίες για την αποκάλυψη και την αξιοποίηση του μοναδικού πλούτου της.  

  
Δρ. Απόστολος Ε. Παπαφωτίου
Εντεταλμένος Σύμβουλος Πελοποννήσου
Πολιτικός Μηχανικός Ε.Μ.Π.     

ΚΟΡΙΝΘΟΣ: Σεμινάριο παραδοσιακών χορών

korinthiannews

Από τη Λαογραφική Στέγη Κορίνθου αναφέρεται: «Η Λαογραφική Στέγη Κορίνθου με σκοπό την επαφή με τον πολιτισμό και την παράδοση, την προώθηση και την ανάπτυξη των ηθών και εθίμων των παραδόσεων του τόπου μας οργανώνει σεμινάριο παραδοσιακών χορών με τίτλο «Σεμινάριο Παραδοσιακών Χορών, Εύβοια-Ζάκυνθος»
Στα πλαίσια του σεμιναρίου θα παρουσιαστούν χοροί, τραγούδια και παραδόσεις από την Εύβοια και μέρη της Ζακύνθου. Ειδικότερα, θα παρουσιαστεί η μουσικοχορευτική παράδοση της Εύβοιας με εισηγητή τον κύριο Δημήτρη Λιανοστάθη και χοροί όπως και τραγούδια από τα χωριά των Ορεινών και της Ρίζας Ζακύνθου με εισηγητές τους κυρίους Μαρίνο Γιαννούλη και Διονύση Αρκαδιανό.
Το σεμινάριο θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2016, ώρα 18:00 έως 22:00 και θα λάβει χώρα στη Λέσχη Αξιωματικών Κορίνθου (Λ.Α.Φ Κορίνθου), στην αίθουσα του 1^ου ορόφου.

Ο ΕΜΠΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ ΑΝΑΚΟΙΝΩΝΕΙ ΤΟ ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΟ ΩΡΑΡΙΟ

O εμπορικός σύλλογος Κορίνθου ανακοίνωση επίσημα το ωράριο λειτουργείας των καταστημάτων της Κορίνθου κατά την περίοδο των εορτών.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση τα μαγαζιά θα δουλέψουν ως εξής:

Κωνσταντίνος Αν.Ταγαράς .ΠΡΙΝ ΣΚΕΦΤΕΙΣ ΤΙ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ,ΣΚΕΨΟΥ ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΣΥ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΜΜΑ

   Έκδηλη χαρακτηρίζεται η ανάγκη του ελληνικού λαού και δη του Νεοδημοκράτη να αισθανθεί δίπλα του,να μιλήσει με τους εκπροσώπους του κόμματος.Η ψυχή της μεγάλης Κεντροδεξιάς Παράταξης είναι ο λαός.Οι απλοί αγωνιστές που πολέμησαν για χρόνια την επιδρομή των «πρασινοφρουρών» στην κοινωνία και σήμερα καλούνται να αντιμετωπίσουν τον αριστερό λαϊκισμό,όπως αυτός εκφράζεται από τη συγκυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου.H συνδρομή τους είναι τώρα πιο απαραίτητη από ποτέ.Τώρα που καθίσταται πια ευρέως αποδεκτό πως δεν άλλαξε το πολιτικό σκηνικό επειδή καταβαραθρώνεται δημοσκοπικά αλλά και κοινωνικά ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.,αλλά επειδή αυξάνεται εντυπωσιακά η αποδοχή της «Συμφωνίας Αλήθειας» από τους Έλληνες.

    Καθοριστική είναι η σημασία στο έργο αυτό του ρόλου των τοπικών Οργανώσεων, στην προσπάθεια επανασύνδεσης πολιτών-κόμματος.Τόσο οι ΝΟ.Δ.Ε. όσο και οι κατά τόπους ΔΗΜ.Τ.Ο. οφείλουν να αποτελέσουν το μέσο με το οποίο ο νεοδημοκράτης δε θα νιώσει ποτέ ξανά ξεχασμένος.Οι οργανώσεις αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της Νέας Δημοκρατίας.Απαρτίζονται από ανθρώπους άξιους,εργατικούς και πάνω απ’όλα ιδεολόγους.Δεν πρέπει όμως να κωφεύουμε όταν γινόμαστε μάρτυρες προσωπικών ενεργειών που τίποτα άλλο δεν κάνουν από το να σπιλώνουν το κύρος της παράταξης.Υπάρχουν αρκετοί οι οποίοι προβάλλουν το συμφέρον τους,τις μικροκομματικές τους επιδιώξεις.Με στελέχη σαν αυτά πρέπει να είμαστε αμείλικτοι.Παραδείγματα στα οποία η ηγεσία έσπρωχνε τις βρωμιές κάτω από το χαλάκι έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί.

     Τον προηγούμενο μήνα,η Δημοτική Τοπική Οργάνωση της Νέας Δημοκρατίας στο Δήμο Κορινθίων,την οποία έχω την τιμή και τη χαρά να υπηρετώ από τη θέση του Γραμματέα,διοργάνωσε επισκέψεις στις πρωτεύουσες των πρώην Καποδιστριακών Δήμων.Η αίσθηση που αποκομίσαμε από τις επισκέψεις αυτές ήταν,αν και αναμενόμενη,αφορμή για προβληματισμό.Παρότι οι νεοδημοκράτες,στο σύνολό τους,μας καλωσόρισαν και εξήραν την πρωτοβουλία της Τοπικής Οργάνωσης,εντούτοις γίναμε δέκτες παραπόνων εξαιτίας της συμπεριφοράς ανθρώπων που στελεχώνουν τη Νέα Δημοκρατία.

    Επιλογή μου είναι όμως να μη σταθώ περαιτέρω στα παράπονα αυτά αλλά να απευθυνθώ από καρδιάς στο νεοδημοκράτη.Στον άνθρωπο που όταν τον ρωτούν στις δημοσκοπήσεις «πότε αποφασίσατε ότι θα ψηφίσετε Νέα Δημοκρατία»,αυτός απαντά «την ημέρα που γεννήθηκα».Σας καλώ λοιπόν να κινητοποιηθείτε ξανά.Χτυπήστε την πόρτα των Τοπικών Οργανώσεων.Επισημάνετε τα λάθη μας.Ελάτε να κάνουμε τον απολογισμό,την αυτοκριτική μας.Χωρίς σκοπό την επιστροφή στο παρελθόν αλλά με το βλέμμα στο μέλλον.Ένα μέλλον που προβλέπεται δύσκολο αλλά και αισιόδοξο με κυβέρνηση τη Νέα Δημοκρατία και πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη.Με κυβέρνηση όλων των Ελλήνων.

                                                                  Κωνσταντίνος Αν.Ταγαράς

                                                                        Γραμματέας ΔΗΜ.Τ.Ο. Ν.Δ.

                                                                                Δήμου Κορινθίων

 

 

 http://avriani-korinthia.blogspot.gr

Η ιστορία της Αρχαίας Τενέας

Η Τενέα, σύμφωνα με το Παυσανία κατοικήθηκε από Τρώες αιχμαλώτους, που μεταφέρθηκαν εκεί με τη βία από την Τένεδο, και με την άδεια του Αγαμέμνονα, εγκαταστάθηκαν στην Τενέα, έτσι δικαιολογείται η ονοματολογική συγγένεια των δύο περιοχών, αλλά και οι ομοιότητές τους στη λατρεία του Απόλλωνα. 
Οι περισσότεροι περιηγητές και ερευνητές ως σήμερα τοποθετούν την Τενέα στην Κλένια και συγκεκριμένα στο λόφο «βουνό» και την γύρο έκταση. 
Η ευρύτερη περιοχή γύρο από την Τενέα, στην αρχαιότητα αποτελούσε την Τενεάτιδα. Όπου ο χώρος που κάλυπτε ταυτίζεται περίπου με το κεντρικό και ανατολικό τμήμα του τέως δήμου Κλεωνών (σημερινές περιοχές Χιλιομοδίου και Αθικίων). Τα αναφερόμενα στον Παυσανία, τον Στέφανο Βυζάντιο και κυρίως στον Στράβωνα μας πείθουν ότι η Τενέα ήταν ένας σημαντικός κορινθιακός οικισμός, κατά τη διάρκεια ολόκληρης της ζωής της, από τα μυκηναϊκά χρόνια ως την πρωτοβυζαντινή περίοδο. Τα αρχαιολογικά κατάλοιπα, μολονότι φτωχά, ενισχύουν τα αναφερόµενα στις πηγές και επί πλέον µας πείθουν ότι υπήρχε ζωή στην περιοχή, τουλάχιστον από τα νεολιθικά χρό­νια. Από τον Στράβωνα γίνεται φανερό ότι η πόλη άρχισε να ευηµερεί και να ξεχωρίζει από τα γύρω πολίσµατα, από το 734/33, όταν πολλοί Τενεάτες αποίκισαν, υπό Κορίνθιο αρχηγό, τις Συρρακούσες. Μπορούµε να πούµε ότι η ευηµερία ήταν κοινή µε εκείνη της Κορίνθου, αφού κοινή πρέπει να ήταν και η επιδίωξη του κέρδους στη θάλασσα, µετά τον αποικισµό των Συρακουσών, µολονότι η Τενέα ήταν µεσογειακή πόλη. Ένα χωρίον του Κικέρωνα ενισχύει την άποψη αυτή.
 Οι τύχες των δύο πόλεων χωρίσθηκαν λίγο πριν από την καταστροφή της Κορίνθου, όταν η Τενέα, εκµεταλλευόµενη τις θρυλούµενες κοινές ρίζες µε τους κατακτητές (από την Τροία), κατόρθωσε να αποσπαστεί από την Κόρινθο, µε αποτέλεσµα όχι µόνο να παραµείνει ανέπαφη αλλά και να συνεχίσει να ευηµερεί, κόβοντας δικά της νοµίσµατα και έχοντας τη δική της πολιτική (δηµοτική), οικονοµική και πολιτιστική φυσιογνωµία. Η θέση της Τενέας εντοπίζεται µε ακρίβεια από τις πηγές (Ξενοφώντας, Παυσανίας, Στέφανος Βυζάντιος). Παίρνοντας την ορεινή οδό, από την Τενεατική πύλη της Κορίνθου (µεταξύ Ακροκορίνθου και Πεντεσκουφιού) , µέσω σηµ. Μαψού, φθάνουµε µετά από 60 στάδια (περ. 11 χιλιόµ.), στη θέση Παλαιό Σχολείο, ανάµεσα στα σηµ. χωριά Χιλιοµόδι και Κλένια, όπου βρισκόταν η καρδιά της πόλης. Άλλες θέσεις, νότια της Κορίνθου, σε απόσταση 60 σταδίων από την Τενεατική πύλη, όπου υπάρχουν αρχαιολογικά ίχνη, δεν ανταποκρίνονται ούτε στα τοπογραφικά δεδοµένα των πηγών ούτε στην έκταση των καταλοίπων που πρέπει να άφησε µια σηµαντική πόλη της αρχαιότητας, όπως ήταν η Τενέα. Βέβαια, η πρόσβαση προς την Τενέα γινόταν και από τον οµαλότερο δρόµο που ακολουθούσε, περίπου, τον σηµερινό δρόµο Κορίνθου-Άργους , και συγκεκριµένα από την πύλη του τείχους της Κορίνθου που βρισκόταν νότια της πύλης των Κεχρεών. Θα λέγαµε µάλιστα ότι αυτό ήταν ο κύριος δρόµος από Κόρινθο (και βέβαια από Ισθµό) προς Τενέα. Ήταν 2-3 χιλιόµ. παραπάνω, αλλά πρέπει να υπολογίσουµε ότι όποιος ήθελε να πάει στην Τενέα µέσω της ορεινής οδού έπρεπε να ανέβει δυο φορές σε αρκετά µεγάλο ύψος τη µία να περάσει τον αυχένα ανάµεσα στον Ακροκόρινθο και το Πεντεσκούφι και την άλλη να ανέβει σε αρκετά µεγάλο ύψος στην Παλουκόραχη. Την ορεινή λοιπόν οδό ήταν φυσικότερο να έπαιρναν µόνον εκείνοι που ζούσαν στη δυτική πλευρά των τειχών της Κορίνθου και κοντά στον Ακροκόρινθο. Ουσιαστικά, εποµένως, πρέπει να υπολογίσουµε την απόσταση Κορίνθου-Τενέας 13-14 χιλιόμ. και όχι 11. Ήταν μια απόσταση που επέτρεπε την ανάπτυξη ενός σημαντικού οικισμού, αφού βρισκόταν . αρκετά μακριά από την πρωτεύουσα. Δυστυχώς δε σώθηκαν σημαντικά ερείπια στο χώρο της αρχαίας Τενέας γιατί σήμερα καλλιεργείται εντατικά, μπορεί κανείς όμως να επισημάνει πλούσια αρχαιολογικά ίχνη, από τις νότιες παρυφές του Χιλιομοδίου ως την πλατεία της Κλένιας και τις βόρειες παρυφές της Πάνω Κλένιας. Ακόμη νοτιότερα της Πάνω Κλένιας, στην απότομη ανατολική πλαγιά Νυφίτσας, στο εκεί υπάρχον φυσικό σπήλαιο, έζησε ο νεολιθικός άνθρωπος. Το ίδιο σπήλαιο αποτέλεσε ιερό για τους μεταγενέστερους, ως τη χριστιανική εποχή. Κάτω (βόρεια) από την Πάνω Κλένια, στο ανατολικό άκρo της σημερινής (Κάτω) Κλένιας, στο λόφο του νεκροταφείου (Κάτω Αγιάννης), περίπου στον αυχένα που οδηγεί προς Αγιονόρι, βρέθηκαν όστρακα ελλαδικής εποχής (περ. 2800-1100 π.Χ). Ακριβώς, στον αυχένα και νότια από αυτόν, προς την Πάνω Κλένια (Πάνω Αγιάννης), εντοπίσαμε τα μόνα εναπομείναντα ίχνη τειχών (κυρίως διατηρούνται ως ανάλημματικοί τοίχοι). Τα ερείπια είναι τόσο φτωχά, που δεν μπορεί κανείς να βγάλει βέβαια συμπεράσματα, δίνεται όμως η εντύπωση, σε δυο σημεία, ότι πρόκειται για ψευδοπολυγωνικό τείχος, ελληνιστικής εποχής.
 Και στις δύο θέσεις, Πάνω και Κάτω Αγιάννης, υπάρχουν όστρακα και σκορπισμένες μεγάλες πέτρες, κυρίως από ασβεστόλιθο και αμυγδαλίτη λίθο, από τις οποίες μερικές, τουλάχιστο, δίνουν την εντύπωση ότι έχουν χτυπηθεί (λειανθεί) εν μέρει. Βορειότερα, στο λόφο «Βουνό», όπου βρίσκονται σπηλαιώδεις και θαλαμωτοί τάφοι (παλαιότερα Αλωτή), υπάρχουν επίσης σκορπισμένες πέτρες, εν μέρει χτυπημένες, από αμυγδαλίτη και πωρόλιθο και πολλά θραύσματα από κεραμίδια και όστρακα (κυρίως ελληνιστικής εποχής).
 Πιθανότατα, η κορυφή του λόφου, τουλάχιστον, ήταν τειχισμένη. Νοτιότερα, προς το Χιλιομόδι, τα αρχαιολογικά κατάλοιπα συνεχίζουν και πληθαίνουν στην θέση Παλαιό Σχολείο, όπου, σε αρκετά μεγάλη έκταση (περίπου 100 στρέμματα) βρίσκονται και σήμερα στα χωράφια πυκνά κεραμικά θραύσματα (κυρίως ρωμαϊκά και πρωτοβυζαντινά), πελεκημένες μεγάλες πέτρες από πωρόλιθο (ιδιαίτερα ανατολικά του π. σχολείου), θεμέλια κτηρίων ή τειχών κ.ά. 
Η κατάσταση αυτή συνεχίζεται, αραιότερα, και γύρω από το λόφο Νταμάρια-Λούτσα (Λίμνη), όπου ίσως υπήρχε και θέατρο ελληνιστικών χρόνων. Σ' ολόκληρο τον αρχαιολογικό χώρο συναντώνται όστρακα από την αρχαϊκή ως την πρωτοβυζαντινή περίοδο. Γλυπτά και επιγραφές βρέθηκαν σε πολύ μικρό αριθμό. 
Η Τενέα άκµαζε καθ' όλο το διάστηµα της διχιλιετούς ιστορίας της (και µόνο ότι διασώθηκε παροιµία που συγκρίνει την ευηµερία της µ' εκείνη της Κορίνθου, το αποδεικνύει) και αυτό οφειλόταν: α) Στη θέση της, δίπλα ακριβώς στην Κοντοπορεία, το σπουδαιότερο από τους δρόµους, στρατηγικής σηµασίας, που οδηγούσε από Κόρινθο προς Άργος, µέσω της Κλεισούρας του Αγιονορίου, οχυρωµένος από την κλασική και ιδιαίτερα την ελληνιστική εποχή, κατά την οποία η σπουδαιότητά του αυξάνει. Η Τενέα, πρέπει να αποτελούσε, για την Κορινθία, τη βάση της φρουράς του στενού. β) Στην πλούσια και κατάφυτη (τουλάχιστο στους µεταγενέστερους χρόνους) περιοχή στην οποία είχε χτιστεί, καθώς και ότι ήταν το κέντρο µιας ευρύτερης έκτασης, νότια του Ακροκορίνθου, της Τενεάτιδος. 
Τούτο είχε ως αποτέλεσµα, εκτός από την παραγωγή γεωργικών κτηνοτροφικών και δασικών προϊόντων, να είχε αναπτυχθεί και σχετική βιοτεχνία. γ) Σε µια σειρά από γεγονότα και συγκυρίες: 1) Στη µυκηναϊκή εποχή, η άφιξη των Τενεδίων, (τουλάχιστον από δηµογραφικής πλευράς). Μολονότι βρισκόµαστε στους µυθικούς χρόνους και δεν µπορούµε να έχουµε απόλυτη εµπιστοσύνη, δεν αποκλείεται να άρχισε από τότε η ανάπτυξή της. Όµως, η σκοτεινή περίοδος που ακολούθησε δε µας επιτρέπει να πούµε τίποτε µε βεβαιότητα, µολονότι υπάρχουν στον ίδιο χώρο αποδείξεις ζωής και στα όψιµα πρωτογεωµετρικά ή πρώιµα γεωµετρικά χρόνια, πράγµα που δείχνει ότι η ζωή δεν διεκόπη. 2)
 Η συµµετοχή στον αποικισµό των Συρακουσών, που σηµαίνει, όπως είπαµε, και συµµετοχή στο εµπόριο, που αποτέλεσε την αρχή της ευηµερίας της και την έκανε να ξεχωρίζει από τους γύρω οικισµούς. 3) Στην ανεξαρτησία της, κατά τα µέσα του 20υ αι. π.Χ. και στην καταστροφή της Κορίνθου, που ακολούθησε, πράγµα που σήµαινε, ως ευνοούµενη του κατακτητή (λόγω πολιτικής και κοινής καταγωγής), ότι καρπώθηκε ένα µέρος από την ευηµερία της Κορίνθου. Είναι η εποχή που κατατάσσεται ρητώς από τον Κικέρωνα ανάµεσα στις πελοποννησιακές πόλεις. 4) Η παρακµή του δεύτερου κέντρου της περιοχής, των Κλεωνών, ως και την πρωτοβυζαντινή περίοδο, κατά την οποία η Τενέα δεν αποκλείεται να ήταν, για λίγο, και έδρα επισκοπής, υπό τον Κορίνθου. Υπάρχουν πηγές από τις οποίες φαίνεται πράγµατι ότι η Τενέα εξακολουθούσε να ήταν µια (µικρή) πόλη, προφανώς ως το τέλος του 6ου ή τις αρχές του 1ου αι. µΧ. Είναι πολύ παρακινδυνευµένο να επιχειρήσει κανείς να διαγράψει τις φάσεις οίκησης στην έκταση του αρχαιολογικού χώρου, δεδοµένου ότι σχεδόν τα πάντα είναι υποθετικά, όµως φαίνεται ότι τα νοτιότερα υψώµατα και οι πλαγιές στους πρόποδες του βουνού Νυφίτσα, έγιναν τόπος κατοίκησης του ανθρώπου της εποχής του Χαλκού, ύστερα από την εγκα­τάλειψη της σπηλιάς της Νυφίτσας από το νεολιθικό άνθρωπο. Την γεωµετρική εποχή, τουλάχιστον την αρχαιότερη περίοδο, προφανώς συνέχιζε να κατοικείται η ίδια περίπου περιοχή και, ίσως, λίγο αργότερα, το άλλο άκρο του αρχαιολογικού χώρου, κοντά στο δηµοτικό σχολείο Χιλιοµοδίου. 
Οπωσδήποτε, αλλαγές επήλθαν στα αρχαϊκά χρόνια, όταν τα αρχαιολογικά κατάλοιπα µας οδηγούν στην υπόθεση, για κατοίκηση σε ολόκληρο σχεδόν τον αρχαιολογικό χώρο. Οι πηγές εδώ µας βοηθούν σηµαντικά να επαληθεύσουµε, ως ένα σηµείο, την άποψη αυτή, δεδοµένου ότι ο εποικισµός των Συρακουσών κυρίως από Τενεάτες, σήµαινε δηµογραφική άνοδο και εποµένως εξάπλωση στον παρακείµενο χώρο. Ως ότου γίνουν λεπτοµερείς τοπογραφικές µελέτες, δεν µπορούµε να γνωρίζουµε ποια τµήµατα του αρχαιολογικού χώρου ήσαν κατοικηµένα, οπωσδήποτε όµως θα υπήρχαν µεγάλα κενά, µολονότι κεραµικά της εποχής βρίσκονται ακόµη και στο σχετικά ανώµαλο έδαφος, µεταξύ των δύο θέσεων, όπου είπαµε παραπάνω ότι αναπτύχθηκαν οι δυο «πυρήνες» της Τενέας.
 Στα κλασικά χρόνια, η διαφορά µε την προηγούµενη περίοδο δεν είναι µόνο ότι διευρύνθηκε ακόµη περισσότερο ο αρχαιολογικός χώρος και έκλεισαν ορισµένα «κενά» της προηγούµενης περιόδου, αλλά και ότι το βάρος µετατοπίσθηκε προς βορράν, τον τελευταίο ουσιαστικά λόφο, πριν το πεδινό έδαφος, «Βουνό», και κυρίως µέσα στο οµαλό, σχεδόν επίπεδο έδαφος της θέσης «Παλαιό Σχολείο» (όπου η πόλη είχε την άνεση να αναπτυχθεί), που θα γίνει το κέντρο της πόλης, συνολικά θεωρηµένη, από το Χιλιοµόδι ως την Κλένια. Δεν αποκλείεται κατά την περίοδο αυτή, τα πιο κοντινά προς το βουνό (Νυφίτσα) υψώµατα, όπου είχε ζήσει ο προϊστορικός και γεωµετρικός άνθρωπος, να εγκαταλείφθηκαν εν µέρει, ή τουλάχιστον να µην ήταν τόσο πυκνά κατοικηµένα, όσο η έκταση από το «Βουνό» και βορειότερα, προς το Χιλιοµόδι. Τα τείχη, που, σύµφωνα µε αρχαιολόγους και σηµερινές ενδείξεις, περιέκλειαν την πόλη η µαρτυρηµένη ευηµερία της πόλης ευνοεί την ύπαρξη οχυρώσεων ίσως από το σηµείο αυτό να τρέπονταν προς βορράν και δυτικά, περιλαµβάνοντας προφανώς τον λοφίσκο Νταµάρια ή Λούτσα (Λίµνη) και την περιοχή νοτιότερα της σιδηροδροµικής γραµµής και ανατολικότερα του ρέµατος και του δρόµου του Καρκανά. Προφανώς, άλλες οχυρώσεις υπήρχαν στον δεύτερο «πυρήνα» της πόλης, που ήταν µικρότερος, στο λόφο «Βουνό». Προτιµούµε τη λύση αυτή από τον ενοποιηµένο οχυρωµατικά χώρο, γιατί το έδαφος ανάµεσα στις δυο θέσεις είναι ανώµαλο ή σχετικά ανώµαλο και κυρίως γιατί οι οχυρώσεις θα ήταν πολύ µεγάλες για µια µικρή πόλη, όπως ήταν η Τενέα. Έτσι, είναι µάλλον δύσκολο να δεχθούµε το λόφο «Βουνό» ως ακρόπολη της Τενέας, δεν αποκλείεται όµως να επιτελούσε παρόµοιο ρόλο νωρίτερα, ως φρούριο, όπου θα µπορούσε να κατέφευγε ο γύρω πληθυσµός. Σ' αυτή την περίπτωση οι δυο οχυρώσεις θα ανήκαν σε διαφορετικές εποχές. Στην περίπτωση που δεν υπήρχαν καθόλου οχυρώσεις στην πεδιάδα, ο λόφος «Βουνό» θα συνέχιζε να επιτελεί πάντοτε τον ίδιο παραπάνω ρόλο. Από πλευράς πηγών, η µνεία από τον Ξενοφώντα της Τενέας, επ' ευκαιρία της µετάβασής του από το Άργος στην Κόρινθο, σε συνδυασµό µε την ύπαρξη οχυρώσεων της εποχής (Καστράκι Αγιονορίου - Φρούριο Αγ. Αθανασίου, Μπερµπάτι) δείχνει ότι η Κοντοπορεία είχε προσλάβει τότε τη στρατιωτική της σηµασία και τούτο θα είχε ευεργετικές επιπτώσεις στην ανάπτυξη της Τενέας. 
Εξάλλου η πληροφορία του Στράβωνα για ευηµερία της πόλης µετά την ίδρυση των Συρακουσών, πρέπει να ισχύει και για την κλασική εποχή. Δεν αποκλείεται οι πρώτες οχυρώσεις στην Τενέα να είναι σύγχρονες µε εκείνες της Κοντοπορείας (50ς-40ς αι. π.Χ). 
Τα ελληνιστικά χρόνια, στη θέση Παλαιό Σχολείο (όπου το κέντρο του οικισµού), η πόλη εξακολουθούσε να υπάρχει, σ' αυτή την εποχή µάλιστα χρονολογούν το θέατρο οι αρχαιολόγοι. Στο δεύτερο πυρήνα, τους λόφους της Κλένιας, αν κρίνουµε από τα αρχαιολογικά κατάλοιπα, κυρίως τα όστρακα, πρέπει να καταλήξουµε στο συµπέρασµα ότι υπήρξε δηµογραφική ακµή.
 Στα περισσότερα σηµεία της περιοχής επικρατούν τα ελληνιστικά, ιδιαίτερα στο λόφο Βουνό, όπου µάλιστα συναντάµε πολλά του 20υ αι. π.Χ. Όπως είπαµε, η σπουδαιότητα της Κοντοπορείας αυξά­νεται αυτή την εποχή µε κατασκευή φυλακείων, αλλά και την ανάπτυξη σ' ένα από αυτά (Δραγατούρα) οικισµού, ακριβώς πάνω στο δρόµο, που θα συνεχίσει να επιζεί και να επεκτείνεται, πράγµα που δείχνει ότι η χρήση του δρόµου ήταν συχνή. 
Τούτο θα είχε ευεργετικές επιπτώσεις για την Τενέα, η οποία, όπως είπαµε, δεν αποκλείεται επίσης να οχυρώθηκε κατά τα νοτιότερα υψώµατά της. Πάντως, από πλευράς πηγών, η µνεία για ανεξαρτοποίηση από την Κόρινθο, κατά τα µέσα του 20υ αι. π.Χ, καθώς και η καταστροφή της Κορίνθου που ακολούθησε, δικαιολογούν δηµογραφική αύξηση. Ίσως δεν είναι, µάλιστα, τυχαίο ότι τα περισσότερα όστρακα ανήκουν στο δεύτερο αιώνα π.Χ. Κατά τη ρωµαιοκρατία, το πλήθος των οστράκων στο Παλαιό Σχολείο-Χιλιοµόδι συνηγορούν στη συνέχιση της ζωής (και ακµής) του κάτω, µεγάλου πυρήνος της πόλης, ο ενδιάµεσος, σε πολλά σηµεία, ανώµαλος χώρος, όµως, πρέπει να έµεινε κενός, δεδοµένου ότι η βόρεια και εν µέρει ανατολική και δυτική πλαγιά του λόφου χρησιµοποιούνται ως νεκροταφεία. 
Στον δεύτερο πυρήνα, τους λόφους της Κλένιας, διακρίνουµε µία ελαφρή µετατόπιση προς το βουνό Νυφίτσα (προς το δηµοτικό σχολείο και τον Κάτω Αγιάννη). Ίσως το νεκροταφείο, ακριβώς κάτω από την κορυφή του λόφου Βουνό συνέβαλε σ' αυτό. Από πλευράς πηγών, την εποχή αυτή, διαθέτουµε τις περισσότερες. Ο Κικέρωνας ονοµάζει καθαρά την Τενέα πόλη. Στην εποχή αυτή ανήκουν ο Στράβωνας και ο Παυσανίας, οι οποίοι, πρέπει να σηµειωθεί, µνηµόνευαν µόνο τις σπουδαιότερες πόλεις. 
Τα όσα, µάλιστα, σηµαντικά αναφέρονται από τον Στράβωνα, ειδικά για την Τενέα (σε σύγκριση µε άλλες µικρές πόλεις), δείχνουν έµµεσα ότι στην εποχή του (1ος αι. µΧ.) η Τενέα άκµαζε. Εξάλλου, τα µοναδικά νοµίσµατα που έφθασαν ως εµάς κόπηκαν γύρω στο 200 µΧ. Είναι βέβαιο ότι η πόλη άκµαζε, µολονότι φαίνεται πως είχε κάπως συρρικνωθεί και προφανώς είχαν χωριστεί οι δυο πυρήνες της. Στους πρωτοβυζαντινούς χρόνους πλήθος οστράκων στη θέση Παλαιό Σχολείο-Χιλιοµόδι, καθώς και η εύρεση επιτύµβιων στηλών δείχνουν τη συνέχιση της ζωής του κύριου πυρήνα της Τενέας. Είναι φυσικό η συρρίκνωση της πόλης να συνεχίστηκε, και προς τούτο ίσως συνηγορούν οι τάφοι και επιτύµβιες στήλες που βρέθηκαν στον µεγάλο πυρήνα, γύρω από το κέντρο της πόλης (αν και δεν µπορούµε να µιλάµε για νεκροταφεία). 
Στο δεύτερο, µικρότερο, πυρήνα, των λόφων της Κλένιας, όστρακα της ίδιας εποχής βρίσκονται παντού, τα περισσότερα όµως όχι στο λόφο «Βουνό» ή προς το δηµοτικό σχολείο, αλλά στη νότια πλαγιά του Κάτω Αγιάννη, κοντά στη θέση όπου επεσηµάνθηκαν και τα προϊστορικά όστρακα, όπου, όπως είπαµε, διασώζεται ως σήµερα αναληµµατικός τοίχος (τµήµα τείχους;). 
Η πιθανή µετατόπιση που άρχισε από την εποχή της ρωµαιοκρατίας, προς το βουνό της Νυφίτσας φαίνεται ότι συνεχίστηκε και ίσως το κέντρο του πάνω πυρήνα της πόλης βρισκόταν πια στο σηµείο αυτό, κοντά στον αυχένα που οδηγεί προς Αγιονόρι. Μήπως, λοιπόν, η µετατόπιση αυτή έχει να κάνει µε τις υποτιθέµενες οχυρώσεις για τις οποίες µιλήσαµε παραπάνω. 
Η επισήµανση οστράκων µέσης βυζαντινής περιόδου ενισχύει την άποψη αυτή. Εξάλλου, ακριβώς εδώ η ντόπια παράδοση (και όχι στο «Βουνό» µε τους τάφους) ορίζει τη θέση του θησαυρού, επίµονα, µε δυο γνωστές παραλλαγές. 
Προφανώς τη φαντασία των κατοίκων κέντριζε, ως τελευταία, η ύπαρξη ερειπίων και µεγάλων βράχων, αποµεινάρια των οποίων βλέπουµε και σήµερα. Από πλευράς πηγών, η µνεία και της περιφραστικής ονοµασίας από τον Στέφανο Βυζάντιο (Τενέα η χώρα), από την οποία, πιθανότατα, εξάγεται το συµπέρασµα ότι η Τενέα εξακολουθούσε να ήταν πόλη και ίσως, εµµεσότερα, ότι υπήρχαν τουλάχιστο δυο ξεχωριστοί οικισµοί µε το ίδιο όνοµα (η κύρια πόλη στο Παλαιό Σχολείο και ο δεύτερος πυρήνας στους λόφους της Κλένιας, του οποίου το κέντρο µετατοπίσθηκε λίγο νοτιότερα, προς το βουνό Νυφίτσα). 
Οι αλλαγές επίσης του ονόµατος της πόλης ιδιαίτερα του εθνικού (Γενέα-Γενεάτες, Γενειάδες) στον Στέφανο, που οφείλεται προφανώς σε παρετυµολογία, δείχνει πάντα µια ζώσα πόλη Από πληθυσµιακής πλευράς, είναι πολύ δύσκολο να βγάλει κανείς συµπεράσµατα. Δεν µπορούµε να συγκρίνουµε την Τενέα µε την Κόρινθο, αλλα ούτε και µε άλλες µεγάλες πόλεις. Δεν υπάρχει στις πηγές µέτρο συγκρίσεως µε κάποια άλλη πόλη, εκτός από µια έµµεση αναφορά µε την Τεγέα. Όταν ο Στράβων αναφέρει τον γνωστό χρησµό για την Τενέα, που µνηµονεύσαµε παραπάνω, προσθέτει: «οπερ κατ' άγνοιάν τινες παρατρέπουσιν, έγώ δ' εϊην Τεγεάτης». Μερικοί λοιπόν στη θέση του «Τενεάτης» έβαζαν, κατά λάθος, Τεγεάτης», επειδή, ασφαλώς, η Τεγέα ήταν γνωστότερη και σηµαντικότερη πόλη. 
Η Τενεάτις, η ευρύτερη δηλ. περιοχή της Τενέας, ήταν, σε έκταση, λίγο µεγαλύτερη από τη γειτονική Κλεωναία. Λαµβάνοντας υπόψη τη σηµερινή πληθυσµιακή κατάσταση, παρατηρούµε ότι στην πρώτη υπάρχουν δύο κώµες (Χιλιοµόδι, Αθίκια) και 6 µικρότεροι οικισµοί (Κλένια, Αγιονόρι, Αγ. Ιωάννης, Αλαµάνο, Μαψός και εν µέρει ο Κουταλάς και ο Σολοµός (ο οποίος αντικατέστησε το Νεοχώρι), δηλ. περίπου 5,5 χιλ. κάτοικοι. Στη δεύτερη (Κλεωνές) υπάρχει µία κώµη (Άγιος Βασίλειος) και 5 µικρότεροι οικισµοί (Κοντόσταυλος, Αρχ. Νεµέα, Ηράκλειο, Σπαθοβούνι, εν µέρει ο Κουταλάς και, κατά το µεγαλύτερο µέρος, αν ληφθούν υπόψη οι τότε συνθήκες, το Στεφάνι), δηλ. περίπου 4 χιλ. κάτοικοι. Σύµφωνα, λοιπόν, µε τις σηµερινές συνθήκες, η Τενεάτιδα πρέπει να είχε πληθυσµό παραπάνω από την Κλεωναία, περίπου κατά το 1/3, δεν είναι όµως απαραίτητο να συµπεράνουµε ότι αυτή πρέπει να ήταν η διαφορά και ανάµεσα στους δυο κεντρικoύς οικισµούς, δηλ. την πόλη των Κλεωνών και την Τενέα. 
Πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η Κλεωναία ήταν ανεξάρτητη και εποµένως τούτο θα είχε θετικές επιπτώσεις για την ανάπτυξη του κεντρικoύ οικισµού, κάτι που για την Τενέα ίσχυσε πολύ αργότερα. Εποµένως, πρέπει να είµαστε πιο κοντά στην πραγµατικότητα, αν υποθέσουµε ότι τα δυο παραπάνω τοπικά κέντρα ήταν περίπου του ίδιου µεγέθους. 
Η κατάσταση αυτή άλλαξε αργότερα υπέρ της Τενέας. Η συγκεντρωτική εξουσία του Ρωµαϊκού κράτους, που απέβη σιγά-σιγά εις βάρος των πόλεων, ήταν ίσως ένας από τους λόγους, διότι είναι φυσικό να ευνόησε τον οικισµό εκείνο που είχε κεντρικότερη θέση στην περιοχή νότια του Ακροκορίνθου, η οποία, όπως αναφέραµε στην αρχή, αν δεν χωρισθεί τεχνικά, γεωφυσικά είναι ενιαία, από το βουνό Φωκά µέχρι τα βουνά ανατολικά των Αθικίων (Βουτσίνα). Εξάλλου, βρισκόµαστε στην εποχή κατά την οποία ο δρόµος που περνούσε από την Τενέα, η Κοντοπορεία, είχε κερδίσει σε αξία. Αντίθετα, κατά τους µυκηναϊκούς χρόνους, η θέση των Μυκηνών ευνοούσε τις δυτικότερες διαβάσεις (Αγ. Σώστη, Δερβενακίων, Δαφνιά) και εποµένως όχι την Τενέα αλλά τις Κλεωνές. Τέλος, αν και δεν µπορούµε να κάνουµε αριθµητικούς υπολογισµούς, πρέπει να θεωρηθεί βέβαιο ότι ο πληθυσµός στην πόλη της Τενέας πρέπει να ήταν περισσότερος απ' ότι ο πληθυσµός των δύο εκεί σηµερινών χωριών (περ. διπλάσιος;) 
 Το τελικό συµπέρασµα, ύστερα απ' όσα αναφέραµε ως εδώ, είναι ότι οι υπάρχουσες πηγές και η επιφανειακή έρευνα δεν αρκούν για να βγάλει κανείς ασφαλή συµπεράσµατα για την πόλη της Τενέας. Χρειάζεται όχι µόνο προσεκτικότερη µελέτη, βήµα προς βήµα, του αρχαιολογικού χώρου, αλλά και ανασκαφές, σε µερικά τουλάχιστο σηµεία. Εύρεση ασύλητων τάφων, επιγραφών, νοµισµάτων και άλλων αντικειµένων θα βοηθούσε ση­µαντικά την έρευνα. Μπορούµε λοιπόν να πούµε ότι η µελέτη του χώρου της πόλης της Τενέας βρίσκεται στην αρχή. 
Θα τελειώσουµε µε τη γενικότερη παρατήρηση ότι το κέντρο της αρχαίας πόλης, η θέση Παλαιό Σχολείο, ήταν και το κέντρο της γύρω καλλιεργήσιµης έκτασης που πρέπει να ανήκε άµεσα στην κώµη της Τενέας (και σήµερα ανήκει στα χωριά Χιλιοµόδι και Κλένια), ακτίνας περ. 2-2,5 χιλιοµέτρων. 
Δεν είναι τυχαίο ότι εκεί κατασκευάστηκε το κοινό δηµοτικό σχολείο που εξυπηρέτησε για ορισµένα χρόνια, πριν από τον πόλεµο, τα δυο χωριά, ούτε ότι σήµερα, οι δυο παραπάνω οικισµοί που µπορεί να εκληφθούν, µε βάση την αρχαία εποχή, ως ο µεγαλύτερος (Χιλιοµόδι) και ο µικρότερος, Κλένια συγκλίνουν προς αυτό το σηµείο. 
Πρόκειται για τον «οµφαλό» της περιοχής, που παραµένει κέντρο, αν ληφθούν υπόψη ακόµη και τα ορεινά εδάφη του Μαψού και του Αγιονορίου βόρεια και νότια της αρχαίας πόλης, που δεν ανήκουν στα δυο άλλα κοντινά κέντρα (Άγιο Βασίλη και Αθίκια). Σήµερα, που οι οικιστικές συνθήκες βρίσκονται πολύ κοντά σ' εκείνες της αρχαιότητας (κατά την Τουρκοκρατία ήταν πιο κοντά στο µεσαίωνα), οποιαδήποτε αστική εξέλιξη στην παραπάνω περιοχή πρέπει να λάβει υπόψη της την πραγµατικότητα αυτή. Δηλ. αστικωποίηση χωρίς την ένωση των δύο οικισµών είναι αδύνατη, δεδοµένου µάλιστα ότι οι δύο άλλοι οικισµοί της περιοχής, ο Αγ. Βασίλης και ιδιαίτερα τα Αθίκια, είναι αρκετά ανταγωνιστικοί, ενώ στην αρχαιότητα ήταν µόνον ένας (Κλεωναί). 

Πηγή: Μελέτη Μιχαήλ Σ. Κορδώση (Αρχαία και πρωτοβυζαντινή ΤΕΝΕΑ, <<Δωδώνη>> τόμος ΚΣΤ' τεύχος 1 (1997) Επιστημονική Επετηρίδα του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.)

 http://www.klenia.gr/tenea.htm

Βοήθεια απο τους δήμους της Κορινθίας ζητά ο ΕΛΓΑ!!!

Τη συνδρομή της Κεντρικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας, της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδας, της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Θεσσαλίας – Στερεάς Ελλάδας, της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Κρήτης και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου – Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου, στο εκτιμητικό έργο του ΕΛΓΑ, με τη διάθεση προσωπικού, στις περιοχές ευθύνης τους, ζητά με επιστολή του ο πρόεδρος του ΕΛΓΑ Θεοφάνης Κουρεμπές.
Συγκεκριμένα, ο κ. Κουρεμπές ζητά την συνδρομή των φορέων της Αυτοδιοίκησης προκειμένου να διαθέσουν γεωπόνους στις Περιφέρειες Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας, Θεσσαλίας και Πελοποννήσου, καθώς και κτηνίατρους στην Περιφέρεια Κρήτης, προκειμένου να γίνει έγκαιρη και ακριβής εκτίμηση των ζημιών.
Όπως επισημαίνεται στην επιστολή, η αναγκαιότητα της συνδρομής των υπηρεσιών της Αυτοδιοίκησης ανέκυψε μετά τα έντονα καιρικά φαινόμενα των τελευταίων 2,5 μηνών από τα οποία προκλήθηκαν σοβαρές ζημιές, σε πολλές περιοχές της χώρας, τόσο στη φυτική και ζωική παραγωγή όσο και σε πάγιο κεφάλαιο.

 http://streetlife1.blogspot.gr/

Μέσα Δεκέμβρη ο αυτοκινητόδρομος Κόρινθος- Τρίπολη- Καλαμάτα

Στα μέσα Δεκεμβρίου θα δοθεί σε πλήρη ανάπτυξη και λειτουργία ο αυτοκινητόδρομος Κόρινθος- Τρίπολη- Καλαμάτα και ο κλάδος Λεύκτρο-Σπάρτη.
Αυτό έγινε γνωστό κατά την επίσκεψη του Χρήστου Σπίρτζη, μαζί με τον Χριστόφορο Βερναρδάκη και τον Αλέξη Χαρίτση, στην Καλαμάτα. Ακόμη, ο υπουργός Υποδομών και Μεταφορών δήλωσε ότι θα προχωρήσουν για την επόμενη χρονιά τα αναλογικά διόδια σε όλους τους αυτοκινητόδρομους.
Ο κ. Σπίρτζης, αφού επισκέφθηκε το πρώτο τμήμα των αντιπλημμυρικών έργων από τη Θουρία ως το νοσοκομείο, διαβεβαίωσε τους πολίτες ότι «δεν θα ξαναζήσουν οι φτωχογειτονιές της Καλαμάτας αυτό που έζησαν φέτος», καθώς εξήγγειλε τη χρηματοδότηση και νέων αντιπλημμυρικών έργων στην Καλαμάτα και τη Μεσσήνη.

 http://diogenis-press.gr/

ΓΙΑΟΥΡΤΩΣΑΝ ΤΟΝ ΔΗΜΑΡΧΟ ΑΛΕΚΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΣΤΟ ΔΗΜ. ΣΤΑΔΙΟ ΚΟΡΙΝΘΟΥ!!

Απίστευτο και απαράδεκτο συνάμα γεγονός συνέβη το περασμένο Σάββατο  απόγευμα  στο Δημοτικό Στάδιο Κορίνθου στη διάρκεια του ντέρμπι μεταξύ των ομάδων Κόρινθος 06 και ΠΑΣ Κόρινθος και το αποκαλύπτει σήμερα η sfedona.gr  αν και ήταν γνωστό σε πολλά τοπικά ΜΜΕ από το απόγευμα του Σαββάτου και δεν γνωρίζουμε για ποιό λόγο κρατήθηκε μυστικό.

Συγκεκριμένα οπαδοί του ΠΑΣ Κόρινθος  επιτέθηκαν με κεσεδάκια γιαούρτι  εναντίον του Δημάρχου Κορινθίων Αλέκου  Πνευματικού . Το γεγονός αυτό συνέβη την στιγμή που οι ένθερμοι  οπαδοί  είχαν ρίξει  λευκά και κόκκινα καπνογόνα είχε δημιουργηθεί στρώμα ομίχλης στις κερκίδες (σχετική φωτο ανάρτησης)
Οι νεαροί οπαδοί του ΠΑΣ Κόρινθος πλησίασαν προς το μέρος που καθόταν ο δήμαρχος κοντά στον πρόεδρο του Κόρινθος 06 Δημήτρη Μπινιάρη και εκσφενδόνισαν πάνω του τα κεσεδάκια με το γιαούρτι κάνοντας τον κυριολεκτικά άσπρο.
Αμέσως κινητοποιήθηκε ο αντιπρόεδρος του ΚΕΠΑΠ και υπεύθυνος του Δημοτικού Σταδίου Γιώργος Φιλιπακόπουλος και με ρολό χαρτιού αλλά και πετσέτες προσπάθησε να καθαρίσει τον Δήμαρχο από τα γιαούρτια  
Αξίζει να σημειώσουμε ότι εμείς καλύπταμε το ρεπορτάζ του αγώνα μέσα από τον αγωνιστικό χώρο και δεν ήταν δυνατόν να δούμε το θλιβερό από κάθε άποψη αυτό συμβάν. Αυτοί που ήταν δίπλα και το είδαν δεν έγραψαν κουβέντα!
Καταδικάζουμε απερίφραστα την ενέργεια αυτή που δεν τιμά τον αθλητισμό και το φίλαθλο πνεύμα .
Ο δήμαρχος Κορινθίων ακόμα και αν με την παρουσία του ή την στάση του ή τις δηλώσεις του προκαλεί (το έχουμε δει πολλές φορές στο παρελθόν) κανείς δεν έχει το δικαίωμα να προβαίνει σε τέτοιες ενέργειες .
Τα γιαούρτια που εκσφενδονίστηκαν δεν  έπληξαν μόνο τον Αλέκο Πνευματικό ως πρόσωπο αλλά έπληξαν και τον θεσμό του Δημάρχου.
Επικοινωνήσαμε με τον πρόεδρο του ΚΟΡΙΝΘΟΣ 06 Δημήτρη Μπινιάρη ο οποίος μας επιβεβαίωσε το απαράδεκτο γεγονός και καταδίκασε την θλιβερή αυτή ενέργεια  .
Το ίδιο έπραξε σε επικοινωνία μας  και ο προπονητής του ΠΑΣ Κόρινθος Γιάννης Βασιλόπουλος.

 http://www.sfedona.gr

Πρόσληψη νέων γιατρών στο Νοσοκομείο Κορίνθου (διαβάστε ποιες ειδικότητες)

 Η πρόσφατη πρόσληψη τεσσάρων (4) Επικουρικών Ιατρών (Ακτινολόγου – Παιδιάτρου – Ουρολόγου και Κυτταρολόγου) στο Νοσοκομείο Κορίνθου, ολοκλήρωσε έναν ακόμα κύκλο ενεργειών της σημερινής Διοίκησης, που στοχεύουν στην αποκατάσταση της λειτουργικής του εικόνας και ιδιαίτερα των Τμημάτων της Ιατρικής Υπηρεσίας.

  Τμήματα που μέχρι πρότινος ή ήταν κλειστά (Παιδιατρική) ή είχαν σοβαρό πρόβλημα στελέχωσης (Ουρολογικό), έχουν πλέον τη δυνατότητα με την παρουσία τριών ειδικευμένων γιατρών σε κάθε ένα από αυτά, να διασφαλίσουν και τη συνεχή λειτουργία τους αλλά και την ποιοτικότερη και ποσοτικότερη παροχή υπηρεσιών.
Ήδη έχουν δρομολογηθεί και άλλα αιτήματά μας που αφορούν προσλήψεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού.
Με αυτόν τον τρόπο οι ενέργειες στις οποίες έχουμε αναφερθεί, δεν παραμένουν σε επίπεδο εξαγγελιών, αλλά γίνονται πράξεις  με σταθερές και στοχευμένες κινήσεις.
ΚΑΛΟΜΟΙΡΗ ΔΗΜΗΤΡΑ
Πρόεδρος Νοσοκομείου Κορίνθου

 http://streetlife1.blogspot.gr/2016/11/blog-post_526.html

Ενδιαφέρεσαι για τα προγράμματα νέων αγροτών;

Ενδιαφέρεσαι για τα προγράμματα νέων αγροτών;
Τότε στα ΚΕΚ Σακελλαράκης μπορούν να σε συμβουλεύσουν για την συμπλήρωση του φακέλου..Ε.Παπακωνσταντίνου 78, Νεμέα
Τηλ. 27460 20522
Δευτέρα έως Παρασκευή 11:00 - 15:00

Γ. Παπανδρέου 10, Κόρινθος
Τηλ. 27410 74755
Δευτέρα έως Παρασκευή 10:30 - 13:30

 

 https://nemeapress.blogspot.gr

ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΟΡΙΝΘΟΥ για την Επέτειο του Πολυτεχνείου

  brakenews |

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ- ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΠΡΟΣ :

ΔΙΟΙΚΗΣΕΙΣ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ- ΜΕΛΩΝ Ε. Κ. ΚΟΡΙΝΘΟΥ
(Για την ενημέρωση όλων των εργαζομένων του χώρου εργασίας τους)
Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι
Επίκαιρο όσο ποτέ το σύνθημα ψωμί παιδεία ελευθερία δημοκρατία,
43 χρόνια μετά την εξέγερση του πολυτεχνείου
βρισκόμαστε να παλεύουμε για τα ίδια πράγματα
που αποτελούν ταυτόχρονα αφετηρία για νέους αγώνες,
με στόχο
την ανατροπή των πολιτικών του μνημονίου,
της σκληρής και μονόπλευρης λιτότητας,
της πλήρους ισοπέδωσης της εργασίας,
των απολύσεων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα,
της ανεργίας,
της δραματικής μείωσης εισοδημάτων,
της ανατροπής των εργασιακών και ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων,
της διάλυσης
της υγείας,
της παιδείας και
του κοινωνικού κράτους.
Την ώρα που η χώρα, η ελληνική κοινωνία και οικονομία
περνούν τις πιο δύσκολες στιγμές τους μεταπολιτευτικά,
τα αιτήματα του Πολυτεχνείου είναι και σήμερα διεκδικούμενα και αιτούμενα.
Καλούμε
τους εργαζόμενους,
τους άνεργους,
τη νεολαία
το σύνολο της δοκιμαζόμενης ελληνικής κοινωνίας
να συμβάλλουν με κάθε δυνατό τρόπο
ώστε να δοθεί το πραγματικό νόημα της επετείου . Το νόημα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, δεν είναι άλλο,
παρά η βαθειά παιδεία ενάντια στο φόβο,
που φαίνετε να κυριεύει σιγά σιγά ολόκληρο τον πλανήτη ,
και η διαρκής εγρήγορση των πολιτών για μικρές και μεγάλες εξεγέρσεις,
για διαρκείς μικρές και μεγάλες νίκες
της ελευθερίας και της αλληλέγγυας κοινωνίας.
«Η ερμηνεία των συνθημάτων του Πολυτεχνείου
εξακολουθεί να είναι επίκαιρη:
Ίσες ευκαιρίες για Παιδεία,
εξασφάλιση αξιοπρεπούς εργασίας
και
ελεύθερη διακίνηση των ιδεών»
Λέμε στους νεκρούς μας της περιόδου 1967 – 1974,
λέμε στους αγωνιστές του Πολυτεχνείου,
ότι με Πίστη, Ενότητα και Αλληλεγγύη
κρατάμε την άκρη του νήματος των Αγώνων τους
και τους συνεχίζουμε μέχρι τη δικαίωση των οραμάτων του λαού μας.
Συναδέλφισες, συνάδελφοι για όλους τους παραπάνω λόγους,
τιμώντας τον αγώνα και την επέτειο του Πολυτεχνείου
σας ΚΑΛΟΥΜΕ να πάρετε μέρος
στην Παγκορινθιακή  στάση εργασίας
που κήρυξε η Διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Κορίνθου
για την ΠΕΜΠΤΗ 17/11/2016
H στάση εργασίας θα πραγματοποιηθεί
από 13:00 π.μ. έως 14:00 το μεσημέρι
και 21:00 έως 22:00 το απόγευμα .
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ

ΚΛΕΙΝΕΙ Η ΧΩΜΑΤΕΡΗ ΣΤΟ ΧΙΛΙΟΜΟΔΙ...!

Μέσα στο 2017 θα κλείσει η χωματερή που παράνομα λειτουργεί στο Χιλιομόδι και έχει σώσει την Κόρινθο και όχι μόνο.
Ομως ο χρόνος μετρά αντίστροφα.
Το κλείσιμο της είναι πλέον αναπόφευκτο και κανείς δεν ξέρει πότε κάποιος "πολίτης" θα πάει στην εισαγγελία Κορίνθου για να συμβεί το μοιραίο.
Η πρωτεύουσα της Κορινθίας δεν έχει πλέον χρόνο και πρέπει να λυθεί...χθές το πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμάτων.
Αλλοιώς τα σκουπίδια θα είναι στους δρόμους...!


http://streetlife1.blogspot.gr

Παρουσίαση βιβλίου «Ντοστογιέφσκι. Τα ύστατα όρια του ανθρώπου»

*Εδουάρδος Τουρνέϊζεν, Ντοστογιέφσκι. Τα ύστατα όρια του ανθρώπου, μετ. Μάρκελλος Πιράρ, Εκδόσεις Δόμος, Αθήνα 2016, σελ. 114
Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2016, 6μμ στην Κροκίδειο Αίθουσα (Κροκιδά 4, παραπλεύρως παλαιάς Ιερατικής), Κόρινθος
Με την παρουσία του ίδιου του κ. Πιράρ (που ανέλαβε το μεταφραστικό έργο του βιβλίου).
Είσοδος: ελεύθερη

Σχετικά με το βιβλίο

Ο Εδουάρδος Τουρνέιζεν (1888-1974), πάστορας της Ευαγγελικής Εκκλησίας στη γερμανόφωνη Ελβετία, μελετά τα έργα του Φιόντορ Μιχαήλοβιτς Ντοστογιέβσκι και πιάνει το νόημά του. Ωθούμενος από τον Τουρνέιζεν, ο Καρλ Μπαρτ διαβάζει τον Ντοστογιέβσκι, ενθουσιάζεται και μεταδίδει τη σκέψη του στα δικά του συγγράμματα. Η συνάντηση αμφοτέρων με τον Ντοστογιέβσκι τους οδήγησε, εν αγνοία τους, να ποτιστούν με τη διδασκαλία του Αββά Ισαάκ του Σύρου, η οποία είναι διάχυτη στο έργο του Ντοστογιέβσκι.

«Τα έργα του Ντοστογιέβσκι είναι έμπλεα ενός μηνύματος, έμπλεα ενδείξεων για την απόλυτα τελική μεταστροφή προς τη μεταμόρφωση των πάντων επί της γης, προς την ανάδυση ύστατων απαντήσεων, προς μιαν όντως αιώνια ζωή. Ενδείξεις και μήνυμα, τίποτα παραπάνω! Ο Ντοστογιέβσκι δεν είναι ρομαντικός. Προκειμένου να υπερασπιστεί την αγνότητα, το νόημα και την ισχύ αυτής της ύστατης μεταστροφής, αντιστάθηκε, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, σε κάθε προσπάθεια, ώστε αυτή η αποκλειστικά θεία δυνατότητα να ξαναγίνει και ανθρώπινη δυνατότητα. Αυτή η προσπάθεια σημαίνει εξαπάτηση του Θεού». (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)